Chapter 13
1030 Words
Kabanata 13: "Pag-iingat sa Kaaway"
Naging tahimik ang paligid ng ospital habang patuloy na binabantayan nina Gia at Alex ang kalagayan ni Marco de la Cruz. Alam nilang oras na lang ang binibilang bago muling sumalakay ang mga tauhan ni Daniel Manalili upang tapusin ang nasimulan nilang pananahimik sa accountant. Kahit pa sa loob ng ospital, ramdam nila ang banta ng kamatayan na nakabitin sa ere.
Mula sa loob ng surveillance van na nakaparada sa labas ng ospital, nakatanggap ng mensahe si Alex mula sa kanilang chief. "Alex, Gia, may natanggap kaming impormasyon na may paparating na malaking kilos ang grupo ni Daniel. Kailangan niyong maging alerto diyan sa ospital," ani Captain Reyes sa radyo.
"Copy, Captain. Pag-iingat kami dito," sagot ni Alex. Nang ibaba niya ang radyo, agad niyang kinausap si Gia na nakaupo sa may tabi ng pintuan ni Marco. "Gia, may balita si Captain. Posibleng sumalakay ang mga tauhan ni Daniel. Kailangan nating masigurong walang makakalapit kay Marco."
Napatango si Gia at kumurap ng ilang beses para maalis ang antok. Magdamag na silang nagbabantay at ramdam na ng kanilang katawan ang pagod. "Ako na ang bababa para kumuha ng kape," sabi niya kay Alex. "Mukhang kailangan natin ng pampagising."
"Sige, ako na munang bahala dito. Bilisan mo lang," tugon ni Alex habang itinutok ang kanyang mata sa mga CCTV monitor na nakalagay sa loob ng kanilang surveillance van. Nakikita niya ang iba’t ibang bahagi ng ospital sa monitor, at hindi niya inaalis ang tingin sa screen. Sa ganitong kalagayan, ang isang maling galaw ay maaaring ikasira ng buong operasyon.
---
Habang bumaba si Gia patungo sa cafeteria ng ospital, nagmasid-masid siya sa paligid. Alam niyang hindi na ligtas ang lugar na iyon. Alam niya na sa bawat hakbang, maaaring may nagmamasid na kalaban. Nang makuha niya ang dalawang baso ng kape, agad siyang bumalik sa itaas. Pero bago siya makarating sa elevator, napansin niyang may dalawang lalaking may suot na itim na jacket na tila nag-aalangan at nag-uusap sa isang tabi.
"Posibleng tauhan ito ni Daniel," bulong ni Gia sa sarili. Pinilit niyang huwag magpakita ng kaba habang dahan-dahang umatras, iniiwasang makuha ang atensyon ng mga lalaki. Tinungo niya ang fire exit upang bumalik sa itaas na palapag nang walang nakakakita.
Pagdating sa itaas, agad niyang iniabot ang kape kay Alex. "May nakita akong dalawang kahina-hinalang lalaki sa ibaba. Mukhang mga tauhan ni Daniel," sabi ni Gia habang pasimpleng nilingon ang corridor sa labas ng silid ni Marco.
Agad na nag-alarm si Alex. "Kailangan nating paghandaan 'to. Posibleng sila na ang magsisimula ng gulo."
Inalerto nila ang iba pang mga operatiba sa ospital. Sila ay nagtakda ng mga posisyon sa paligid ng silid ni Marco, handa sa anumang mangyayari. Samantalang si Gia ay pumwesto sa kabilang bahagi ng corridor, habang si Alex naman ay nanatili malapit sa pinto ng silid ni Marco.
---
Makalipas ang ilang minuto, nagpakita ang dalawang lalaki sa dulo ng corridor. Kitang-kita sa mga mata nila ang pagiging desperado at ang determinasyon na tapusin ang kanilang misyon. Lumakad sila palapit sa kwarto ni Marco, at nang makarating sa tamang distansya, bigla na lang nilang inilabas ang kanilang mga baril.
