Chapter 3: Silvery White Haired Girl

1048 Words
Madilim ang mukha na lumabas ng bahay si Meisha pagkatapos komprotahin siya ni Lavina. Ang bruhang `yon, dahil lang hindi ito ang naging crown princess, isinisi nito ang lahat sa kanya. Kung may hindi ito nagustuhan sa desisyon ng dating hari, doon ito magalit sa matanda! Pero kung hindi pa nito binanggit sa kanya ang annulment ay hindi niya talaga maalala ang tungkol dun. Since ayaw sa akin ng crown prince eh di fine! She was no longer the former Meisha who dreams for a prince in a white horse to save her from miserable. Kesa mangarap na may magliligtas sa kanya, mas makakabuti na magsumikap siya na magkaroon ng magandang buhay. Mahigit isang oras din nang makarating si Meisha sa palasyo. Pinahinto ng guwardiya ang kanyang karwahe. Ipinasa niya sa coachman ang gatepass para ipakita sa guwardiya `yon. All the guards shifted their eyes towards the carriage; their expression showed in disbelief upon hearing that this was the third daughter of Second Master Balcan Yuen. Kahit na hindi man parating lumalabas sa bahay si Meisha ay marami parin nakakilala sa kanya dahil sa kulay ng buhok at mata niya. One of the guards quickly went inside to report about this matter. Meisha sighed. Tsinek muna niya ang sarili kung presentable ba siyang tingnan. Her hair was braided in waterfall styled. Sa likod ng ulo niya ay may malaking rosas na nakaipit doon. Pinitas pa niya ang rosas na 'yun ng napadaan siya sa harden. Ilang sandali ay may isang eunuch at palace maid na lumabas upang sunduin siya. Binati siya ng mga ito. "En." With just simple answered, some of them felt uneasiness. Bakit hindi? Si Ms. Meisha Yuen na ang kaharap nila! Lumapit ang coachman sa pintuan ng karwahe at pinagbuksan siya. Sininyasan niya ito na huwag na siyang tulungan lumabas dahil kaya naman niya. Pigil na mapanganga ang lahat ng makita nilang lumabas si Meisha sa karwahe. The third young miss was indeed live up by the rumor, her white eyes like a pearl and silvery white hair. Maganda sana ito kung hindi lang sa kulay ng mata at buhok nito. "Gusto kang makita ng hari. Sumunod ka lang sa`kin.” Her face remained unpertubed and follow them. Lahat ng mga tao na nasa di kalayuan ay napatitig sa kanya. Hindi siya sanay na pinagtitinginan ng maraming tao. Gayunman, tiniis niyang hindi magpaapekto sa mainit na titig ng mga tao na nadadaanan niya. "Ito ang unang beses na makita ko siya nang personal. So totoo pala ang sabi-sabi na puti ang buhok at mata niya!" "Shh! Maririnig ka niyan!" "Nakakatakot." Nanatili parin siyang kalmado, bawat hakbang niya ay puno ng kampante at kahinahunan. Nang nasa harap na sila nang pintuan ng throne room ay naunang pumasok ang pinuno ng eunuch at pinapahintay muna siya dito. “Ba’t ba kailangan pang patagalin `to, amang hari? Dapat alam mo kung gaano katindi ang epekto sa akin kapag pakakasalan ko siya!” “Naiintindihan kita sa naramdaman mo, Cleo. Pero pinagkaloob itong pag-iisang dibdib ninyo nang dating hari at hindi ito basta-bastang ikansela na lang.” Kahit pa siya nakapasok sa loob, rinig na rinig parin niya ang usapan nila dito sa labas. Haa...hindi pa parin pala nito na kumbinsi ang hari? Tsk. Napahinto lang ang usapan ng mag-ama nang marinig nila ang anunsyo ng pinunong eunuch. Pumasok narin siya nang maanunsyo nito ang pagdatin niya. Naningkit ang mga mata ni Cleo nang makita niya ang dalaga. If it was the former her, she may not be able to greet them right. But right now, she gracefully curtsied as she greets them. "Anong ginagawa mo rito?" Hindi itinago ni Cleo ang inis at saka tinanong siya "Kung nandito ka para magmakaawa sa akin na hindi ikansila ang engagement ay nagkakamali ka." This man has imposing appearance and aura; by just looking at his cold eyes can make a man feel fear while women melt like an ice cream. Ang gwapo talaga niya. Hindi makapagtaka kung bakit patay na patay ang demonyita niyang kapatid dito. “Kung iyong mamarapatin mo, prinsipe cleo, hindi ako pumunta dito para gawin `yan.” Napasinghap ang ibang tao sa loob ng throne room. Habang si Prince Cleo naman ay mas lalong lumamig ang tingin nito kay Meisha. This silvery white hair and eyes is really detestable! “Kung hindi ka pumunta dahil do’n, eh di ano?” “Hindi ba’t ayaw mo ituloy ang pag-iisang dibdib natin, prinsipe cleo?” "Oo naman!" Walang gatol na sagot nito. “Kung gayun, gawin na natin ang gusto mo.” She said in traquil voice, ang sumunod na pangyayari ay yumuko siya nang mas mababa sa harap ng hari na tahimik lang na pinapanood silang dalawa. "Kamahal, narinig niyo naman po ang inyong anak. Ayaw niya sa akin at ganun din naman ako. Wala din akong balak na ipagpatuloy itong kasal.” Mas lalong naging tahimik ang paligid, sa sobrang tahimik ay baka marinig mo ang isang karayon na nahulog sa sahig. The two men in front of her was surprise pero agad rin naman naglaho 'yon. Hindi inaalis ni Cleo ang tingin sa dalaga. Did he hear right? Or is this part of her scheme just to catch his interest? Kahit na hindi siya komportable sa mga nangyayari ay mas pinili na lamang ni Cleo na ialis sa isipan. Habang puno ng pagtataka sa isipan ang crown prince, ang hari naman ay gulat na gulat. Ito ang unang pagkikita nila ng dalaga, base sa impormasyon na nakalap niya ay duwag at walang imik ito but now that he saw her face to face ay walang makita ang matandang hari na duwag ang babae. “Alam mo naman siguro ang kahinatnan kapag hindi matutuloy ang kasal ninyo?” Tanong ng hari sa kanya. If they excluded the color of her hair and eyes, this little girl was definitely a beauty. It's a shame she had to be born with that color. Her eyes were full of determination and said. "Opo, kamahalan.” Behind her unperturbed face, she secretly sneered at the king. What are you contemplating, huh? Hindi ba ito rin naman gusto mo? So what the hell are you waiting for? "Gayung ito ang inyong kagustuhan, wala akong magagawa kundi tuparin ang gusto ninyo.”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD