ตอนที่ 9 หน้าด้าน
" อึก! ฮื้อออ! พี่เรนท์ทะ..ทิ้งเจลไปทำไม อึก! " หญิงสาววัยแปดขวบนั่งซบอกผู้เป็นแม่ร้องไห้น้ำตาไหลหน้าโลงศพของพี่ชาย ผู้เป็นแม่ทำหน้าที่ค่อยโอบกอดปลอบขวัญลูกสาวอย่างสงสาร เช่นเดียวกับหัวอกคนเป็นแม่แทบขาดใจเมื่อศูนย์เสียลูกชายคนโตของบ้านด้วยอุบัติเหตุกะทันหันโดยไม่มีแม้แต่คำร่ำลา
" พี่เรนท์ตายเพราะเจล อึกก! ฮื้ออ! "
" ไม่ลูก เจลไม่ได้ทำพี่เขาตายนะคะอย่าขอโทษตัวเองอย่างนี้ " ปิ่นพูดปลอบโยนลูกสาวอย่างเจ็บปวดเธอเองเป็นแม่แทบรับไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้น
" ถ้าพี่เรนท์ไม่แวะซื้อของขวัญให้เจล อึก! พี่เรนท์ก็คงไม่ตาย ฮื้ออ~~ "
" โถ่ลูกแม่ " ปิ่นสวมกอดลูกสาวแน่นเมื่อเธอเอาแต่ร้องไห้โทษตัวเอง
" คุณพาลูกกลับบ้านก่อนเดี๋ยวผมดูทางนี้เอง " ทาดาเข้ามาบอกภรรยาอย่างเป็นห่วง เขาเองก็เสียใจไม่ต่างกันแต่ในฐานะหัวหน้าครอบครัวจึงต้องเข้มแข็งเพื่อภรรยาและลูกสาวที่เหลืออยู่
" ค่ะ " ปิ่นตอบ
