เธอคิดแยกชายผู้นั้นกับบุตรสาวหัวแทบแตก
“เธอได้ยินข่าวแม่นั่นไหมล่ะ” มิลาขมวดคิ้ว ไม่ได้เข้าใจไปเอง สองคนที่กำลังคุยกันในห้องน้ำนี่ กำลังพูดถึงเธอ
“อ้อ...ฉันคาดไว้แล้ว ผู้หญิงแบบนั้น ต้องมีลับลมคมในแน่ จู่ๆ ก็กระโดดข้ามหน้าคุณชลิตไปเลยแบบนั้น คงเอาเต้าไต่เหมือนข่าวลือนั่นแหละ”
มือเธอกำแน่น อีกแล้วนะ เธอโดนนินทาแบบนั้นตั้งแต่วันแรกที่เข้าทำงาน การเป็นแม่ที่ไม่มีสามีนี่เป็นความผิดของเธอหรือไง ใช่ว่าผู้หญิงที่เคยพลาด จะง่ายนี่นา ไอ้นั่นมันไม่ได้อยู่ที่ตาตุ่มนะ เดินสวนไปสวนมาจะได้กันง่ายๆ มิลาพยายามข่มใจ เธอมาไกลเกินกว่าจะหวั่นไหวเพราะข่าวลือที่ไม่ใช่ความจริงนั่นสักนิด
“ไม่คิดว่าจะหัวสูงแบบนี้นะ อย่างว่าแหละ ผู้หญิงที่ไม่มีผัว ก็ต้องตะเกียกตะกายมากกว่าพวกเรา”
“อิจฉาใช่ไหมล่ะ”
“ใครจะไปอิจฉา คนแบบคุณเอเดน จะมาจริงจังอะไรกับผู้หญิงที่มีลูกติด อย่างมากก็เป็นแค่คนแก้เหงาเขานั่นแหละ”
“อิอิ” เส
