Chapter 2
1211 Words
@London
วันนี้ไม่มีเรียนจ้าวันสบายๆของพิชชาสุดสวยคนนี้ คิคิ วันนี้ว่าจะไปเดินเล่นชิวๆ ทานของอร่อยๆแถวๆเนี้ยแหละ หลายคนคงจะงงว่าฉันมาโผล่ที่นี่ได้ยังไง ก็ปะป๊าส่งมาเรียนที่นี่ตั้งแต่ ปีหนึ่ง นี่ก็สามปีกว่าเกือบสี่ปีแล้วที่อยู่ที่นี่ จริงๆอีกสองเดือนก็กลับไทยได้แล้วหละ ฉันมีน้องชายด้วยนะชื่อพัชชา เด็กกว่าฉันห้าปีแหนะ แต่ปะป๊าไม่ให้มาเพราะน้องยังเด็ก
"ยัยพิชชาวันนี้แกจะไปไหนอากาศหนาวจะตายฉันควรจะได้กดฮีตเตอร์หลับสบายอยู่ที่ห้องนะแก"
ยัยแบมบี๋เพื่อนฉันเองแหละ คนไทยคนเดียวในคลาสที่มาเรียนที่นี่ ที่เหลือก็เป็นเพื่อนต่างแดนหมดเลยนะ
"เอาน่าวันหยุดทั้งทีแกจะกินๆนอนๆหรือไง ป่ะไปกันเถอะหิววววว"
ฉันพูดจบก็ลากแขกยัยแบมบี๋ไปทันที วันนี้จะไปเที่ยวให้สนุกให้สุดเหวี่ยงไปเลย อิอิ
" แก ผู้ชายคนนั้นหน้าคุ้นๆจัง"
ฉันมองหน้ายัยแบมบี๋ที่สายตามองไปทางข้างหลังของฉัน ฉันหันไปมองตามนิ้วที่ยัยนั่นชี้ก่อนจะเจอกับอิตาพี่ธามคู่ปรับของฉันตั้งแต่ยังเด็ก ชิ ฉันเกลียดตานั้นมากๆเลยแหละ ชอบข่มขู่สารพัด ชอบดุอีก ขัดใจฉันตลอด ฉันไม่ชอบ แล้วดูสิมาถึงก็ยืนคุยกับผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ เฮอะ!! คิดว่าตัวเองฮอตไง ชิ
"ช่างเถอะอย่าไปสนใจเลย"
ฉันสะบัดหน้าหนีอย่างอารมณ์เสีย เหอะ ฉันเห็นเขามาที่นี่ทุกปีแหละ มาทำไมก็ไม่รู้นักหนา ชิ
"อ๋อ พี่ธามไงแก พี่ธามสุดหล่ออ่ะอร๊ายยย เขามาอีกแล้วเหรอเนี้ยนี่ฉันเห็นเขามาที่นี่ทุกปีเลยนะ แล้วดูยืนคุยกับผู้หญิงคนนั้นสิอย่างกับแฟนกันแหนะ หรือว่าที่มาทุกปีเพราะมีแฟนอยู่ที่นี่"
ฉันคิดตามคำพูดของยัยแบมบี๋แล้วก็กำหมัดแน่น อะไรนะ มีแฟนอยู่ที่นี่งั้นเหรอ ฉันหันกลับไปมองสองคนนั้นที่หัวเราะคิกคักส่งยิ้มให้กัน เฮอะ แฟนงั้นเหรอ! โมโหโว๊ยยยยยยยย
" แกไปทางโน้นกัน"
ฉันลากแขนยัยแบมบี๋ไปทางที่อิพี่ธามยืนอยู่ฉันก็ทำเป็นไม่เห็นเขานะ นี่ยัยป้านั้นเป็นแฟนอิตาพี่ธามจริงๆเหรอ ไหนปะป๊าบอกว่าวันๆทำแต่งานไม่มีใครไง
"พิชชา พิชชา"
ฉันเป็นไม่ได้ยินเสียงเขา เขาตะโกนมาอีกรอบแล้วดังกว่าเดิมจนฉันต้องหยุดเดินแล้วหันไปมองหน้าพี่ธาม
"อ่าวมาอีกแล้วเหรอ มาทำไม"
ฉันถามออกไปพี่ธามอมยิ้มเล็กๆก่อนจะยื่นอะไรไม่รู้เยอะแยะส่งมาให้ฉัน
"อาแบร์รี่ฝากมาให้นะ รับไปสิ"
ฉันมองไปยังถุงพวกนั้นก่อนจะยื่นมือไปรับมาอย่างเสียมิได้ พี่ธามหันหน้าไปหาผู้หญิงคนนั้น
"ไปก่อนนะจินนี่ ไว้เจอกัน"
ชิทีพูดกับผู้หญิงคนอื่นนะเสียงอ่อนเสียงหวาน ทีกับฉันนะไม่ดุก็ข่มขู่ สองมาตรฐานชัดๆ
"พิชชาพี่หิวจังยังไม่ได้ทานอะไรเลย พาไปทานข้าวหน่อยสิ"
พี่ธามมองหน้าฉันยิ้มๆ ฉันเบ้ปากใส่เขาทีหนึ่งก่อนจะเชิดหน้าใส่เขาเล็กน้อย
"มาเองได้ก็คงไปกินเองได้มั่ง ไม่ต้องให้พิชชาพาไปหรอก ไปกันเถอะแบมบี๋"
ฉันลากแขนเพื่อนฉันออกมาจากตรงนั้นก่อนจะชะงักไปเพราะประโยคถัดมาของเขา
" ไม่เป็นไรงั้นพี่ไปทานกับเพื่อนก็ได้"
ฉันหันกลับไปมองหน้าเขาทันที
"เพื่อนที่ไหน"
เขาอมยิ้มเล็กๆ
"คนเมื่อกี้ไง ที่สวยๆอ่ะ เมื่อกี้เขาชวนพี่ไปทานข้าวที่ห้อง พี่ว่าทานเสร็จก็คงจะขอนอนกับเขาด้วยนะ พอดีนึกได้ว่าลืมจองห้องนะ ไปก่อนนะ"
เขายิ้มเดินออกไปทันที ฉันที่อ้าปากค้างอยู่ตรงนั้น อะ อะไรนะ ไปทานข้าวที่ห้องงั้นเหรอ ไปขอนอนด้วยงั้นเหรอ ยัยนั้นมันเป็นผู้หญิงนะจะนอนด้วยกันได้ยังไง
" ฉันว่าไม่น่าใช่เพื่อนธรรมดาแล้วมั่งแก ถึงขั้นขอไปนอนด้วยกันแบบนั้น ฉันว่า"
ยัยแบมบี๋ยังพูดไม่ทันจบฉันก็หิ้วของพะรุงพะรังเดินไปทางอิพี่ธามยืนอยู่ทันที เขากำลังคุยอยู่กับยัยป้าคนเมื่อกี้แหละ ทำไมฉันต้องหงุดหงิดด้วย ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆก่อนจะแกล้งล้มลงไปข้าวของกระจัดกระจายหมด
" โอ๊ยยยยยยยย"
ฉันร้องออกไปเหลือบสายตามองไปทางพี่ธามที่ทำหน้าตกใจเมื่อเห็นฉันล้มลงกับพื้นรีบผละจากยัยป้านั้นวิ่งมาหาฉันทันที ยัยป้านั้นมองมาทางฉันอย่างไม่พอใจ ฉันยิ้มเยาะส่งไปให้ก่อนจะตีหน้าร้องครางอย่างเจ็บปวด
"พิชชาเป็นอะไรหรือเปล่า"
พี่ธามสำรวจตามเนื้อตัวฉันแต่ก็ไม่พบรอยอะไรก็ถอนหายใจออกมาเหมือนจะโล่งอก
"ทำไมซุ่มซ่ามแบบนี้ห๊ะ เดี๋ยวก็เจ็บตัวจนได้"
พี่ธามบ่นๆฉันเป็นชุดก่อนจะเก็บข้าวของที่กระจัดกระจายมาไว้ตามเดิม
"เดินไหวหรือเปล่า"
เขาถามฉันด้วยท่าทางเป็นกังวลจนฉันรู้สึกผิดเล็กน้อยที่หลอกเขา แต่ฉันหมั่นไส้ยัยป้านั้นอ่ะ ชิ
"ชาหิ้วของไม่ไหวค่ะเจ็บแขน พี่ธามหิ้วไปส่งที่ห้องให้หน่อยสิ"
ฉันทำตาปริบๆไปให้พี่ธาม
"ฉันพาแกไปก็ได้ยัยพิชชา มาๆฉันถือให้"
ยัยแบมบี๋ที่เดินเข้ามาพร้อมกับยัยป้านั้นมองมาทางฉัน ฉันรีบส่ายหน้ารัวๆ
"มะ ไม่ต้อง กะ แกต้องไปซื้อของนี่นา ไปสิ ไปๆ"
ฉันรีบบอกให้มันไปมันทำหน้างุนงงเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าเหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง
"อ๋อ ใช่ๆ ลืมไปเลยแหะๆ พี่ธามแบมบี๋ฝากเพื่อนด้วยนะคะไปละ"
พูดจบยัยแบมบี๋รีบเดินออกไปทันที ฉันค่อยๆลุกขึ้นแล้วมองไปยังพี่ธาม พี่ธามหันหน้าไปหายัยป้านั้น
" ธามไปส่งพิชชาก่อนนะจินนี่"
ยัยป้านั้นยิ้มหวานส่งให้พี่ธาม ชิ น่าหมั่นไส้สวยตายแหละ
"ไม่เป็นไรส่งเสร็จค่อยไปหาจินนี่ที่ห้องก็ได้เดี๋ยวทำอาหารรอ"
พี่ธามกำลังจะอ้าปากตอบยัยนั้นฉันรีบแทรกออกไปทันที
"พี่ธามกระเป๋าพี่ธามอยู่ไหนเอามาด้วยสิ ที่พักพิชชามีห้องตั้งสองห้องแหนะ พิชชาให้พี่ธามยืมห้องหนึ่งก็ได้"
ยัยป้านั้นชักสีหน้าใส่ฉันทันที
"อืมงั้นธามไม่รบกวนจินนี่แล้วนะ ขอบคุณมาก"
- Writer
