บทที่2 คนนอกสายตา

1176 Words
บทที่2 คนนอกสายตา งานแข่งขันกีฬายังไม่จบอย่าพึ่งนับศพทหาร ฉันพยายามเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในจุดเสี่ยงแต่ก็ถูกนังลิลลี่ปาดหน้าเค้กทุกรอบ "กูแนะนำให้มึงเดินไปบอกเจ้าขุนตอนนี้เลยว่ามึงชอบมัน" "จะบ้าหรือไง กูไม่กล้ามึงดูดิเจ้าขุนไม่มองหน้ากูด้วยซ้ำ" แฮร่!!!! สองสาวหันไปมองหน้าโก๋สายเผือกประจำห้อง เขาหวังกระโดดลงมาเพื่อให้พวกเธอตกใจแต่กลายเป็นว่าสองสาวไม่ได้สนใจเขาเลยสักนิด "พวกเธอไม่ตกใจหน่อยเหรอ" "ปัญญาอ่อนมากโก๋" "ฮืออออ ซอลเธอพูดแบบนี้ฉันเสียใจนะโว้ย!" "ไปตายซะอิโก๋ คนกำลังเครียดอย่ามากวนประสาท" "มีอะไรปรึกษาฉันได้นะมิเกล รู้ไหมฉันเนี่ยเป็นกูรูเรื่องความรักเลยนะ" "สภาพ-_-" ซอลเบะปากใส่ ตอนนี้เพื่อนรักของเธอกำลังทุกข์ใจเรื่องผู้ชายเธอจึงต้องคอยอยู่เป็นกำลังใจและช่วย ซ้ำเติม! โก๋มองไปตามสายตาของมิเกลถึงได้เข้าใจว่ามิเกลนั้นต้องแอบชอบเพื่อนของเขาอย่างเจ้าขุน แต่ตอนนี้เขารู้ดีกว่าลิลลี่กำลังหมายปองเจ้าขุนอยู่เหมือนกัน "ไอ้ขุนแผนมันทำบุญด้วยอะไรวะ ทำไมมีแต่สาวๆมาชอบมัน" ตกเย็นระหว่างที่ทุกคนกำลังวุ่นวายกับการเตรียมรับถ้วยรางวัลมิเกลรีบจ้ำอ้าวเดินตามหาเจ้าขุนจนเห็นเจ้าขุนกำลังยืนคุยกับสภานักเรียนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม "เฮ้อออ หล่อจัง" "เธอชอบมันก็บอกมันไปเลยสิมิเกล" โก๋ยืนอยู่ด้านหลังชะโงกหน้าไปมองเพื่อนชายของตัวเอง เห็นแล้วหมั่นไส้ "ใครชอบฉันไม่ได้ชอบ ไม่เคยคิดที่จะชอบเจ้าขุนเลย หึ! ไม่ชอบก็คือไม่ชอบไง!" "อาฮะ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ไงไอ้ขุนแผน" มิเกลหันมาอีกทีก็พบว่าเจ้าขุนยืนอยู่ตรงหน้าเขามองเธอตาปริบๆ เล่นเอาคนตัวเล็กกลืนน้ำลายเหนียวลงคอช้าๆ เขาได้ยินสิ่งที่เธอพูดแน่นอน "ทำไมยังไม่ไปเข้าแถว จะปิดพิธีมอบเหรียญนักกีฬาแล้ว" "พอดีเรามาตามหาซอลอะ" เจ้าขุนพยักหน้าตอบเฉยๆ เขาหันกลับไปช่วยสภานักเรียนเตรียมงานกันต่อ มิเกลจึงต้องจำใจเดินคอตกกลับมา เมื่อการมอบถ้วยรางวัลจบลงคนที่ได้เสียงกรี๊ดดังที่สุดน่าจะเป็นเจ้าขุน เขาทั้งหล่อ รวย มีมารยาทที่ดี เรียบร้อย ที่สำคัญเขาให้ความสำคัญกับทุกคนจริงๆ "กรี๊ดดด พี่เจ้าขุนหล่อมากกกก" มิเกลแทบขาดใจตายทำไมมีแต่คนชอบเจ้าขุนสาวๆสวยๆต่างเข้าไปขอถ่ายรูปผิดกับเธอที่ไม่มีอะไรไปสู้พวกเธอเหล่านั้นเลย "มึง.... กลับยัง" ซอลเดินตามมากอดคอเพื่อนรัก "รอพี่มารับอะ" สาวน้อยแก้มป่องยืนคอตกรอพี่ชายมารับ เธอมองไปที่เจ้าขุนแล้วน้ำตาตก วันนี้ลิลลี่ได้กลับขึ้นรถบ้านเจ้าขุนด้วย ลุงหมอศิลามารับเองเหมือนเป็นการเปิดตัวแฟนเลยยิ่งลิลลี่หันมายกยิ้มให้เธอ เธอยิ่งสิ้นหวังยืนน้ำตาตกใน "ฮืออออ" "น่าสงสารยิ่งนักเธอช้าอะ" โก๋เดินมาตบไหล่มิเกลเบาๆ "ไอ้โก๋บ้า ฮึก!" "เธอชอบมันก็บอกมันไปตรงๆสิ" "แล้วถ้าเจ้าขุนไม่ชอบฉันล่ะ ถ้าเขาถอยห่าง หลบหน้าฉันจะทำยังไง ฮือออ" "ไม่ลองก็ไม่รู้เธอลองคิดดูนะ เธอจะทนได้ไหมถ้าไอ้ขุนมันคบกับลิลลี่" "ไม่ได้! ไม่ยอมฉันไม่ยอมแน่!!" "งั้นเธอก็ต้องรีบบอก นี่เหลือเวลาอีกแค่เดือนเดียวนะ พวกเราจะจบม.6แล้ว จะทำอะไรก็รีบทำซะ" โก๋ยิ้มกริ่มหลังจากบอกเทคนิคมัดใจชายไปที่สำคัญหลังจากนั้นมิเกลก็ยอมให้โก๋เป็นที่ปรึกษาปัญหาเรื่องหัวใจชั่วคราว เธอกลับมาถึงบ้านก็เจอพ่อกับแม่กำลังหยอกล้อกันด้วยการทำอาหารตั้งแต่จำความได้เธอก็ทานมันมาตลอดนั่นก็คือ ปูผัดผงกะหรี่ถ้าจะเปลี่ยนเมนูก็คงเปลี่ยนจากปูเป็นกุ้ง "มาร์ชวันนี้เป็นยังไงบ้างเหนื่อยไหมลูก" มาลินีถามไถ่ลูกชายคนโตพร้อมเดินมาหอมแก้มลูกชายกับลูกสาวคนละที "เหนื่อยครับแต่ก็สนุกเจอคนไข้หลากหลายดี" "ดีแล้วลูก ตอนที่พ่อเรียนพ่อก็เหมือนลูกนี่แหละ ตั้งใจ อดทนนะลูก" "ครับแม่" "แล้วเราล่ะมิเกลปีนี้จะเรียนจบไหม" "แม๊! หนูเนี่ยตั้งใจเรียนสุดๆแล้วนะคะ" "จ้าแม่คนเก่งเรียนยังไงเกรดเทอมที่แล้วไม่สวยเลย" หมอก้องเดินออกมาจากในครัวพร้อมอาหารมื้อเย็นของวันนี้ "ถึงเกรดหนูจะไม่สวยแต่เบ้าหน้าหนูสวย จบค่ะ!" "มะเหงกนี่ไงมิเกล ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามพี่นะเมื่อวานเจ้าขุนก็โทรมาจะขอมาติวที่บ้านเราพี่เลยนัดเป็นวันเสาร์" วันเสาร์ก็พรุ่งนี้นะสิ! ฉันเก็บอาการเอาไว้แม้ในใจจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัวก็เถอะเจ้าขุนจะมาบ้านฉัน มิเกลนั่งเหม่อลอยจินตนาการถึงวันพรุ่งนี้เธอจะแต่งตัวสวยๆนั่งติวหนังสือกับเจ้าขุนสองต่อสองแล้วสลับกันป้อนขนมป้อนน้ำ จบด้วยการดูหนังรักโรแมนติก สาวน้อยอย่างเธอคงได้นั่งซบไหล่จนถูกเขาจับเชยคางเพื่อจูบเบาๆ "เหี้ยย!!" เมื่อได้สติกลับมามิเกลก็ต้องร้องอุทานด้วยความตกใจเมื่อพี่ชายของเธอหยิบปูในจานขึ้นมาจุ๊บปากน้องสาว เธอชอบเหม่อลอยจนคนในบ้านเป็นกังวล "ฮ่าๆๆ เหม่ออะไรมิเกล" "พี่มาร์ชอะ หนูไม่ได้เหม่อแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย" "มิเกลลูกอายุ18แล้วนะ ทำไมถึงชอบเหม่อลอยมีอะไรก็บอกพ่อนะลูก" "หนูไม่ได้เป็นอะไรค่ะพ่อ หนูแค่คิดอะไรไปเรื่อย" เธอเฉไฉแถไปเรื่อยหลังจากทานมื้อเย็นเสร็จมิเกลก็รีบกลับขึ้นห้องเพื่อจดไดอารี่เรื่องราวในวันนี้ กรอบรูปบนโต๊ะกระตุ้นหัวใจเธอให้กระชุ่มกระชวยเหลือเกิน รูปครอบครัวเธอและครอบครัวของเจ้าขุน ครั้งหนึ่งทั้งสองครอบครัวเคยไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันซึ่งในรูปเจ้าขุนใช้สองมือทำเขากวางอยู่บนหัวเธอ "สู้ๆนะมิเกลสักวันเธอต้องได้ครอบครองหัวใจของเจ้าขุน" ------------------------------- โธ่ลูกสาวรักเขาข้างเดียวเหรอเนี่ย ใครยังไม่เคยอ่านรุ่นพ่อของเจ้าขุน อ่านได้ในเรื่องเด็กเลี้ยงของคุณอา (นิยายอิโรติกเย็บดุมาก) อ่านแล้วอย่าลืมคอมเมนต์ให้ไรท์บ้างนะคะไรท์กำลังปั่นงานให้ค่ะ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD