เช้าวันต่อมา ลักษกรถูกมาร์คัสเรียกเข้ามาพบแต่เช้าตรู่ ชายหนุ่มซึ่งมีศักดิ์เป็นน้องชายจ้องมองใบหน้าเย็นชาที่ไร้ความรู้สึกของพี่ชายด้วยความเหนื่อยหัวใจ
จะมีวันไหนบ้างไหมนะ ที่มาร์คัสจะยอมให้ความรู้สึกในหัวใจระบายบนใบหน้าหล่อเหลาแบบเทพบุตรกรีกของเขาได้บ้าง
สงสัยคงต้องรอให้ต้นหญ้าขึ้นบนฟ้าก่อนนั่นแหละ...
“พี่มาร์สมีอะไรกับผมหรือครับ สงสัยต้องเรื่องด่วนแน่ ๆ ถึงได้อยากเจอผมแต่เช้าแบบนี้”
มาร์คัสไม่ตอบ เขายังไม่ละสายตาจากโน้ตบุ๊กตรงหน้าแม้แต่น้อย
ลักษกรหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยเมื่อพี่ชายไม่พูดคุยด้วย ก่อนที่จะถือวิสาสะนั่งเก้าอี้ที่ตั้งอยู่มุมห้อง ซึ่งมันก็ไม่ห่างจากโต๊ะทำงานของมาร์คัสนัก
“พี่ต้องการให้นายติดต่อกับทุกสำนักพิมพ์ของหนังสือพิมพ์ รวมทั้งนิตยสารทุกฉบับ จ่ายเงินเขาไปคนละก้อน เพื่อปิดข่าวที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ จากความโลภของผู้หญิงพวกนั้น”
“พี่มาร์สหมายถึง...”
“ใช่ พวกหล่อนไม
