“ไอ้เจียงเทา นี่แกกล้าด่าฉันเหรอ ไอ้น้องเฮงซวย หรือว่าทำมาค้าขายได้เงินมามากมายไม่เห็นหัวพี่อย่างฉันแล้ว อ้อ…จริงสิ ตอนนี้แกมีลูกสะใภ้เป็นถึงน้องสาวนายท่านฉางผู้มีอิทธิพลในเมืองมิน่าล่ะถึงได้ทำตัวเป็นนักเลงอย่างนี้” หมิงควนโกรธเป็นเจ้าเข้า ไม่คิดว่าน้องชายที่มักจะสงบปากสงบคำจะกล้าด่าตัวเองต่อหน้าคนมากมายแบบนี้
“ฉันหรือแกกันแน่ที่เฮงซวยหมิงควน หากจะเลี้ยงพ่อกับแม่ไม่ได้ก็พูดสิ ฉันจะได้รับท่านทั้งสองไปอยู่ด้วย ไม่ใช่แกทำกับท่านแบบนี้ นั่นคือบุพการีนะโว้ย” หมิงเจียงเทาสวนกลับอย่าง ไม่ไว้หน้าเช่นกัน เวลานี้เขาข่มอารมณ์ที่จะเข้าไปต่อยหน้าพี่ชาย เพราะต้องการช่วยพ่อกับแม่ออกมาก่อนจึงได้หันมาพูดกับหัวหน้าหมู่บ้านด้วยน้ำเสียงร้อนใจ
“หัวหน้าหมู่บ้านครับ รบกวนช่วยเข้าไปช่วยพ่อกับแม่ผมหน่อย ท่านทั้งสองถูกขังอยู่ในห้อง คนบ้านนี้แทบจะไม่ให้ท่านกินอะไรเลยนอกจากข้าวต้ม จากนี้ผมจะรับท่านทั้งสองไปดูแล
