[โฮม : พาร์ท]
เจ็บเเต่ผมไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆ เเน่..
ผมขับรถออกมาจากโรงพยาบาลได้เกือบยี่สิบนาที ถุงหนังสือที่เบาะข้างคนขับยังไม่ถูกส่งคืนเจ้าของ เพราะดันเกิดเรื่องซะก่อน
'โซระ'
เสียงริงโทนมือถือ ฉุดผมให้เลิกคิดมากเรื่องระหว่างผมเเละหมอเนียร์ที่เกิดขึ้นได้พักนึง
"เออว่า"
(เย็นนี้กูไม่เข้าร้านนะ)
"เออ ไม่เป็นไร พอดีเลยวันนี้กูว่าจะเข้าร้าน"
(อืม ขอบใจ)
ปลายสายตอบกลับสั้นๆ ตามสไตล์ที่มันเป็น ขณะที่ผมกำลังจะกดวาง เสียงหนึ่งก็ดังเเทรกขึ้นมาในสายซะก่อน
(เห้ย ไอ้โฮม ทำไมมึงยังไม่โผล่มาอีกวะ จะจบไหมครับปีนี้)
เสียงปลายทางตอบกลับมา ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเสียงหนกหูขนาดนี้จะเป็นใครไปได้ ถ้าไม่ใช่ไอ้รัน
"รอมึงจบก่อนมั้งไอ้ฟาย โอ้ย" ผมร้องลั่น พลางใช้ปลายลิ้นดุนดันกระพุ้งเเก้มเบาๆ
ดูเหมือนว่าฝ่ามือของหมอเนียร์จะเข้าเป้าเต็มเต็ง เล่นเอาปากผมเเตกได้ ไม่ใช่เล่นเหมือนกัน
(เป็นไรวะ ร้องซะเสียงหล
