ร่างอรชรในชุดกระโปรงตัวสวยที่นอนหลับใหลอยู่บนโซฟาตัวยาวสะดุ้งตื่นทันที เมื่อมีเสียงประตูเปิดออกจากกัน ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจจ้องมองเรือนร่างของบุรุษที่ก้าวยาว ๆ เข้ามาใกล้
มาร์คัสหล่อเหลาไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะอยู่ในอารมณ์ใด เขาก็ยังคงเซ็กซี่ สง่างามราวกับเทพบุตร จนหล่อนมองไม่เห็นผู้ชายอีกคนที่เดินตามมาข้างหลังติด ๆ แม้แต่น้อย
“ฉะ ฉันเผลอหลับไป...”
แก้ตัวเสียงอ่อย ขณะที่ลำคอแห้งผากจนต้องพยายามกลืนน้ำลายลงไปหล่อเลี้ยง เมื่อเห็นสายตาคมกล้าที่อยู่ในกรอบของแพขนตายาวดกดำจ้องเขม็งมองมา จนต้องหลุบตาลงมองตักตัวเองแทน
“ไม่ต้องขอโทษหรอก เพราะอีกหน่อยฉันก็คงจะชิน กับการอยู่กับผู้หญิงที่มีสมองเฉพาะกับเรื่องบนเตียงเท่านั้นแบบเธอ”
“คุณ...”
ความร้อนสูบฉีด พลุ่งพล่านขึ้นมาตามกระแสเลือด ก่อนจะไปรวมกับที่พวงแก้มนวลทั้งสองข้างจนมันแดงก่ำด้วยความอับอาย หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความตัดพ้อ แ
