“ผมขอโทษแทนยายโรสด้วยที่ต้องพูดขัดจังหวะ เพราะเดี๋ยวจะต้องเชิญคุณลุงคุณป้าขึ้นไปเปิดฟลอร์แล้วน่ะครับ” กันตภพพูดด้วยน้ำเสียงกึ่งขอโทษ
ท่านนายพลโบกมือแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดีทว่ายังมองไปที่เวทีตาไม่กะพริบ
“ไม่เป็นไร แต่ไม่รู้ว่าลุงจะขึ้นไปสร้างความขายหน้าให้หรือเปล่านะหลานชาย ไม่เคยเต้นรำมานานแล้ว”
“ป้าก็เช่นกันตากันต์ แข้งขาจะยังเต้นไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้”
คุณเพ็ญพักตร์พูดยิ้มๆ แต่สายตาไม่ได้ยิ้มตามไปด้วยเพราะพูดพลางส่งค้อนไปยังผู้เป็นสามีขวับใหญ่ ใช่ว่านางจะไม่เห็นสายตาของอีกฝ่ายยามจ้องไปยังสาวสวยผู้นั้น
“สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่านอีกครั้งค่ะ ต่อไปนี้ก็เป็นช่วงเวลาที่หลายคนรอคอยแล้วนะคะนั่นคือการเต้นรำ และรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งเพราะผู้ที่จะมาเปิดฟลอร์แทนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเป็นบุคคลสำคัญที่ทั้งคู่ให้ความเคารพนับถือ ซึ่งหลายคนคงรู้จักกันเป็นอย่างดีนั่นคือพลเอกเริงฤทธิ์และคู่ชีวิตของท่าน
