ตอนที่ 9
1174 Words
“ถ้าอยู่ที่หมู่บ้านก็ใช่จ้ะ แต่มาอยู่ที่นี่ แม่หมอก็ปั้นเป็นเม็ดเล็ก ๆ ให้เราจนเต็มขวดเลยจ้ะ แต่ถ้ายังไม่พอ คุณธาดาไม่ดีขึ้น ก็ต้องไปให้แม่หมอแพรพลอยรักษา เชื่อมือได้เลยว่าคุณธาดาจะต้องหายดี นอกจากจะแข็งแรง อึด...ทนแล้ว ยังจะใหญ่ขึ้นด้วยจ้ะ”
“ที่ว่าใหญ่...หมายถึงอะไรที่ใหญ่ละฟอง” ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง...เขาจะไม่กลับเข้าไปอยู่ในเมืองแล้วล่ะ จะอยู่มันเสียที่บ้านป่ากับฟองไปจนตายเลย
“เอาไว้คุณธาดากินแล้วก็จะรู้เองแหละ...อะไรที่มันใหญ่ขึ้น” ฟองจันทร์ตวัดค้อนใส่คนถามที่มือไม้ไม่ยอมหยุดนิ่ง ลูบไล้จนเธอเสียววูบวาบไปทั่วทั้งท้อง เริ่มหายใจติดขัดพอ ๆ กับมือที่มันสั่นจนหยิบจับผลไม้แล้วต้องปล่อยให้หลุดมืออยู่บ่อยครั้ง
“แล้วถ้าพวกเราสามคนก็อยากจะใหญ่อย่างที่ฟองว่า...กินยาต้มสูตรพิเศษที่ฟองว่าด้วยคนได้ไหมล่ะ” มาวินถามด้วยความสนใจ
“ไม่ต้องหรอกจ้ะ...ถ้าพวกคุณอยากจะใหญ่ ทนยาวนานจริง ๆ แม่หมอก็มีของดีฝากพี่สร้อยกับฟองมาให้พวกคุณเหมือนกันจ้ะ...ไม่ต้องแย่งชิง มีให้เยอะเลยล่ะ”
“ถ้าอย่างนั้น พวกฉันควรรีบกินให้อิ่มเร็ว ๆ จะได้ไปกินของดีที่ทำให้ใหญ่...แล้วเอาฟองกับสร้อยเป็นเมียแรง ๆ เร็ว ๆ ใช่ไหมล่ะ”
“ใช่แล้วจ้ะ พวกคุณทุกคนจะต้องกินให้อิ่ม เวลาแยกย้ายกันไปเอาเราสองคนพี่น้องเป็นเมีย จะได้ไม่เหนื่อยง่าย จะได้แข็งแรงอยู่กับพวกเราสองพี่น้องไปนาน ๆ ” สร้อยกับฟองสบตากันขณะหยิบเอาผลไม้บนโต๊ะมาป้อนให้คนที่จะเป็นผัวของตัวเองกินเรื่อย ๆ ก่อนที่ธาดากับพันไมล์จะพูดขึ้นว่า...ไม่ไหว อิ่มแล้ว อยากจะไปนอนกับเมียแล้วล่ะ
“สร้อยฝากฟองจันทร์กับคุณธาดาแล้วก็คุณพันไมล์ด้วยนะจ๊ะ ถึงฟองพูดมากไปหน่อย ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมากนัก แต่ก็เป็นคนฉลาด เรียนรู้ได้เร็ว คุณทั้งสองคนช่วยอดทน ค่อย ๆ สอนน้องสาวของสร้อยด้วยนะจ๊ะ”
“พี่สร้อย!”
