ตอนที่ 1 เหตุเกิดจากที่ฉันยิงเขา
1020 Words
ต อ น ที่ 1
เหตุเกิดจากที่ฉันยิงเขา
เคร้ง~~!
เสียงแก้วเหล้ากระทบกันก่อนที่เจ้าของแก้วจะกระดกยกมันเข้าปากจนหมดแก้ว
“อ๊า รสชาติที่คุ้นเคย”
สาวสวยสุดเปรี้ยววางแก้วลงหลังจากดื่มของเหลวสีใสภายในแก้วหมด
เธอคนนี้มีชื่อว่าจิน ผู้คลั่งไคล้รสชาติสุราและการท่องเที่ยวยามราตรีเป็นที่สุด
“ไม่น่าเชื่อนะว่าอีจินจะเลิกเที่ยวได้เป็นอาทิตย์”
พอลล่า เพื่อนสาวผู้ซึ่งภายนอกดูลุคคุณชายมาดแมนเจ้าสำอางแต่ภายในกลับเป็นหญิงสาวจิตใจบอบบาง
บอบบางชนิดที่ว่า ตบเป็นตบ ด่าเป็นด่ากันเลยทีเดียว
“แหม คนเราต้องมีกลับตัวบ้างมั้ย”
“ติดผัวก็บอกค่ะเพื่อน”
“พูดถึงผัว ชูครีม แกเทพี่นนเหรอวะ”
ชูครีมคือเจ้าของใบหน้างดงามราวกับเทพธิดาในนวนิยายกรีก เธอถึงได้ฉายาว่าเฮเลน
หญิงสาวผู้มีสิริโฉมงดงามและเสน่ห์เหลือล้นอันเป็นเหตุให้ผู้ชายเกิดการนองเลือด แต่เธอไม่สนใจผู้ชายพวกนั้น คบได้ไม่นานเธอก็เป็นฝ่ายทิ้งพวกเขาก่อนตลอด เธอเลิกเชื่อในเรื่องความรักไปนานแล้วแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่เคยให้ความหวังใครเช่นกัน
“อือ น่าเบื่อ”
“สงสารพี่เขาอะ แกทำร้ายเดือนมหา’ลัยได้ยังไง”
“คบกับฉันสิ ถึงเรียกว่าทำร้าย”
ชูครีมว่าพลางหันไปหยิบเฟรนช์ฟรายส์ในจานเข้าปาก
“เออ ข้อนี้กูเห็นด้วยกับชะนีแรด”
“ได้ทีทับถมใหญ่เลยนะ เออนี่จิน แล้วตกลงเรื่อง...”
“อิหน้าด้าน!!!!”
ชูครีมยังพูดไม่ทันจบ เสียงแหลมก็ดังแทรกขึ้นมาพร้อมทั้งการปรากฏตัวของผู้หญิงแปลกหน้า
เธอเดินเข้ามาชี้หน้าจินและก่อนที่ทุกคนจะได้ตั้งตัว ผู้หญิงคนนั้นก็หยิบแก้วเหล้าสาดใส่หน้าจินเสียแล้ว
“เอ้า อีนี่อยากมีเรื่องเหรอ”
พอลล่าลุกขึ้นเท้าสะเอวมองคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็หันมามองเธอขึ้นลงตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาเหยียด
“เลือกเพศยังผิด ฉันเข้าใจเลยว่าทำไมถึงเลือกอยู่ข้างผิดแบบนี้”
พอลล่ากำหมัดตัวเองแน่น ก่อนก้าวเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น
“มันไม่มีหรอกนะการเลือกเพศผิด มันมีแต่การเลือกสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุข ไม่อยากจะสอนแต่อยากบอกว่าเปลี่ยนความคิดเสียใหม่นะ ตรรกะเธอป่วยมาก”
“กรี๊ด อีไส้เดือน แกมีสิทธิอะไรมาว่าฉัน”
“แล้วเธอล่ะมีสิทธิอะไรมาดูถูกคนอื่น”
ผู้หญิงตรรกะป่วยคนนั้นหันไปคว้าแก้วหมายจะสาดเหล้าใส่
พอลล่าอีกคน แต่ครั้งนี้ชูครีมจับข้อมือเธอไว้ได้ทัน
“อย่ามาแสดงกิริยาต่ำ ๆ กับเพื่อนฉันค่ะ”
เธอหันมามองเจ้าของเสียงด้วยสีหน้าท้าทายก่อนจะต้องหลบตาเมื่อสายตาที่ชูครีมใช้จ้องกลับน่ากลัวยิ่งกว่า
“เธอมีปัญหาอะไรกับฉัน?”