"Bumagsak!" sigaw ni Alex habang bumunot din siya ng baril. Nagpaputok ang mga tauhan ni Daniel, ngunit mabilis na kumilos ang mga operatiba ng pulisya. Sumagot sila ng putok mula sa kanilang mga taguan. Nagkaroon ng sagupaan sa makitid na corridor ng ospital.
Nagpagulong-gulong si Gia patungo sa likod ng isang lamesa, at mabilis siyang nagpaputok patungo sa mga kalaban. "Huwag niyong hayaang makapasok sila sa kwarto!" sigaw niya habang patuloy na binabaril ang mga tauhan ni Daniel.
Sa kabila ng putukan, nakita ni Alex na bumukas ang pintuan ng elevator sa dulo ng corridor. Apat pang lalaki ang lumabas na armado ng matataas na kalibre ng baril. "Marami pang paparating! Backup, bilisan niyo!" sabi niya sa radyo.
Habang patuloy ang barilan, sinubukan ng isa sa mga kalaban na magtungo sa pintuan ng kwarto ni Marco. Napansin ito ni Gia kaya't agad siyang tumalon mula sa kanyang taguan at sinuntok ang lalaki. Bumagsak ang kalaban, ngunit hindi pa tapos ang sagupaan. Dalawang lalaki pa ang dumating mula sa fire exit, pilit na pinapalibutan ang mga operatiba.
"Gia, kailangan nating magdahan-dahan," sabi ni Alex habang naghahanap ng paraan upang matanggal ang kanilang mga kalaban nang hindi masyadong nagpapaputok. "Baka makasakit tayo ng mga inosenteng tao rito sa ospital."
Tumango si Gia. "Tama ka. Kailangan natin ng distraction." Sa isip ni Gia, naalala niya ang sprinkler system ng ospital. "Mag-ingat ka, Alex," sabi niya. Tumingala siya at nagpaputok sa sprinkler head sa kisame. Agad na sumirit ang tubig mula sa sprinkler, naging sanhi ng pagkagulat at kaguluhan sa mga kalaban.
Samantala, isang operatiba mula sa backup team ang pumasok sa likurang bahagi ng corridor. Sa tamang tiyempo, isang mabilis at maingat na pagsalakay ang kanilang ginawa. Nakuha nila ang atensyon ng mga kalaban, binabagsak ang mga ito isa-isa hanggang sa matiyak na ligtas na ang corridor.
---
Nang matapos ang engkwentro, napaupo sina Gia at Alex sa sahig, hinahabol ang kanilang hininga. "Nakaligtas tayo sa araw na ito," sabi ni Gia na may bahagyang ngiti sa labi.
"Pero hindi pa ito ang katapusan," sagot ni Alex, pinupunasan ang pawis sa kanyang noo. "Mas lalong magiging marahas si Daniel sa mga susunod na araw. Mas lalong magiging peligroso ang sitwasyon natin."
Tumayo si Gia at tinulungan si Alex na makatayo. "Alam kong mahirap, pero kailangan nating ipaglaban 'to. Para kay Marco, at para sa lahat ng naging biktima ni Daniel."
Habang tumatayo, pumasok si Captain Reyes na may bitbit na good news. "Mabuti ang ginawa niyo, Gia at Alex. Safe na ngayon si Marco at napigilan natin ang isa pang tangkang pagsalakay. Makakaasa tayong handa siyang magbigay ng pahayag oras na gumaling na siya."
Nakahinga nang maluwag sina Gia at Alex. Sa kabila ng pagod at hirap, alam nilang mas malapit na sila sa kanilang layunin. Ngunit alam din nilang mas marami pang laban ang naghihintay. Sa patuloy na pakikibaka para sa hustisya, isang bagay ang malinaw—hindi sila susuko hangga't hindi nabibigyan ng hustisya ang lahat ng mga biktima ng sindikatong kinabibilangan ni Daniel Manalili.
- Writer
