ขยี้รัก มาเฟีย : 05/1-ครูเล่นนักเรียน [เซน]

1128 Words

ขยี้รัก มาเฟีย : 05/1 @2วันต่อมา.... “ลินฉันไปว่ายน้ำก่อนนะ แก...จะไม่เปลี่ยนใจไปกับฉันจริงๆ เหรอ” พริบพราวหันหลังกลับมาเอ่ยถามมิลินเพื่อนรักของเธออีกครั้งในขณะที่ตัวเองกำลังจะเปิดประตูห้องจากออกไป “ไม่ล่ะ...ช่วงนี้ฉันอยากเก็บตัว” มิลินเอ่ยตอบพริบพราวที่รบเร้าอยากจะให้เธอออกไปเที่ยวบ้าง “โอเคๆ ฉันเข้าใจแล้ว......ถ้าฉันเป็นแกก็คงหลอนอยู่เหมือนกันนะ มีมาเฟียมาตามคุกคามแบบนี้ เฮ้อ...ยังไงแกก็ล็อกห้องให้สนิทด้วยล่ะ และถ้ามีคนมาเคาะห้องก็ห้ามเปิดประตูเด็ดขาดเลยนะ” “อืม...รับทราบค่ะท่านหัวหน้าคนสวย~” “ดีมาก!ฉันเห็นแกยิ้มแบบนี้ค่อยสบายใจหน่อย” พริบพราวใจชื้นขึ้นมา เมื่อเห็นรอยยิ้มที่สดใสของมิลินอีกครั้ง หลังจากที่หญิงสาวกำชับเพื่อนสาวสุดที่รักของเธอเสร็จ เธอก็เดินตรงออกมาจากห้องลงมายังรถหรูคันเล็กเพื่อเดินทางไปฟิตเนส โดยไม่ทันได้สังเกตว่ามีใครบางคนที่กำลังจ้องมองเธออยู่ในมุมมืด “ทางนั้นเรียบร้อยไหม” เซนเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่ได้เห็นเป้าหมายเดินขึ้นรถยนต์ตัวเอง “เรียบร้อยครับ” มิกซ์เอ่ยตอบเจ้านายด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “อืมดี....งั้นมึงก็รีบตามไปเลย กูอยากจะไปสอนเด็กเล่นน้ำแล้ว....” เซนยิ้มเยาะในใจ ดวงตาฉายถึงความเจ้าเล่ห์ เพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า เขากำลังมีเรื่องสนุกๆ ให้ทำ @ฟิตเนส “นี่ฉันมาเร็วไปเหรอเนี่ย ทำไมไม่มีคนเลยนะ” พริบพราวบ่นอุบกับตัวเองเบาๆ ทันทีที่เธอเปลี่ยนชุดว่ายน้ำเสร็จ เธอก็เดินตรงมายังสระว่ายน้ำใหญ่ที่ตอนนี้กับดูเงียบเหงาและวังเวงอย่างผิดปกติ “สวัสดีค่ะ คุณพริบพราว” พนักงานประจำฟิตเนสเอ่ยทักทายพริบพราวที่กำลังนั่งเซลฟี่ถ่ายรูปตัวเองอยู่ที่เก้าอี้ริมสระน้ำอย่างเพลิดเพลิน “อ๊ะ..สวัสดีค่ะ พราวมีเรื่องอยากจะถามอยู่พอดี เอ่อ...วันนี้พราวมาเร็วไปรึเปล่าคะ ทำไมไม่ให้เห็นนักเรียนว่ายน้ำคนอื่นๆ เลย” พริบพราวรีบเอ่ยถามพนักงานกลับไป เพราะถึงเวลานี้ทั่วทั้งสระน้ำใหญ่ก็ยังไม่มีใครมาที่นี่เลยนอกจากเธอคนเดียว “อ่อ...นักเรียนท่านอื่นไม่สะดวกเริ่มเรียนวันนี้ค่ะ ก็เลย....มีคุณพริบพราวมาเรียนคนเดียว..” “หืมมม...พริบพราวคนเดียวเหรอคะ” คิ้วเล็กขมวดกันยุ่งอย่างไม่เข้าใจ “ใช่ค่ะ...วันนี้เป็นวันของคุณพริบพราวคนเดียวค่ะ นี่ค่ะน้ำส้มพี่เอามาให้คุณพริบพราวทานระหว่างรอคุณครูนะคะ” “อืม....ขอบคุณนะคะ” ถึงพริบพราวจะไม่ค่อยเข้าใจกับสถานการณ์ตรงหน้าเท่าไหร่ แต่เธอก็รับน้ำส้มแก้วนั้นขึ้นมาดื่มตามมารยาท “งั้นพี่ไปแล้วนะคะ อีกไม่เกิน10นาทีครูฝึกจะเข้ามาค่ะ” “ค่ะ พราวรอได้ค่ะ” พริบพราวตอบกลับไปอย่างไม่เรื่องมากโดยไม่ลืมหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปกับแก้วน้ำส้มคั้นที่รู้สึกว่ามันอร่อยเป็นพิเศษมากกว่าที่เคยกินมา 10นาทีผ่านไป... “อ๊ะ!” พริบพราวสะดุ้งตัวทันทีที่มีมือหนาแตะลงที่หัวไหล่มนในจังหวะที่เธอกำลังก้มทาครีมกันแดดที่ขาอยู่ เธอจึงต้องรีบหันหลังกลับไปมองทันที “0.0!” ตาสวยเบิกโตกว้างอย่างตกใจ “พร้อมหรือยัง?” เซนไม่ได้สนใจสีหน้าแววตาของพริบพราวเลย เขาเพียงถามคำถามออกไปสั้นๆ แต่มันก็พอทำให้หญิงสาวแสดงสีหน้าที่งงหนักเข้าไปอีก “คือ...