5. Bölüm
İhanetin sessiz adımları Karaca konağına sessiz bir gölge gibi çökmüştü. Yusuf için geceler daha uzun, gündüzler daha kasvetliydi. Mehir’i arzuladıkça odalara sığamaz olmuştu.
Yusuf, konağın avlusunda bir aşağı bir yukarı yürüyordu. Kar ayaklarının altında eziliyor, her adımı derin bir çıtırtı sesi çıkarıyordu. Gökyüzündeki gri bulutlara baktı, ama zihni bambaşka bir yerdeydi. Mehir’in yüzü gözlerinin önünden gitmiyordu. Onun sessiz ama güçlü varlığı, Yusuf’un aklını her geçen gün daha fazla işgal ediyordu.
Ama bu düşünceler, Yusuf’un içinde bir yük gibi büyüyordu. Mehir, abisinin karısıydı. Bu gerçek, Yusuf’u her gece uykusuz bırakıyordu. Mehir’e karşı hissettiği çekim, hem kaçınılmaz hem de utanç vericiydi. Kendi kendine defalarca, “Bunu yapamam,” demişti. Ama ne zaman onunl
