Doctor [3] เป็นห่วง
1162 Words
ประเทศจีน
-วีนัส-
"ซ้ายหน่อยครับ...ดีครับ...ขวาครับ....นางเอกเกาะบ่าพระเอกครับ....นั้นแหละครับ...ดีครับ"ฉันยืนเปลี่ยนท่าโพสต์ตามที่ตากล้องบอกดีหน่อยที่ตากล้องคนนี้พูดภาษาอังกฤษได้ฉันเลยฟังออก
วันนี้เป็นวันฟิตติ้งชุดละครก็อยากจะบอกว่าฉันต้องตื่นมาทำหน้าทำผมตั้งแต่ตีห้าอะนะก็ยอมรับเลยว่าเครื่องแต่งกายของชาวจีนมันเยอะมาก!ฉันว่าฉันดูชีรีย์เกาหลีพวกย้อนยุคมาเจอไอ้ผมม้วนๆใหญ่บนหัวกว่าอลังแล้วนะ
มาดูจีนสิจ๊ะ accessories นี่ปังมากตั้งแต่จรดปลายเท้าแถมจุดก็ยังยาวอีกด้วยแต่ยอมรับเลยว่าแต่งออกมาแล้วสวยสุดๆเลยไปล่ะคือแบบแต่งแล้วเหมือนนางพญาก็ไม่ปานดูมีองค์อะพูดง่ายๆ
-2ชั่วโมงผ่านไป-
ตอนนี้การถ่ายทำปกก็ผ่านไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วและฉันก็ถอดชุดล้างเครื่องสำอางค์ออกหมดแล้วด้วยบอสใหญ่จะพาทีมงานไปเลี้ยงข้าวกันซึ่งฉันก็หน้าสดไปเลยจ้าโนสนโนแคร์ ฮ่าๆ
"Venus"คำเรียกชื่อสำเนียงอังกฤษดังมาแต่ไกลฉันหยุดเดินตามพวกพี่ๆและมองเป่าเยียนที่กำลังวิ่งมาหาฉันตอนนี้เขาอยู่ในชุดลำลองใบหน้าก็คงสดเหมือนกับฉัน
จะว่าไปหมอนี่ก็ดูดีแหะดูเป็นผู้ชายรักษาสุขอนามัยอะขาวๆสะอาดๆ
"What?"ฉันถามเป่าเยียนเมื่อจู่ๆเขาก็ยัดเศษกระดาษมาใส่มือฉัน
"My Line ID^^" เป่าเยียนพูดขึ้นฉันจึงคลี่กระดาษนั้นออกมาและก็เป็นจริงอย่างที่เขาพูดเพราะนี่มันคือไอดีไลน์ของเขาจริงๆ
"I sorry i have a boyfriend"ฉันตอบเป่าเยียนไปพร้อมกับเอาไอดีไลน์เขายัดใส่มือเจ้าของเป่าเยียนพอได้ยินแบบนั้นเขาก็นิ่งไปก่อนจะส่งยิ้มมาให้ฉัน
"ok"เพียงแค่นั้นเขาก็เดินออกไปเลยฉันเองก็ไม่ได้สนใจอะไรรีบเดินตามพี่ทีมงานไปทานอาหารกลางวันกันหลังจากที่ทานอาหารเสร็จฉันก็ขอเดินเล่นต่ออีกหน่อยก่อนจะกลับเข้าห้อง
พอมาถึงห้องก็พวว่าเป็นเวลาบ่าย3โมงแล้วฉันเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาหมอแวมตอนนี้เขาคงไม่ยุ่ง หรอกมั้ง
(ดี)คำพูดสั้นๆง่ายๆตามฉบับหมอแวมเขาแหละซิ๊!
"คิดถึงค่ะ"ฉันพูดไปก็เขินไปไม่ชินสักทีกับการบอกคิดถึงผู้ชายคนนี้
(อืม)
"ทำไรอยู่คะ...งานหนักรึเปล่า...ได้พักผ่อนไหม...อย่าทำงานหนักนะวีเป็นห่วง....ดูแลสุขภาพด้วยได้ข่าวมาว่าไทยฝนตกหนัก...หรือถ้าเป็นหวัดก็อย่าทำงานนะกินยาและนอนพักซะ"ฉันร่ายยาวใส่หมอแวมก็คนมันทั้งคิดถึงและเป็นห่วงนิหน่าไม่ได้เจอหน้าตั้งสองวันแหนะ
(พูดมาก)
"ก็เป็นห่วงนิ"ฉันทำเสียงขึ้นจมูกถามไรไปเคยได้คำตอบอย่างที่หวังมั้ยละ?ก็ไม่เคยได้แต่ก็ยังจะพูดๆนี่ฉันอยู่กับเขาจนฉันคิดว่าตัวเองกลายเป็นคนพูดมากพูดเยอะไปแล้วอะแต่จริงๆคือไม่ใช่เลยฉันอะพูดปกติแต่เขานี่สิ!
ไม่พูดเลย!
