Pinilit kong kalimutan ang mga nangyari, kesa magmukmok dito sa loob ng Apartment at umiyak maghapon ay inabala nalang ang sarili ko sa maraming bagay. Alam ko naman kasing hindi na maibabalik ang nakalipas na.
Lagi akong nagigising ng around 5am. Naliligo ako at hihintayin ang pagliwanag, pakuwa'y naglalakad-lakad ako hanggang sa makarating ako sa bayan. Tuwing tumiyempo naman ng linggo ay nagsisimba ako then after ay namamalengke ng pagkain ko para sa isang buong araw.
1 week. 1 week had passed na puro ganyan lang ang nangyayari sakin. Bukas ay first day of school na, ready na ko kahit may kaba parin akong nararamdaman. Pero sa ngayon, aabalahin ko muna ang sarili ko na magtingin-tingin dito sa bayan.
Hindi ko alam na living in a province is a best way para sa isang tulad ko. Fresh
