ตอนที่ 4 ช่วยด้วย
( ปัจจุบัน )
วันต่อมา ---
ผับ Nice
หญิงสาวร่างเพรียวก้าวขาลงจากรถมินิคูเปอร์สีแดงในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำยาวถึงขาอ่อน สวมใส่รองเท้าส้นสูงเกือบห้านิ้ว หน้าอกหน้าใจใหญ่เกินขนาดแทบทะลักออกมานอกผ้าเธอปล่อยผมลอนยาวสลวยแผ่เต็มแผ่นหลัง ใบหน้าจิ้มลิ้มแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางอ่อน ๆ
เจลลี่เดินนวดนาดเบียดเสียดผู้คนมากหน้าหลายตาที่กำลังเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะเสียงเพลงดังกระหึ่มจนหัวใจสั่นเข้ามาภายในผับ ไฟแสงสีระยิบระยับวูบวาบหมุนเวียนสลับเปลี่ยนทั่วพื้นที่ราตรีแห่งนี้พลันให้รู้สึกลายตาไม่น้อย
" มาคนสุดท้ายเลยนะมึง " โบว์เอ่ยแซวอย่างทีเล่นทีจริงทันทีที่เจลลี่สาวเท้าเข้ามาถึง
ทว่าเธอเพียงแค่แสยะยิ้มมุมปากเท่านั้น ก่อนจะรับแก้วเหล้าจากเจินกระดกเข้าปากเล็กรวดเดียวจนหมด
" เบา ๆ มึงรวดเดียวหมดแก้วเลยว่ะแม่งโหด " คริสซี่เอ่ยแซวอย่างเย้าแหย่
" ตั้งแต่มึงเดินเข้ามาผู้ชายมองมึงตาเป็นมัน กูอิจฉาความสวยมึงจริง ๆ "
" จะไม่ให้มองได้ยังไงล่ะอีเจินดูชุดมันดิ นมจะทะลักออกมาอยู่ล่ะ " คริสซี่กล่าว
" พอ ๆ พวกมึงเลิกกระแนะกระแหนกูได้ล่ะ "
" แล้วไหนเพื่อน ๆ แด๊ดดี้ของมึงพวกกูมานานล่ะยังไม่เห็นเลย " โบว์ถาม พลางยกแก้วขึ้นจิบ
" กูจะไปรู้ได้ยังไงกูเพิ่งมาเนี่ย "
" เออ ๆ ช่าง พวกมึงไปเต้นกันเถอะกูเริ่มได้ที่ "
" เอาดิ " คริสซี่และเจินเห็นด้วย
" กูยังไม่เต้นนะ ขอดื่มอยู่โต๊ะเนี่ยแหละ "
" อือ อย่าไปไหนคนเดียวล่ะโดนผู้ชายฉุดไม่รู้ด้วยนะมึง " คริสซี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ แฝงความหมายห่วงใย
" จ้า เพื่อนรัก " เจลลี่ตอบรับด้วยใบหน้าทะเล้น เพื่อนสาวของเธอจึงพากันไปเต้นหน้าเวทีคอนเสิร์ตที่มีนักร้องกำลังร้องเพลงกันอย่างเมามัน ในขณะที่เจลลี่จิบเหล้าไปพลาง ๆ โดยสายตาคู่งามกำลังซุกซนสอดส่องมองหาใครบางคน
" ไอ้พรีนยาปลุกเซ็กของมึงแม่งสุดจริงว่ะ " แพททริคเอ่ยชมอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่กรกำลังนัวเนียกับสาวของตัวเอง อยู่อีกฝั่งโซฟาตัวยาวโดยไม่สนใจสายตาเพื่อน
" ฮึ ๆ " มาเฟียหนุ่มเพียงแค่นหัวเราะในลำคอเบา ๆ เท่านั้น ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมดโดยมีสาวนมโตคอยปรนนิบัติอยู่ข้าง ๆ " เงียบเหมือนหมาเลยนะมึงไอ้วิน "
" อย่าไปว่ามันไอ้พรีนมีลูกมีเมียแล้วก็อย่างเนี่ยแหละ " แพททริคล้ออย่างไม่จริงจังนัก
" ถ้าพวกมึงมีเมียเมื่อไหร่พวกมึงจะรู้เองว่ามันมีความสุขกว่าอยู่เป็นโสดร้อยเท่า "
" กูไม่เอามาเป็นภาระหรอกไอ้สัส! " พรีนยืนกรานเสียงหนักแน่น ก่อนจะเอี่ยวหน้าหอมแก้มสาวนมโตฟอดใหญ่ท่าทางสบายอารมณ์
" กูก็ไม่! ไม่อยากเหมือนมึงแล้วก็ไอ้ธันเป็นทาสเมีย กูขอบาย "
" หึ กูจะคอยดู! " เทวินเค้นเสียงในลำคออย่างเย้ยหยัน ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบอย่างไม่สบอารมณ์นัก ในขณะที่เหล่าเพื่อนกำลังนัวเนียสาวโดยไม่คิดเกรงใจ เทวินจึงลุกขึ้นเดินเลี่ยงออกไปยังห้องทำงานทันที
