เวลาผ่านไปเกือบสองอาทิตย์ที่ทั้งคู่ลองใช้ชีวิตแบบเว้นระยะห่างให้แก่กัน
ซึ่งพอถอยมาคนละสองสามก้าวทั้งคู่ก็เข้าใจกันมากขึ้นจริง ๆ พวกเขาเลยเรียนรู้ที่จะปรับนิสัยเข้าหากัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้หายไปจากกันเสียทีเดียว
ทั้งคู่ยังคงไลน์หากันทุกวัน ทิศใต้มักจะมาหาที่คณะบ่อย ๆ พร้อมทั้งซื้อของมาเอาใจเมียสารพัด เพราะอาการติดเมียมันทำให้เขาทรมานไม่น้อย
“นี่ไอ้ชู เมื่อไหร่แกจะใจอ่อนให้พี่ใต้ของฉันฮะ”
พอลล่าหันมาถามเพื่อนเมื่อทิศใต้เดินออกไป
วันนี้เขาทำขนมมาให้เธอ ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างเสือใต้จะทำ
บราวนีเป็น
“จริง สงสารพี่เขานะ”
จินรีบสมทบ ชูครีมหยิบบราวนีขึ้นมาแกะกินด้วยรอยยิ้มบาง ๆ
“ไม่นานหรอก ฉันแค่อยากมั่นใจอีกหน่อยว่าเขาจะไม่มีผู้หญิงคนอื่นเข้ามายุ่งเกี่ยวแล้ว และไม่ได้มาคิดฟันแล้วทิ้ง”
“เหอะ ระวังเถอะ มีไว้ไม่รักษา แล้วจะไม่มีเหลือให้รักษา”
จริง ๆ ชูครีมคิดไว้แล้วว่าจะคุยเรื่องสถานะขอ
