#17
1487 Words
“กว่าจะรู้ตัว...น้ำใสเธอมันสมบูรณ์แบบแต่ไม่คิดว่าจะซื่อบื้อขนาดนี้ เธอลองมองหน้าฉันให้ดีๆสิ...” ซานต้าไปยืนตรงหน้า และทำท่าหวาดกลัวใบหน้าบิดเบ้เหมือนกำลังจะร้องไห้
ฮือ!!! “นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน...เธอเป็นใคร” น้ำใสเริ่มเข้าใจอะไรต่อมิอะไร เธอมันโง่สินดีทิ้งเวลาที่จะร่วมใช้กับเอ็ดเวิร์ดมาที่นี่มาช่วยพวกจิตไม่ปกติ
“ฉันเป็นพี่สาวเธอไง...พี่สาวที่ไม่สมบูรณ์แบบ พวกเราสี่คนมีแม่คนเดียวกัน...แต่แตกต่างที่พ่อของฉันไม่ใช่คนเดียวกับพวกเธอสามคน...แฝดสามมหัศจรรย์จริงๆ”
“ซานต้า ตกลงเธอเป็นพี่สาวต่างพ่อกับฉัน ไม่ใช่ลูกสาวของ จัสมิน...พวกเธอทำกับฉันแบบนี้ทำไม!!!”
“ถามว่าทำทำไมอย่างงั้นเหรอ...เธอดูสภาพฉันสิ และเธอดูจัสมินสิเด็กคนนี้ยังติดอยู่กับที่นี่...ส่วนปลาดาวชะตาชีวิตเธอคือตายสถานเดียว องค์กรไม่มีที่ให้คนทรยศอยู่หรอกนะ ปลาดาวเป็นพี่สาวของเธอหรือเปล่านะเรื่องนี้ไม่มีใครรู้ว่าตกลงระหว่างพวกเธอใครกันแน่ที่เป็นพี่เป็นน้อง...แต่ช่างเถอะ! เรื่องนั้นไม่สำคัญนักหรอก แต่สถานการณ์ที่ทำให้ปลาดาวต้องตายไปเธอคิดว่ามันเป็นเหตุบังเอิญอย่างงั้น เหรอ...ปลาดาวจริงๆแล้วเธอไม่ใช่ชื่อปลาดาวสัญลักษณ์ของเธอคือดอกทานตะวันแต่เธอสูญเสียความทรงจำไปตอนที่หนีไป ทำให้เธอไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร องค์กรจึงพิพากษาประหารชีวิตซะ...”
“ถ้าพี่เป็นพี่ฉันจริง แล้วทำไมเราถึงไม่ช่วยกันละ”
“ไร้เดียงสาจริงๆ มีใครหนีจากองค์กรนี้ได้...เธอเป็นกรณีพิเศษ ไม่ใช่แค่เงินของลูสอย่างเดียวหรอกที่ช่วยเธอแต่เพราะอิทธิพลของเขาด้วยต่างหาก เธอจึงรอดอยู่จนทุกวันนี้ แต่วันนี้เธอเป็นฝ่ายเดินกลับมาเอง...และที่สำคัญเธอนำพาสิ่งล้ำค่ามาด้วย...เอ็ดเวิร์ด มาเยส เซนนิคอฟ เขาเป็นที่ต้องการของหัวหน้าคนปัจจุบัน”
“คนปัจจุบัน!...นี่หมายความว่า”
“ใช่หัวหน้าขององค์กรได้เปลี่ยนไปมานานเกือบสิบปี...ก็หลังจากที่เธอได้อิสระประมาณสองปี ระบบต่างๆในองค์กรก็ปรับเปลี่ยนไปมาก”
“เธอรู้การมีตัวตนของฉันมาตลอดเลยเหรอ”
“ใช่! ฉันกับจัสมินเราอยู่หน่วยเดียวกัน”
“แล้วเธอต้องการอะไรจากฉัน”
“ไม่อ้อมค้อมเลยแล้วกัน...เอ็ดเวิร์ดต้องการเพียงเธอ เธอจะต้องมีทายาทให้กับเขา ทายาทที่จะเป็นคนขององค์กรดาร์กมูน”
“เธอหมายความว่าไง”
“ก็หมายความตามที่พูด สถานการณ์ที่พวกเราวางแผนไว้ให้พวกเธอแยกกันไง จนถึงตอนนี้เอ็ดเวิร์ดก็ยังคอยติดตามเธอ...แค่เธอเท่านั้นที่เขาต้องการ...ส่วนเขาก็เป็นที่ต้องการของหัวหน้าคนปัจจุบัน...พอจะรู้เรื่องรู้ราวแล้วนะ”
