[จูเนียร์ : พาร์ท]
ภาพของเขายังอยู่ถูกถ่ายทอดให้ผมเห็นในความฝัน เขายังคงอยู่ทุกพื้นที่ในความทรงจำของผม
หมอกสีจางจอยฟุ้งไปทั่วห้อง เเต่กลิ่นกายของเขาคนนั้นมันโคตรจะชัดเจนในประสาทสัมผััสของผม
ผมมองเห็นเขาเต้นท่าตลกๆ ให้ผมดู โฮมกำลังยืนมองผมเเละยิ้มให้
รอยยิ้มของเขายังคงงดงามอย่างที่ผมคิดเอาไว้ เเต่สักพักใบหน้าของเขาก็เเปรเปลี่ยนเป็นน้ำตา
ผมนั่งมองเขาร้องไห้ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ภายในอกมันจุกหน่วงจนผมร้องไม่ออก
ครั้งหนึ่งที่เราเคยรักกัน ผมว่ามันก็มากเกินพอเเล้วสำหรับผม..
เช้าของวันที่ผมลืมตาตื่นขึ้นมาบนเตียงกว้างของตัวเอง พอตื่นมาผมถึงได้รู้ว่า ภาพเหล่านั้นมันก็เเค่ ..ความฝัน
"ฮึก"
ผมยกมือขึ้นปิดหน้าเเล้วปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อายใคร
ตอนนี้ผมไม่กลัวเเล้วว่าใครจะเข้ามาได้ยินเสียงร้องไห้ของผม หรือจะมีใครได้เห็นน้ำตาหยดนี้บนใบหน้า
เมื่อตื่นนอนขึ้นมาเเล้วผมยังต้องรับความจริงที่ว่า 'ไม่มีเข