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ---
ในขณะที่เจลลี่นั่งจิบเหล้าเพลิน ๆ ระหว่างรอเพื่อนสาวของเธอครั้นกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกกลางผับอย่างมัวมัน
" ไม่ไปเต้นกับเพื่อนเหรอครับ? " หนุ่มหล่อหน้าคมเดินเข้ามาทักทายเธอด้วยรอยยิ้มมีเสน่ห์
" ไม่ค่ะ " เธอตอบอย่างขอไปที ก่อนจะจิบเหล้าชิว ๆ โดยไม่สนใจหนุ่มหล่อที่เข้ามาทักทาย แต่เขาก็ยิ่งถามตื๊อ
" เหงาแย่เลยนะครับ ชนแก้วกันซะหน่อยไหมครับ? "
" ไม่เหงาหรอกค่ะ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ " เจลลี่พูดตัดบทแค่นั้นด้วยความรำคาญ ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นเดินโซซัดโซเซอย่างเมามายตรงไปยังห้องน้ำทันที กระทำหยิ่งยโสของเธอสร้างความไม่พอใจให้กับชายหนุ่มเป็นอย่างมาก
เจลลี่ยืนล้างมือด้วยอาการมึนเมาจากฤทธิ์ของสุราอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ในห้องน้ำ หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย เธอสะบัดหัวเบา ๆ เพื่อประคองสติ
ปึก!
หมับบ!
ยามที่สาวเท้าออกมาบังเอิญชนเข้ากับแผงอกแกร่งของใครบางคน พลันให้ฝ่ามือหนาตวัดรัดเอวขอดไว้ทันที เธอจึงพยายามผลักคนตรงหน้าให้ออกห่าง
" ปล่อยฉัน!! "
" จะให้ปล่อยได้ยังไงล่ะ ยิ่งผู้หญิงสวยแถมหยิ่งอย่างคุณผมยิ่งชอบ " ชายหนุ่มหล่อหน้าคมคนเดิม กอดรัดเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อยขณะริมปากหนาแสยะยิ้มร้าย สายตาเจ้าเล่ห์พลางไล่มองสำรวจสัดส่วนเว้าโค้งของเธออย่างหื่นกระหาย
เนื่องจากเขาเดินตามเธอมารออยู่หน้าห้องน้ำชายพร้อมกับเหล่าการ์ดร่างใหญ่หลายคน
ในขณะที่เจลลี่ พยายามดิ้นทุบอกแกร่งสุดกำลัง
ตุบ ๆๆๆๆ!!!!
" ปล่อยฉันนะไอ้บ้า!!! ปล่อยย!! "
ปึก !!!!!
หนุ่มหล่อหน้าคมไม่ลีลาต่อยเข้าท้องน้อย " อึกก! " จนเธอนิ่วหน้าด้วยความจุก
พรึบบ!!
ก่อนจะอุ้มเธอพาดบ่าแกร่งทันควัน เมื่อเธอยังพยายามดีดดิ้นให้หลุดจากพันธนาการ ชายหญิงที่อยู่บริเวณนั้นต่างไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่ง เพราะการ์ดร่างใหญ่คอยคุ้มกันอยู่ด้านหลัง
" ซะ..ช่วยด้วย! " หญิงสาวพยายามส่งเสียงแหบพร่าแสนจะแผ่วเบาขอความช่วยเหลือ พลางใช้แรงอันน้อยนิดทุบแผ่นหลังแกร่งระรัวอย่างต่อเนื่องทั้งที่ยังจุกและเจ็บ
ผวัะ! ผวัะ! ผวัะ!
" เฮ้ยย! " อาเล็กส่งเสียงตกใจเมื่อชายชุดดำสามคนเดินเข้ามาเตะต่อยลูกน้องของตัวเองล้มระเนระนาดเพียงพริบตา ฝ่าเท้าจึงถอยหลังตั้งหลักโดยอัตโนมัติ
พรึบ!
ปึก! ตุบ!
" มึง! " อาเล็กโพล่งขึ้นเสียงประหม่า เมื่อชายหนุ่มคนคุ้นเคยในชุดสูทสีดำ ย่างกายเข้ามาอย่างเชื่องช้ามือหนาทั้งสองข้างล้วงกระเป๋ากางเกงสแล็คด้วยท่าทางน่าเกรงขาม ในขณะที่เหล่าการ์ดของตนเองนอนจมกองเลือดกับพื้นปูนเย็นเยียบเกลื่อนกลาด
" เจ้าของห้างระดับสี่ดาวอดอยากปากแห้งจนต้องฉุดผู้หญิงกินแล้วเหรอวะ? หึ น่าสมเพช "