[ จูเนียร์: พาร์ท ]
"มีอีกเรื่องนึงที่โฮมอยากทำ"
"เรื่องอะไร ?"
"เรื่องความสัมพันธ์ของเรา...กับพ่อของคุณ"
โฮมอยากจะคุยกับพ่อผมอย่างงั้นเหรอ ?
เหอะ แค่คิดผมก็พอจะนึกถึงสีหน้าของพ่อออกเเล้วล่ะครับว่าจะทำหน้ายังไง
เเล้วก็พอจะคาดเดาออกด้วย ว่าหลังจากนั้นเหตุการณ์มันจะเลวร้ายขึ้นมากเเค่ไหน
เเค่พยายามคงไม่มากพอสำหรับคนมีทิฐิ
ผมไม่ได้หวังให้พ่อมาเข้าใจในตัวผม เเค่ปล่อยให้ผมได้ใช้ชีวิตของตัวเองบ้างก็พอ
จ๊วบ!
"อืม.."
ผมกดจูบที่ริมฝีปากของโฮมในขณะที่หัวยังคงคิดถึงประโยคที่ออกจากปากเขาไม่หาย
เเม้ว่าโฮมจะเป็นฝ่ายขอให้ผมหยุด เเต่ทุกอย่างในตอนนี้มันหยุดไม่ได้เเล้ว
ผมถอยหลังกลับไปเริ่มต้นใหม่ไม่ได้อีกเเล้ว ทั้งตอนนี้เเละในวันพรุ่งนี้
"หมอเนียร์"
"ผมไม่หยุดหรอกนะ.."
โฮมจับใบหน้าผมที่กำลังวกวนอยู่ที่หน้าท้องของเขาให้อยู่นิ่ง
นัยน์ตาคู่นั้นกำลังปลอบประโลมผมบางอย่าง ราวกับว่าเขากำลังจะอ่าน
