“เฮ้... มาร์คัส...”
ร่างสูงใหญ่ของมาร์คัสที่ก้าวยาว ๆ ออกจากห้องประชุมกำลังจะมุ่งหน้ากลับห้องทำงานของตนเองต้องชะงัก เมื่อเสียงเข้มคุ้นหูดังขึ้นจากทางด้านหลัง และเมื่อหมุนตัวกลับไปมองก็พบกลับร่างของลุคคา ซามายาส ซาโนลี่ ที่ควบทั้งตำแหน่งญาติและเพื่อนสนิทเข้าไว้ด้วยกันยืนตระหง่านพร้อมกับมอบรอยยิ้มเป็นมิตรให้อยู่
“นึกว่าใคร กลับมาจากเมืองไทยเมื่อไหร่กันล่ะ ลุคคา”
ลุคคาตัวสูงไล่เลี่ยกับเขาคือหกฟุตสามนิ้ว ใบหน้าคมคายหล่อเหลากระด้างไม่แตกต่างจากเขานัก ผิวกายกำยำเป็นสีเดียวกับเขาคือสีแทน เส้นผมดกดำที่ตัดชิดหนังศีรษะทำให้ลุคคาไม่แตกต่างอะไรไปจากสมญานามที่นักข่าวตั้งให้นัก นั่นก็คือ เพลย์บอยตัวพ่อ
“กลับมาได้อาทิตย์กว่าแล้วล่ะ แล้วนายล่ะ ได้ข่าวว่าได้เมียกลับมาด้วยเหรอ”
ดวงตาคมกล้าที่มีแพขนตายาวดกดำไม่ต่างจากอิสตรีล้อมกรอบอยู่ของลุคคาประกายวาววับเป็นเชิงล้อเลียน เพราะรู้อยู่เต็มอกว่า มาร์คัสม