“ได้สิ...ฉันสองคนจะดูแลสอนสั่งอย่างดีเชียวล่ะ ใช่ไหมธาดา”
“ใช่แล้วสร้อย ผมสองคนจะสอนทุกอย่างให้ฟองโดยไม่ปิดบังแม้แต่อย่างเดียวเลยล่ะ” ว่าแล้วธาดากับพันไมล์ก็ทาบมือที่แผ่นหลังบอบบางให้ฟองจันทร์เดินนำตนเองไปยังห้องหอที่ว่าที่ผัวชั่วคราวอย่างเขากับธาดาจะได้ลิ้มรสทดสอบเมียสาวบ้านป่าว่าจะคุ้มหรือเปล่าถ้าจะอยู่ที่นี่ด้วยกันตลอดไป
“คุณสองคนก็อิ่มกันแล้วใช่ไหมจ๊ะ” สร้อยระย้าถามเมื่อรับรู้ว่าตอนนี้...เมื่อสองหนุ่มธาดากับพันไมล์เดินตามฟองจันทร์หายเข้าไปในห้องเรียบร้อยแล้วมือของสองหนุ่มก็แทบจะดึงเอาเสื้อและผ้าถุงที่เธอสวมใส่อยู่ออกแล้วจับร่างเธอขึ้นนั่งบนโต๊ะแล้วกินแทนผลไม้ที่ยังเหลืออยู่อีกเล็กน้อยไปแล้ว
“ผมนะอิ่มแล้วจริง ๆ แต่ดูเหมือนว่าวิลเลียมจะยังไม่อิ่มเท่าไหร่นะ”
“ถึงจะไม่คค่อยหิวเท่าไหร่ แต่กินเยอะหน่อยก็ดีอยู่นะจ๊ะคุณวิลเลียม เชื่อสร้อยนะจ๊ะ” สร้อยระย้าพูดพร้อมกับหยิบเอาผลไม้มาป้อนให้วิลเลียมที่นอกจากจะไม่สนใจแล้วตอนนี้ยังจะม้วนเอาชายเสื้อของเธอม้วนขึ้นไปกองอยู่เหนือทรวงอกอวบใหญ่ที่ตอนนี้ยังถูกห่อหุ้มด้วยเสื้อชั้นในตัวบาง ก่อนที่มันจะถูกมาวินดันไปไว้เหนืออกด้วยเช่นกัน
“อ๊ะ!” สร้อยระย้าหลุดเสียงร้องออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เมื่ออกอวบข้างหนึ่งถูกมาวินครอบครองด้วยปาก...ขณะที่อีกข้างถูกมือของวิลเลียมครอบครอง ใบหน้าของวิลเลียมก็แนบลงบนซอกคอ ปากอุ่นขบกัดผิวเนื้อของเธอที่ทำให้เจ็บนิด ๆ ราวกับถูกมดกัดแต่ขณะเดียวกันมันก็ทำให้เธอเสียวซ่านจนหายใจหอบแรง
“คุณ...อยากเอาสร้อยทั้งคืนหรือเปล่าละจ้ะ...ถ้าใช่...กินผลไม้กันก่อนนะจ๊ะ” ความจริงผลไม้บนโต๊ะจะถูกกินจนหมดหรือเปล่า...มันก็ไม่มีผลอะไรหรอก แต่สร้อยระย้าอยากมีเวลาพาตัวเองไปกินยาที่แม่หมอแพรพลอยบอกไว้ก่อนจะทำหน้าที่เมียให้สองผัวที่ดูท่าจะหิวโซ เธอจะต้องถูกทั้งคู่เอาเป็นเมียอย่างหนักหน่วงไม่บันยะบันยังเป็นแน่
อยากบอกว่าไม่สนใจ ยังไงเขาก็มั่นใจว่าของตัวเองใหญ่มากพอ...และอึดทนยาวนานพอ
“เอาน่าวิลเลียม ทำให้น้องสร้อยสบายใจหน่อยสิ ผลไม้ก็เหลือไม่กี่ชิ้นแล้วนี่...ให้น้องสร้อยทำใจก่อนจะถูกเราสองคนเอาเป็นเมียหนัก ๆ แรง ๆ อีกสักหน่อยจะเป็นอะไรไปล่ะ ยังไงคืนนี้เราก็ได้เอาสร้อยเป็นเมียอยู่แล้วนี่” มาวินพูดทั้งที่ปากยังไม่ห่างจากการดูดเม้มยอดอกสีสวย...หวาน ขณะที่มือก็เริ่มเลื่อยลงไปเรื่อย ๆ เมื่อถึงปมผ้าถุงที่สร้อยรัดไว้ก็ดึงมันออกแล้วส่งมือสอดเข้าในกางเกงในจนได้สัมผัสกับปอยไหมที่ดูเหมือนว่าจะไม่มากมายนัก ชวนให้สนใจจนอยากจะเห็นของจริง
“ได้ไหมจ๊ะคุณวิลเลียม ตอนนี้ผลไม้ก็เหลือไม่ถึงสิบชิ้นแล้วด้วย” สร้อยระย้าถามเสียงแหบพร่า เพราะฤทธิ์จากมือมาวินที่ทำให้เธอเสียวซ่านจนสองขาสั่น
วิลเลียมพยักหน้ารับ แต่เขาไม่เพียงกินผลไม้ที่สร้อยระย้าป้อนอย่างเดียว ป้อนเขามาหนึ่งคำ เขาก็กัดปากดูดปากอีกฝ่ายหนึ่งครั้ง...กว่าที่ผลไม้ในจานจะหมด สร้อยระย้าถึงกับหายใจหอบแรง ริมฝีปากบวมเจ่อ ตัวอ่อนระทวยอยู่บนตักวิลเลียมที่หัวเราะกลั้วคอ
“ตอนนี้ฉันก็กินผลไม้พวกนั้นหมดแล้ว หวังว่าคืนนี้สร้อยจะยอมให้ฉันเอาเป็นเมียทั้งคืน...อย่างที่พูดมานะ”
“สร้อยขอเก็บจานผลไม้ไปล้างก่อนได้ไหมจ๊ะ แล้วจะพาคุณเข้าไปในห้องนอน”
“มาวิน”
มาวินอยากโอดครวญว่าทำไมต้องเป็นเขา แต่คิดว่า...ล้างจานไม่กี่ใบ ทำเสร็จเร็วก็จะได้ไปเอาเมียเร็ว ก็เลยรีบลุกขึ้นเก็บจานพร้อมกับถามสร้อยระย้าว่าให้เขาไปล้างตรงไหน เมื่อหญิงสาวบอกมาเขาก็รีบไปจัดทำโดยเร็ว
- Writer