น้ำใสนิ่งครุ่นคิดเธอกำลังประมวลเรื่องราว นอกจากเธอจะพลาดเรื่องการเชื่อเรื่องบ้าๆของฝาแฝดและพี่น้องจิตไม่ปกติแล้ว เธอยังเป็นต้นเหตุให้เอ็ดเวิร์ดเข้ามาพัวพันเรื่องนี้ด้วย
“น้ำใส...หรือจะให้ฉันเรียกเธอว่าโรสดี...โรสแล้วกันเพราะต่อจากนี้ไปเธอจะเป็นโรสตลอดกาล” น้ำใสเงียบไม่โต้ตอบซานต้า ผลั๊วะ จนประตูห้องที่เธอถูกพามาเปิดกว้าง ‘ห้องทดลอง’
น้ำใสกวาดสายตามอง เพราะเธอไม่อาจขยับออกจากวิลแชร์ได้เมื่อพวกมันยังไม่ปลดสายพันธนาการออก
“อย่ากังวลไป ฉันก็แค่ต้องการตรวจเลือดเธอจะได้จัดยาได้นะ”
“ยา!…ยาอะไร” ซานต้าเผยยิ้มร้าย
“ปรับฮอร์โมนเปลี่ยนยีนส์ในร่างกายบ้างนิดหน่อย พอดีเบื้องบนสั่งมาว่าต้องการเพศชายในท้องของเธอ...ก็เท่านั้น” น้ำใสอ้าปากค้าง ความสับสนเกิดขึ้นทันทีเธอจะตั้งครรภ์ได้อย่างไรก็ในเมื่อเอ็ดเวิร์ดเขา...
“เธอทำอะไรกับเอ็ดเวิร์ด”
“ก็ปรับทัศนคติของเขาให้ตรงกับพวกเราก็เท่านั้น...จะว่าไปเขาดูดีไม่ใช่เล่นเลย...พวกเธอสามคนเนี่ย! เป็นยังไงกันนะเป็นฝาแฝดกันก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องรักผู้ชายคนเดียวกัน”
“รักผู้ชายคนเดียวกัน! จัสมิน!!!” น้ำใสเข้าใจแล้ว และเมื่อนึกย้อนตอนที่เจอจัสมินเธอแต่งตัวเหมือนกับเธอในตอนนี้ นี่หมายความจัสมินกำลังจะแฝงตัวเป็นเธออย่างงั้นเหรอ...ไม่ได้ต้องเก็บอาการนี้ไว้ก่อน ผู้ชายข้าใครอย่าแตะ!
“เดี๋ยวนะ! เมื่อกี้เธอบอกว่า ปลาดาวหนีไป ฉันหมายถึงทานตะวัน เธอหนีไป”
“ก็ไม่เชิงหรอกว่าเด็กแบบเธอจะหนีไปได้”
“เด็ก!”
“ใช่...เธอน่าจะหลุดไปมากกว่าตามความซุกซนของเด็ก อุบัติเหตุจากการพลัดตกจากที่สูง ตอนนั้นทางองค์กรคิดว่าเธอตายแล้ว แต่หลายปีต่อมาคนของเราก็ไปเห็นเธอในซ่อง เธอกำลังจะถูกจับขาย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นทานตะวัน แต่ในขณะที่พวกเขากำลังตามล่าหล่อนอยู่ เอ็ดเวิร์ดก็เข้ามาขวางไว้ ตอนนั้นพวกเราก็เลยต้องเลยตามเลยก่อน และค่อยๆสืบหาหล่อน จริงๆแล้วปลาดาวถูกพวกเราฆ่าตายไม่เกี่ยวกับองค์กรค้ามนุษย์พวกนั้นเลย...มันก็เป็นการสร้างสถานการณ์ พวกเราจ้างพวกองค์กรนั้นอีกทีเพื่ออำพรางและปกปิดร่องรอยการมีตัวตนของเธอและจัสมิน แต่พระเจ้าก็คงไม่ค่อยจะเป็นใจอยู่ฝ่ายเดียวกับเรานัก ลูสดันไปเกี่ยวข้องกับคนตระกูลนั้น ตระกูลเบนเนตที่ไม่มีใครอยากจะเป็นศัตรูกับพวกเขาเลย...