ISANG linggo akong hindi pumasok at nagmukmok lang ako sa kwarto namin ni Nanay. Dinahilan ko na lang sa kanila na masama ang pakiramdam ko kahit ang totoo ay wasak na wasak na ang buo kong pagkatao. Pagkatapos nang nangyaring komprontasyon sa pagitan namin ni Terrence ay ako na ang kusang umalis sa lumang building na 'yon. Nakasalubong ko pa sila Marvin sa labas ng building at bakas sa mukha niya ang awa para sa akin.
Nag-sorry siya sa akin pero hindi ko na inintindi pa. Para saan pa ang sorry nila? Mababalik ba nila ang puso kong durog na durog na. Hindi lang naman ang puso ko ang nadurog maging ang iniingatan kong p********e. Naisuko ko kay Terrence dahil sa katangahan ko.
Wala akong ibang ginawa kun 'di ang umiyak ng tahimik. Kung minsan ay nagtatago ako sa banyo namin ni Nanay para