คุณเซนหมายความว่ายังไงคะ พราว...ไม่เข้าใจ...” สมองน้อยๆ กำลังประมวลผลตามคำพูดของผู้ชายตรงหน้าก่อนที่ร่างบางจะมองสำรวจร่างกายชายหนุ่มที่กำลังยืนโชว์จุกนมสีชมพู และซิกแพคเป็นลอนงาม ก่อนที่จะเลื่อนสายตาต่ำลงมาที่กางเกงว่ายน้ำสีดำตัวรัดรูปที่มีส่วนนู้นเด่นชัดมากๆ อย่างอึ้งๆ “ก็ฉันเป็นครูสอนว่ายน้ำ....ฉันก็ต้องถามความพร้อมของนักเรียนสิ” เซน “คุณครู? นี่พราวไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณจะทำงานเยอะ และสู้ชีวิตขนาดนี้” พริบพราวเลื่อนสายตาขึ้นมามองคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคุณครูสอนว่ายน้ำในวันนี้อย่างไม่เข้าใจ นี่เขาเป็นนักธุรกิจที่ทำอาชีพเสริมเป็นครูสอนว่ายน้ำด้วยหรือ ‘นี่เขาขยันหรือร้อนเงินเนี่ย’ “ไปลงน้ำและอย่าถามมาก มันเสียเวลาเรียน” เซนออกคำสั่งเร่งเร้าหญิงสาวที่หรี่ตามองเขาอย่างจับผิด ก่อนที่เขาจะตัดสินใจเดินนำเธอไปลงยังสระว่ายน้ำ “อะ...อ๋อ....ค่ะๆ” พริบพราวรับคำสั่งอย่างงงๆ แต่ก็ยอมเดินตามและทำตามครูฝึกคนใหม่ เธอเดินลงบันไดด้วยความกล้ากล้ากลัว กลัวเพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอ เซนมองสำรวจรูปร่างของหญิงสาวอีกครั้งอย่างเปิดเผย พลางเลียริมฝีปากเบาๆ ด้วยความพึงพอใจวันนี้เธอใส่ชุดว่ายน้ำวันพีชสีขาวธรรมดา แต่หน้าอกอวบใหญ่ที่ถูกรัดแน่น และเนินเนื้อสาวที่โหนกนู้น กับทำให้พริบพราวดูเซ็กซี่และยั่วยวนเขาเสียเหลือเกิน “นี่คุณครู!ถ้าจะมองขนาดนี้ไม่กินพราวไปเลยล่ะคะ” พริบพราวเอ่ยเหน็บแนมขึ้นเมื่อเห็นสายตาหื่นกามของชายหนุ่มที่รอรับเธออยู่ในน้ำ “หึ...มานี่!” “อ๊ะ...” พริบพราวสะดุ้งตัวเล็กน้อย เพียงเท้าเล็กสัมผัสกับพื้นกระเบื้องใต้น้ำ ผู้ชายตัวใหญ่ก็ดึงแขนเธอให้เข้าไปสู่อ้อมกอด โดยที่แขนแกร่งรวบเอวคอดประคองไว้ทันที “เอ่อ....” พริบพราวทำตัวไม่ถูกที่ถูกโอบกอดอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอไม่แน่ใจว่านี่มันคือหนึ่งในหลักสูตรเรียนรึเปล่า “ตกใจอะไร? จะเรียนไหมการเล่นน้ำนะ” เซนก้มหน้าเอ่ยเสียงเข้มเรียกสติของพริบพราวให้กลับมา “ว่ายน้ำค่ะ ไม่ใช่เล่นน้ำ” พริบพราวรีบตอบกลับทันควัน จ้องหน้าครูฝึกตัวเองอย่างไม่เกรงกลัว “นั่นแหละจะว่ายน้ำหรือเล่น..น้ำก็สนุกเหมือนกัน” เซนส่งรอยยิ้มร้ายกาจให้หญิงสาวในอ้อมแขนอย่างไม่ยอมแพ้ “ค่าค่าค่า งั้นก็รีบๆ สอนพราวสักทีสิเถอะค่ะ” พริบพราวรู้สึกเสียเวลาเป็นอย่างมากและหมั่นไส้คนตรงหน้าเหลือเกินที่มัวแต่พูดจาวนไปวนมาไม่หยุด เพราะตอนนี้เธอต้องการเรียนว่ายน้ำสักที ตัดชึบ✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂ Next Spoil : “ว๊ายยย..คุณเซนคุณทำบ้าอะไร!” งับ!! “นี่หยุดนะ ไอ้คุณครูบ้ากาม”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more