ไม่รุ้ว่าพูดแล้วพิกุลทองจะร่วงออกมาจากปากรึไงกัน
(ฉันสบายดี)
"ค่ะ...แคกๆ"มาไออะไรตอนนี้เนี่ยบ้าบอจริงเชี่ยว
(ป่วย?)
"ป่าวๆแค่รู้สึกคันคอขึ้นมาเฉยๆ"ฉันตอบหมอแวมไปฉันไม่ได้ป่วยจริงๆนะแค่คันคอขึ้นมาเฉยๆ
(อืม)
"เป็นห่วงหรอ"
(ใช่...เห้ยไม่ใช่)
"ฮั่นแน่ๆๆ"ฉันยิ้มขำออกมาคนอะไรปากแข็งจริงเชี่ยวมันน่าจับมาจูบซะให้ปากช้ำจริงๆ
(แค่นี้มีงาน)
ติ๊ด
สายถูกตัดออกไปอย่างรวดเร็วฉันเองก็ไม่ได้นอยด์อะไรแอบดีใจด้วยซ้ำที่หมอแวมเป็นห่วงก็คนอย่าเขาเคยหลุดปากอะไรแบบนี้ซะที่ไหนกันล่ะวันนี้ที่ไทยคงจะพายุเข้าแน่เลยหมอแวมเป็นห่วงฉันเนี้ยยยย
-วีนัส-
-หมอแวม-
"กูพูดไรออกไปว่ะเนี่ย"ผมนั่งกุมหัวตัวเองเมื่อเพลอหลุดปากออกไปว่าเป็นวีนัสเพราะไอ้ยาแก้หวัดแท้ๆทำผมอารมณ์เปลี่ยนซะงั้นปานนี้ยัยนั้นคงนอนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่ผมบอกว่าเป็นห่วง
"หึ"
"หึไรของมึงวะเพื่อน"ไอ้เชนทร์เดินเข้ามาในห้องผมโดยไม่เคาะประตูแถมยังมาตั้งคำถามใส่ผมอีกมารยาทแย่ชะมัดไม่รู้ว่าคบมันเป็นเพื่อนได้ไง
"เคาะประตูเป็นไหม"ผมถามมันไป
"คือไรย๋อนุ้งเชนทร์มิเช้าใจเบย"
"สัส!"กวนตีนดีจริงๆไอ้ห่านี่
"กูเอาผลตรวจร่างกายเมียมึงมาให้"มันโยนซองสีน้ำตาลใส่โต๊ะผม
"แล้วเอามาได้ไง"
"พอดีพยาบาลจะเอามาให้พอดีกูเห็นเลยอาสาเอามาให้แทน"ผมพยักหน้ารับก่อนจะเก็บซองสีน้ำตาลเข้าลิ้นชักวีนัสมักจะมาตรวจร่างกายเป็นประจำทุกเดือนเธอใส่ใจสภาพร่างกายของตัวเองมากเพราะเป็นนักแสดงเรื่องเจ๊บป่วยถึงเป็นเรื่องสำคัญเพราะมันจะส่งผลกระทบต่องาน
"มึงไม่เปิดดูหน่อยหรอวะ"ไอ้เชนทร์ถามผมผมส่ายหน้าเพราะปกติผมก็ไม่ได้เปิดดูอยู่แล้วเรื่องส่วนตัวของวีนัสนิอีกอย่างผมก็ว่าเธอคงจะปกติดีแหละ
"เปิดหน่อยหน่าา"มันคะยั้นคะยอให้ผมเปิดแปลกๆนะมันอะ
"หรือว่ามึงแอบดู"ผมถามไอ้เชนทร์เสียงนิ่งมันส่งยิ้มมาให้ผมนั้นไงไอ้ห่านี่แม่ง
"ไม่เอาอะกูไม่อยากรู้"ผมพูดขึ้นพร้อมหยิบเอกสารงานมาอ่าน
"เห้ยเปิดดูหน่อยเหอะ..ขอร้องแหละเปิดๆๆๆ"ไอ้เชนทร์มาเขย่าแขนผมขอร้องอ้อนวอนเป็นเด็กๆกะอีแค่ผลตรวจร่างกายผมเองก็เปิดดูแล้วและจะให้ผมมาเปิดดูอีกทำไม
บ้าบอ
"เออๆ!"เพราะทนมันไม่ไหวผมจึงเปิดลิ้นชักหยิบซองสีน้ำตาลมาหยิบเอกสารสีขาวขึ้นมาอ่านดูโดยรวมแล้วก็ปกติตีนิผมอ่านจนมาถึงบรรทัดสุดท้ายที่มีเขียนกำกับไว้ด้วยตัวหนังสือสีแดง
"ไงล่ะอึ้งเลยละสิ"
อึ้งหรอ....อันนี้ก็คงจริงทำไมผมถึงดูไม่ออกเลยว่าวีนัสป่วยแถมโรคนี้ยังอันตรายอีกด้วยเธอคิดจะปิดผมไปอีกนานเท่าไหร่กันรอให้จะตายก่อนหรอถึงจะบอกผมได้
-หมอแวม-
- Writer
