“คนอะไรหัวเราะไม่รู้เวล่ำเวลา ขำอะไรนักหนากับคนถูกรถเฉี่ยว หือพี่วิชญ์ บ้าที่สุด”
“นั่นสิไอ้วิชญ์ แกกลายเป็นคนเส้นตื้นไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน” กันตภพเสริมอีกคน
“มันอดขำไม่ได้นี่หว่า” คนถูกด่าพูดหลังจากหยุดเสียงหัวเราะลงได้
คนถูกเฉี่ยวเองก็เผลอหัวเราะคิกออกมาด้วยเช่นกัน เพราะขำสีหน้าปั้นยากของคนถูกเรียกว่าไอ้บ้า จึงถูกเพื่อนด่ากลายๆ ไปด้วย
“ยายโรส แกก็พลอยติดเชื้อบ้าหัวเราะไปกับเขาด้วยทั้งที่เป็นคนถูกเฉี่ยวเองแท้ๆ”
กรวิชญ์กำลังจะเฉลยความจริงให้เพื่อนรู้ ทว่าคนถูกเรียกว่าไอ้บ้าที่ยืนทำหน้าปั้นยากอยู่ก็หันมาทางคนถูกรถเฉี่ยวเสียก่อน แล้วถามด้วยน้ำเสียงดุๆ ทว่าเจือความห่วงใยจนคนฟังรู้สึกได้
“ผ่านมาตั้งอาทิตย์แล้วทำไมอาการถึงยังไม่ดี ไม่ได้ไปหาหมอหรือไง”
“นั่นสิครับ ตอนที่เฉี่ยวเห็นไอ้ภามบอกว่าน้องโรสไม่ได้เป็นอะไรมาก”
“อาการค่อยยังชั่วแล้วค่ะเหลือแค่ยังเจ็บๆๆ เท่านั้น”
คนเจ็บตอบเสียงอ
