เมื่อขายของจนเกลี้ยงและแอบวิ่งเข้าซอกตึกไปสองสามครั้งเพื่อเติมสินค้า พอของขายจนไม่เหลือ ทุกคนจึงช่วยกันเก็บของและเข้ามาพูดคุยกันในสำนักงานของตลาดมืดแห่งนี้
หมิงเพ่ยอันนั้นคุ้นชินแล้ว และรู้ว่าชายตรงหน้าคือคนสนิทของนายท่านฉางเจ้าของตลาดมืดแห่งนี้และอีกหลาย ๆ แห่งในเมืองใกล้เคียง และดูเหมือนเขาจะเป็นคนจัดการงานทุกอย่างแทนนายท่านฉาง ดูจากตอนนี้สิที่เขานั่งที่โต๊ะทำงานอย่างกับเป็นนายท่านฉางซะเอง
“แบบรถที่เธอให้มา ตอนนี้พี่ส่งไปต่อรถเรียบร้อยแล้วนะ คาดว่าเดือนหน้าน่าจะเสร็จเรียบร้อย”
อี้ฉางเฟิงบอกกล่าวกับหญิงสาว เพราะเดือนก่อนเฉินหว่านเยว่เอาแบบรถห้องเย็นมาให้เขาดู ชายหนุ่มจึงตัดสินใจที่สร้างรถห้องเย็นขึ้นมา เนื่องจากมันสะดวกในเรื่องการขนส่งที่ต้องการรักษาความสดของอาหารได้อย่างมาก
“ดีแล้วค่ะ ต่อไปเรื่องค้าขายผักสดและเนื้อสดต่าง ๆ คงสะดวกกับนายท่านฉางและพี่อี้เฟิงแล้วสิ” เฉินหว่านเยว่ดีใจด