ตระกูลนั้นนะแปลกประหลาดมาก หาคำนิยามมาใช้กับพวกเขายากมาก พวกนั้นถ้าแค้นก็ต้องชำระแบบถอนรากถอนโคน แต่ถ้าบุญคุณก็ทดแทนกันไปยันชาติหน้าเลย...” น้ำใสนิ่งฟังเธอก็เคยคิดว่าคนตระกูลแปลกประหลาดมาก แต่พอเข้าไปสัมผัสแล้วพวกเขาเหมือนเด็กๆที่เติบโตมาจากครอบครัวหรรษาที่มีความสุขมากๆ...แต่น้ำใสก็เก็บความรู้แบบนั้นไว้ เพราะตอนนี้เรื่ององค์กรดาร์กมูนสำคัญกว่า
“วางแผนอย่างแยบยล รอจังหวะที่เหมาะสม ในเวลาที่ใช่...สโลแกนองค์กรดาร์กมูน”
“ดีใจจังที่เธอยังจำมันได้”
“ท่องทุกวันก่อนนอนและตื่นนอน...ฉันเกลียดมัน” ซานต้ายิ้มหวานเป็นครั้งแรก
“ขนาดเกลียดเธอก็ยังพยายามกลับมาเธออาจจะไม่เคยรู้ ฉันในฐานะพี่สาวฉันขอเตือนเธอไว้เลยว่าจัสมินเกลียดเธอจนพร้อมจะฆ่าเธอแบบไม่ลังเลเลยละ...อย่างไรแล้วก็อย่าให้จัสมินเข้าใกล้แบบที่เธอไม่ระวังตัวแล้วกัน”
หึหึหึ “จัสมินเกลียดฉันจนเธอกลัวว่าฉันจะถูกฆ่าด้วยน้ำมือของจัสมิน ไม่ใช่ว่าเพราะเธอกลัวจะเสียผลงานอย่างฉันไป...อย่าเสแสร้งเลยซานต้า ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกถึงความจริงใจของเธอหรือเข้าถึงการแสดงของเธออีกแล้ว” ซานต้ายิ้มทันที
“จัสมิน จัสมิน...ไม่ง่ายเลยที่จะเป็นอย่างโรสได้ ฉันก็หวังว่าเอ็ดเวิร์ดคงไม่หักคอน้องสาวพวกเราทิ้งไปเสียก่อนนะที่กล้าสวมรอยเป็นเธอ น้ำใสสุดที่รักของ เอ็ดเวิร์ด...เอาใจช่วยจัสมินด้วยสิ!” น้ำใสเบ้ปากทันที เหลือเชื่อจริงๆที่ผู้หญิงคนนี้มีสายเลือดเดียวเหมือนกับเธอครึ่งหนึ่ง อัปลักษณ์ทางร่างกายไม่มีใครเขารังเกียจหรอกแต่จิตใจอัปลักษณ์นี่เล่า....เฮ้ยยยยย แม้ตอนนี้เธอกับเอ็ดเวิร์ดจะตกอยู่ในสถานการณ์เป็นตายเท่ากันแต่ลึกๆแล้วเธอก็โล่งใจเรื่องหลานสาวที่ไม่มีจริง หลานสาวที่กลายร่างเป็นพี่สาวเธอไปเสียอย่างงั้น
พึ่บ อื้ม พรั่ก!!! น้ำใสถูกหิ้วปีกจากชายตัวสูง และถูกกดลงบนเตียงแคบ พรืดดดดด สายคาดถูกนำมารัดรอบตัวเธอและข้อมือข้อเท้าจนเธอกระดิกตัวไม่ได้เลย
“โรส เธอไม่ต้องกลัวไปหรอก ตราบใดที่เธอยังเป็นที่ต้องการของเบื้องบนและเอ็ดเวิร์ดอยู่ ลมหายใจก็ยังอยู่กับเธอไปตราบเท่าเวลานั้น...” อื้ม! น้ำใสมองท่าทางที่ซานต้ากำลังเจาะแขนเธอและดูดเลือดเธอไป “รอไม่นานหรอก...” หล่อนเอาเลือดของเธอเข้าเครื่องอะไรสักอย่างหนึ่ง
ช่วงเวลาที่รอผลของเลือดซานต้าเดินกลับมาปีนเก้าอี้ที่คงเพื่อสำหรับเธอเท่านั้น “ระหว่างรอ...เรามาคุยกันตามประสาพี่น้องกันดีมั้ย”
น้ำใสมองบนอย่างเหลือเชื่อ “พี่น้องประเภทไหนกันที่ทำร้ายกัน”
- Writer
