ตรีมองร่างเล็กที่นอนขดคู้บนเตียงตัวเองภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับตัวเอง เขาใช้ร่างกายของหล่อนจนถึงเช้าเลยก็ว่าได้ ปอแก้วอ่อนเพลียจึงหลับสนิท ส่วนตัวเขาต้องตื่นแต่เช้า เพราะศจีพรโทรมาหาบอกว่าวันนี้ที่บริษัทมีประชุมด่วน ใช่...ถ้าเลขาคนสวยไม่โทรมา เขาคงลืมและนอนตระกองกอดหล่อนบนเตียงไปจนค่ำนั่นแหละ
เขายืนนิ่งมองคนที่หลับบนเตียงของตนแล้วก็เดินไปหยิบกางเกงที่ใส่เมื่อคืนมาค้นหากุญแจรถยนต์คันหรูและเมื่อได้แล้วก็เดินไปดึงผ้าห่มขึ้นห่มให้เจ้าหล่อนให้มิดชิด ก่อนจะเดินจากไป เมื่อตอนนี้เขาอยู่ในชุดสูทสากลพร้อมแล้วที่จะเข้าประชุมกับพี่ชายและบรรดาผู้ถือหุ้นทุกคนของบริษัท
ตกบ่ายจะว่าไปไม่บ่ายแล้ว ตอนนี้ใกล้จะสี่โมงเย็นแล้ว ปอแก้วขยับตัวไล่ความปวดเมื่อยแล้วก็ต้องดีดตัวลุกขึ้นมาเมื่อนึกได้ว่าเมื่อคืนตัวเองอยู่ไหนและทำอะไร ที่ไหนกับเขา พอตื่นมาก็มองไปรอบๆ ห้องเพื่อหาเจ้าของห้องแต่ก็ไร้เงา เธอมองไปหาเสื้อผ้าตัว
