มหาเศรษฐีเสนอรัก

ข้อเสนอรักเมียตีทะเบียน บทนำ เรื่องมันวุ่นวายตั้งแต่เมื่อห้าปีก่อนจู่ๆ เซเลปสาวคนดังก็ตั้งครรภ์แบบไม่มีคนข้างกายแต่...มิลา เลียม หาได้แคร์ เธอยืดอกยอมรับสภาพ ไม่สนใจเสียงครหา ด.ญ.มิลิน เลียมเลยถือกำเนิดขึ้นมา มีพ่ออุปถัมภ์คือ เพื่อนรักสาวสองที่ยังไม่กล้าเปิดตัว ภูมิ บดินทร หากไม่นับความลำบากในการกัดฟันเชิดหน้ารับเสียงติติงจากคนรอบตัว การมีลูกก็ไม่ได้แย่นัก มิลาตั้งใจจะเลี้ยงลูกสาวคนนี้ให้ดีที่สุด ในฐานะที่เธอเป็นผู้ให้กำเนิด          มันไม่จบแค่มิลาเปลี่ยนฐานะจากสาวโสดมาเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวนะสิ          เมื่อการทำลูก เธอไม่ได้ทำแค่คนเดียว          ในที่สุด ‘พ่อของลูก’ ก็ปรากฏตัวในวันที่เธอกำลังรุ่งเรืองสุดขีด หญิงมั่นที่ฝ่าฟันจนได้มาถึงตำแหน่งสูงสุด เธอเป็นส่วนหนึ่งของผู้บริหารระดับสูง ในฐานะผู้จัดการฝ่ายการเงินของบริษัทยักษ์ใหญ่ ‘คอนนอร์เทรด’ และเขา เอเดน คอนนอร์ผู้ชายที่เธอเคยมีอะไรกับเขาจนให้กำเนิดมิลิน          หากเป็นคนอื่นคงกระดี๋กระด๋าที่รู้ความจริง ผู้ชายที่เป็นพ่อของลูกร่ำรวยมหาศาล แต่เพราะมันเกิดกับสาวมั่นไม่แคร์โลกอย่างมิลา เรื่องมันเลยอลเวงไงล่ะ ในเมื่อตลอดห้าปีที่ผ่านมานี่มันคือความลับ มิลินคือสมบัติชิ้นเดียวที่เธอมี ผู้ชายคนนั้นไม่เกี่ยว... บทที่1.ซวยแล้ว...          เข้าหน้าหนาวแล้วใช่ไหม อากาศรอบตัวของมิลาเลยไม่อบอ้าวเหมือนทุกวัน อุณหภูมิลดลงทำให้รู้สึกสบายตัวขึ้น แสงแดดอ่อนๆ ทำให้ทิวทัศน์รอบตัวเธอดูอ่อนโยนน่ามอง มันช่วยทำให้ความเครียดที่สะสมไว้ลดลงด้วย มิลาคือสาวมั่นแห่งปี วันนี้คือวันสำคัญของเธอ วันที่เธอมาถึงจุดที่ฝันไว้ วันที่รับตำแหน่งใหม่เป็น ‘ผู้จัดการฝ่ายการเงิน’ ผู้หญิงคนเดียวท่ามกลางฝูงกระทิงเพศชายนับร้อยชีวิต เธอก้าวข้ามคนเหล่านั้น จนขึ้นมาถึงจุดสูงสุด ด้วยความสามารถล้วนๆ เมื่อหลายปีก่อนมิลาเคยเป็นข่าวดังเกรียวกราวหลายเดือนเลยล่ะ กว่าข่าวแย่ๆ นั่นจะซาลง หญิงมั่นคนนี้ก็สะบักสะบอมไม่น้อย โชคดีที่บุพการีทั้งสองของเธอเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุไปเมื่อหลายปีก่อน ไม่อย่างนั้นบิดา มารดาของเธอคงปวดหัวกับวีรกรรมของบุตรสาวไม่น้อย เธอท้องไม่มีพ่อ เพราะความเมาล้วนๆ เป็นเพราะงานฉลองหลังกลับมาจากต่างประเทศ กับวุฒิการศึกษาระดับปริญญาโท หากไม่มีตำหนิข้อนั้น มิลาคงเป็นดาวจรัสแสง แต่นั่นก็ไม่ทำให้สาวมั่นคนนี้หวั่นไหว ตราบใดที่เธอยังมีเวลาพิสูจน์ฝีมือ เธอได้ตำแหน่ง ‘ผู้จัดการฝ่ายการเงิน’ ในบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างคอนนอร์เทรดเพราะความสามารถ ไม่มีการใช้เส้นหรือเต้าไต่เหมือนที่ถูกเพศตรงข้ามแดกดัน ผู้ชายพวกนั้นคงรู้สึกอับอายที่พ่ายแพ้ให้กับแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างเธอ ลูกสาวมิลา ชื่อด.