จินถามขึ้นเพราะคนที่ผู้หญิงคนนี้เข้ามาหาเรื่องคือเธอ
“เหอะ แย่งผัวคนอื่นแล้วยังมาตีหน้าซื่อเหรอ”
“ผัว?”
จินทวนคำอีกครั้งอย่างไม่เข้าใจ ก่อนที่ผู้คนจะแตกฮือเมื่อผู้หญิงคนนั้นหยิบกระบอกปืนสีดำออกจากกระเป๋า
“เบรนเขาคบอยู่กับฉันดี ๆ แกมาแย่งเขาไปทำไม”
“ฮะ!? เธออย่ามามั่ว เบรนเขาบอกฉันว่าไม่มีใคร”
“แกโกหก แกยั่วเบรน”
ชูครีมมองเพื่อนและกระบอกปืนสลับกันก่อนจะตัดสินใจพุ่งเข้าจับแขนอีกฝ่าย แต่โชคร้ายที่ปืนดันหันไปลั่นใส่คนอื่น
ปัง!!
“Shit อะไรวะเนี่ย”
เจ้าของใบหน้าหล่อสบถเสียงดัง เลือดสีแดงสดเริ่มไหลซึมออกจากแผลบริเวณต้นแขน
“ฉิบหาย อีชูแกยิงใคร”
“อีบ้า ฉันไม่ได้ยิง”
“ใครเป็นคนยิงวะ!!”
ทุกคนต่างพร้อมใจกันชี้นิ้วมาทางชูครีม หญิงสาวจึงรีบปฏิเสธออกไปทันควัน
“เปล่านะ คนนี้ต่างหากเจ้าของปืน ฉันแค่ช่วยเพื่อนเองนะ”
ทิศใต้ยืนนิ่ง เขามองเจ้าของใบหน้าสวยที่กำลังเลิ่กลั่กด้วยรอยยิ้มขบขันในใจ
ความสวยน่ารักของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาลืมความโกรธและเจ็บไปชั่วขณะ
“ฉันว่าแกพาเขาไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ ทางนี้ฉันเคลียร์เอง”
“ใช่ ๆ ไปโรงพยาบาลกันเถอะคุณ”
ว่าแล้วชูครีมก็เข้าไปดึงให้ทิศใต้เดินออกจากร้านไปพร้อมกัน เพื่อตรงไปยังรถของเธอ
“เฮ้ย!!”
ชูครีมอุทานขึ้นเสียงดังพลางตบหน้าผากตัวเองฉาดใหญ่จนทิศใต้ยังแอบตกใจ ทั้งยังนึกเป็นห่วงหน้าผากสวย ๆ นั่นจะได้รับบาดเจ็บ
“คุณ ฉันลืมไปว่าไม่ได้เอารถมา”
“หันหน้ามาดิ๊”
“หือ?”
คิ้วสวยขมวดชนกันแต่ก็ยอมหันหน้าไปทางทิศใต้ตามที่เขาสั่ง
“หน้าผากเธอแดงหมดเลย วันหลังจะตบก็ช่วยเบามือหน่อยเถอะ”
ทิศใต้ไม่รู้ตัวเลยว่าเขาเผลอแสดงความห่วงใยให้ผู้หญิงตรงหน้า ผู้หญิงที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อแต่เหมือนมีอะไรบางอย่างทำให้รู้สึกกับเธอต่างจากคนอื่น
“ก่อนห่วงหน้าผากฉัน ห่วงแขนตัวเองก่อนมั้ย เลือดไหลเต็มเลย”
“ได้ข่าวว่าเธอเป็นคนทำ”
“อุ๊ย จริงด้วย ถ้าอย่างนั้นทำยังไงกันดี หรือเราไปซื้อยามาทำแผลก่อนมั้ย”
“โดนยิงนะไม่ใช่มีดบาด”
ทิศใต้ว่าอย่างอ่อนใจ ภายนอกเธอดูเป็นผู้หญิงสวย ๆ แรง ๆ แต่พอตอนนี้เขารู้แล้วว่าอีกฝ่ายน่าจะเป็นผู้หญิงปัญญาอ่อนคนหนึ่ง
“ไปรถผมนี่แหละ”
“คุณขับนะ ฉันยังขับรถไม่ค่อยแข็ง ขับรถคนอื่นไม่ได้หรอก”
“หา? แต่ผมโดนยิงนะ”
“เถอะน่า แค่ขับรถไม่เป็นไรหรอก”
ทิศใต้มองชูครีมตาค้างและหมดคำจะพูด สุดท้ายคนบาดเจ็บอย่างเขาก็ต้องขับรถมาส่งตัวเองที่โรงพยาบาลโดยมีตัวต้นเหตุนั่งบ่นมาตลอดทาง
- Writer
