PART น้ำมนต์
เธอเฝ้านับวันเวลาให้ผ่านไปอย่างใจจดใจจ่อ ในวันพรุ่งนี้เธอก็จะได้พบเขาเสียที ที่เอาแต่ทักไปถามไถ่ของฝากไม่ใช่เพราะว่าเธอเห็นแก่ได้ อยากได้ของจากเขาหรอก เธอเพียงแค่อยากหาเรื่องพูดคุยก็เท่านั้น
แล้วเธอก็ตั้งใจว่าถ้าหากได้พบหน้าเขาเธอจะรีบบอกความในใจของเธอในทันที เธอไม่ชอบความห่างไกลแบบนี้อีกแล้ว ถ้าหากเขาคิดเหมือนเธอบางทีเขาอาจจะเป็นคนที่พาเธอเข้าไปสู้โลกอีกใบหนึ่งเลยก็ได้นะ
“นั่งยิ้มหวานคนเดียวแบบนี้มีความรักเหรอคะคุณน้ำมนต์” หนึ่งในบริกรในร้านที่ผ่านมาเห็นเธอพอดีก็เอ่ยแซวจนเธอต้องม้วนตัวบิดด้วยความเขินอาย
“คุณก็ว่าไปนั่น...” และไอท่าทางน่ารัก ๆ ของเธอก็ทำเอาคนที่มองการกระทำนั้นอยู่ต้องยกยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู
“ถ้าคุณนินมาเห็นคุณมัวแต่นั่งยิ้มคนเดียวแบบนี้...ซีไม่รับประกันความปลอดภัยของคุณน้ำมนต์นะคะ อ้ะ! ว่าแล้วก็เดินมานู้นแล้วค่ะ...เชฟเจมาด้วยแหละค่ะคุณ” คำบอกกล่าวของคนต