ญ.มิลิน กำลังน่ารักน่าชัง ปีนี้มิลินเข้าโรงเรียนปีแรก มิลาเลยไม่ค่อยได้เจอหน้าบุตรสาวเท่าไหร่ โชคดีที่เพื่อนสนิทอย่างภูมิยินดีและเต็มใจที่จะดูแลบุตรสาวให้ ภูมิคือพ่ออุปถัมภ์ของมิลิน ที่สำคัญภูมิมีรสนิยมที่ยังไม่สามารถเปิดเผยได้ แม้คนส่วนใหญ่เริ่มยอมรับกับความผิดแผกนี้บ้างแล้ว แต่เพราะภูมิคือทายาทคนเดียวของ บดินทร เขาเลยยังปิดบังความลับเอาไว้ เมื่อยังต้องรักษาหน้าตาของบรรพบุรุษที่เป็นถึงข้าราชการระดับสูงมาทุกรุ่น “ภูมิ ยัยหนูเป็นยังไงบ้าง?” เสียงห่วงใยแบบปิดไม่มิด ทันทีที่ปลายสายกดรับ “มิลา...ยัยหนูเหมือนแกวันที่เดินทางไปอังกฤษนั่นแหละ ทำท่าจะร้องไห้แต่เชิดหน้ากลั้นไว้ ลูกเธอกับเธอนี่เหมือนกันยังกับแกะ” เสียงแหบห้าวเล่าให้ฟังผสมกับความรักที่ล้นปริ่มในน้ำเสียง “ไม่ร้องก็ดีแล้ว ความจริงวันนี้ฉันควรเป็นคนไปส่งลูกด้วยตัวเองแท้ๆ” มิลาบ่นพึมพำ วันสำคัญของบุตรสาวแท้ๆ แต่คนเป็นแม่แบบเธอกลับไปไม่ได้ “เอาน่า เราตกลงกันแล้ว ยัยหนูเข้าใจดี วันนี้ตอนเย็นเราค่อยไปฉลองด้วยกันก็ได้” ภูมิปลอบใจ เขาอาสามาทำหน้าที่ผู้ปกครองของมิลินแทน เนื่องจากเพื่อนรักไม่สามารถปลีกตัวได้ ภูมิมองเด็กหญิงที่สวมกระโปรงลายสก็อตสีเขียวที่ยืนเชิดหน้าท่ามกลางเด็กๆ รอบตัวที่กำลังร่ำไห้ทุกคนด้วยความภูมิใจ คำครหานับตั้งแต่มิลินเกิดไม่ทำให้เด็กหญิงรู้สึกว่าตนเองมีปมด้อย ความรักจากแม่และพ่ออุปถัมภ์หล่อหลอมให้มิลินแกร่งมากกว่าเด็กวัยเดียวกัน ไม่มีพ่อ ไม่ได้ทำให้เธอแตกต่างจากเด็กคนอื่น ไม่มีพ่อไม่ได้หมายความว่าความรักของแม่จะลดลง มิลินได้รับความรักจากแม่มากเกินพอ ถึงแม้บางครั้งจะรู้สึกกังขา และอยากถาม แต่เด็กหญิงเลือกที่จะเก็บคำถามไว้ เพื่อให้มารดาสบายใจ ภูมิยกหัวแม่มือให้เมื่อมิลินมองมาที่ตนเอง เขาชี้โทรศัพท์ที่กำลังคุยติดพัน เด็กหญิงยิ้มจนตาหยี เมื่อเข้าใจสิ่งที่เขาสื่อ “อย่าลืมถ่ายวิดีโอไว้ให้ฉันดูด้วยนะแก ฉันต้องไปล่ะ เกือบสายแล้ว” มิลาตัดใจวางสาย เธอห่วงหน้าพะวงหลังไม่ได้ มันทำให้เธอเสียบุคลิก จะต้องไม่มีคำครหาใดใดเกิดขึ้นอีก เรื่องเดียวที่คนพวกนั้นจะนินทาเธอได้ควรจบลงวันนี้ ทางเดินปูพรมสีเข้มขึ้น มิลาขมวดคิ้ว ชั่วข้ามคืนกับการมาของ CEO คนใหม่ คนที่นี่เตรียมต้อนรับแบบอลังการเหลือเชื่อ ห้องประชุมใหญ่ที่เคยเข้าไปนับครั้งไม่ถ้วน วันนี้ก็ถูกเปลี่ยนใหม่หมด กลิ่นความใหม่ลอยอบอวลแทบทุกพื้นที่ “มิลามาทางนี้เร็ว” พอโผล่หน้าเข้าไป เบญจาก็รั้งเธอไปที่เก้าอี้ตัวหนึ่งแถมกดหัวไหล่ให้ทรุดนั่งลงตรงนั้น “โชคดีที่คนใหญ่คนโตยังลงมาไม่ครบ ไม่อย่างนั้นชลิตคงหาเรื่องกระแหนะกระแหนเธอไม่หยุด” เสียงกระซิบของเบญจาทำให้มิลาแอบขำ คนที่เบญจาพูดถึงคือคู่แข่งของตัวฉกาจของเธอ เขาและเธอสูสีกันทั้งฝีมือและความขยัน ชายผู้นั้นมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ มิลาไม่คิดว่า คนระดับสูงจะเห็นความสามารถของเธอ เมื่อเธอไม่มีคนสนับสนุน แต่ผิดคาด... เธอถูกเลือกให้รับตำแหน่งแทนตัวเกร็งอย่างชลิต วันที่ประกาศผล ผู้ชายคนนั้นไม่พอใจมาก เขาเดินมามองหน้าเธอ แล้วก็กลับบ้านครึ่งวัน คงอับอายเพราะคุยฟุ้งไว้เยอะ มิลาก้มหน้าลงรวบรวมสมาธิ วันนี้จะต้องไม่มีข้อบกพร่องใดใดให้เกิดรอยตำหนิในชีวิตของเธออีกเพื่ออนาคต เพื่อความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน จากนี้ไปเธอจะปูพรมเป็นทางเดินให้บุตรสาว มิลินจะต้องไม่น้อยหน้าเด็กคนอื่นๆ ผู้บริหารระดับสูงทยอยเดินเข้ามา แต่คนสำคัญที่ควรมา กลับยังไม่มา CEO คนใหม่ที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งก่อนหน้าที่เธอจะได้ตำแหน่ง ข่าวของเขาไม่เบาเลย มิลาได้ยินพนักงานในบริษัทพูดถึงเขาบ่อยๆ แต่เธอก็ยังไม่เคยเห็นหน้าเขาชัดๆ สักที คงเพราะช่วงสิ้นปี งานที่เธอรับผิดชอบมีมากขึ้น มิลาหัวหมุนกับงานและการเลี้ยงบุตรสาว เธอเลยตัดความสนใจเรื่องรอบตัว มิลาเลยไม่รู้ว่าตนเองพลาดสิ่งสำคัญไป จนกระทั่ง... เสียงพึมพำรอบตัวหยุดลง ประตูบานใหญ่ถูกดันให้เปิดออก แสงสว่างจากภายนอกทอดยาวบนพื้นพรมสีแดงเข้ม เงาใหญ่โตนั่นแสดงความองอาจให้มิลารับรู้ เธอเงยหน้ามอง แต่แสงจ้านั่นทำให้เห็นคนที่เดินเข้ามาไม่ชัด เธอพยายามหรี่ตาและมองหน้าชายรูปร่างสูงที่เดินนำทุกคนเข้ามา แต่มันเป็นไปได้ยากที่จะมองย้อนแสงแล้วเห็นชัดขนาดนั้น จนกว่าประตูนั่นจะปิดงับลงนั่นแหละ เธอคงได้เห็นชายผู้นี้ชัดขึ้น แต่เท่าที่สำรวจรูปลักษณ์ภายนอก ไม่มีข้อตำหนิสักนิด ชายผู้นี้รูปร่างสมส่วนสมกับคำร่ำลือ ข่าวที่ได้ยินทำให้เธอทึ่งหลายอย่าง เอเดน คอนนอร์ คือชื่อของเขาผู้ชายวัยสามสิบห้าปีที่ยังคงสถานะ ‘โสด’ ผู้หญิงวิ่งไล่ตอมเขาไม่ต่างอะไรกับฝูงแมลงวัน เขาเนื้อหอมเพราะเป็นผู้ชายโสดที่ทั้งหล่อและรวย ผู้หญิงคนไหนพิชิตใจเอเดนได้ ยิ่งกว่าตกลงไปในบ่อทองเสียอีก และเพราะยังไม่มีผู้หญิงคนไหนทำได้ไงล่ะ ผู้ชายอย่างเอเดนเลยเนื้อหอมเป็นพิเศษ มิลากลั้นใจมองตรงๆ ประตูบานนั้นค่อยๆ ปิดงับลงช้าๆ รูปร่างเขาชวนให้หัวใจที่สงบนิ่งมานานของเธอสั่นพรั่บๆ ที่อยากรู้ยิ่งกว่าคือหน้าตาเขา จะทำให้หัวใจที่ตั้งใจปิดตายของเธอสะดุ้งสะเทือนหรือไม่? มันยิ่งกว่าภูเขาไฟระเบิด ยิ่งกว่าแผ่นสั่นสะเทือนมากกว่า8ริกเตอร์เสียอีก มิลานั่งตาโต อ้าปากค้าง ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอคือ... ‘ซวยแล้วสิ!!’