ฟ้าคำราม

ฟ้าของพี่

ฟ้ารดามองไปรอบห้องเพื่อหาทางหลบหนีเอาตัวรอด หล่อนก้าวถอยไปจนชนเข้ากับปลายเตียงนอนแล้วหยุดยืนนิ่งมองร่างสูงใหญ่ที่สวมใส่กางเกงนอนเปลือยท่อนบนเดินก้าวเข้ามาหาตนเอง ปากน้อยเม้มสั่นกลัวกอดตัวเองอย่างปกป้องแม้รู้ดีว่าตอนนี้ตัวเองนั้นไม่รอดแน่

“อย่าเข้ามานะพี่ราม” หล่อนสั่งชายหนุ่มเสียงสั่น

“ทำไมล่ะ ฟ้ายังไม่ชินกับพี่อีกเหรอ จะทรมานพี่ไปถึงไหน พี่อดทนมากแค่ไหนหนูรู้ไหม” คำรามเดินก้าวยาวๆ ไปอย่างรวดเร็วแล้วเข้าประชิดร่างน้อยรวบร่างเล็กที่ยืนสั่นเข้ามาโอบกอดรัดแน่น

“อ่ะ…อือ…” ฟ้ารดาดิ้นรนขัดขืนเมื่อถูกรวบร่างเข้าไปโอบกอด หล่อนดิ้นรนสุดแรงเกิดเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระ

“อย่าดิ้นเลยเด็กดี เป็นของพี่นะ พี่ไม่รุนแรงกับฟ้าหรอก เป็นของพี่รามนะ” เขาเอ่ยเสียงพร่าพร้อมโน้มลงมาจูบกระหม่อมเล็กของคนสูงระดับคางตัวเอง

“อา…หอมเหลือเกิน ฟ้าตัวหอมมากรู้ตัวไหม” น้ำเสียงหื่นกระหายดังลอดออกมาจากริมฝีปากหนาพร้อมกับมือใหญ่ที่โอบกอดร่างน้องน้อยเริ่มเคลื่อนไหวเล้าโลมสวาทหญิงสาวให้อ่อนคล้อยไปตามสัมผัสหวามของตนเอง

“พี่รามมีแฟนแล้ว พี่รามจะทำแบบนี้กับฟ้าไม่ได้ ฟ้าเป็นหลานของแม่พี่นะ” หล่อนโต้แย้งพร้อมกับดิ้นบิดตัวไปมาในอ้อมกอดแข็งแรงของบุรุษ ตอนนี้เธอถูกชายหนุ่มรัดแน่นจนร่างจะแตกสลายอยู่แล้ว

“อือ…เพื่อนเป็นแฟนพี่พี่รู้ แต่ถ้าพี่ไม่ได้ฟ้า พี่ตายแน่ตอนนี้ ให้พี่เถอะ ถึงไม่ให้พี่ก็จะบังคับเอาฟ้าให้ได้วันนี้ รู้ไหมพี่รอโอกาสนี้มานานแค่ไหน พี่รอเกือบเดือนเลยรู้ไหม อืม…นะฟ้า เป็นของพี่นะ” น้ำเสียงแหบพร่าซ่านปรารถนาของคำรามเอ่ยกระเส่าวอนขอกับน้องนางคนงามในอ้อมกอด

“ไม่! ฟ้าจะไม่เป็นของพี่ราม ฟ้าไม่ได้รักพี่ราม อีกอย่างพี่รามมีพี่เพื่อนแล้ว อย่าลืมสิคะ”

ฟ้ารดาปฏิเสธเสียงแข็งพร้อมดิ้นบิดตัวไปมาในอ้อมกอดและร้อนวูบวาบสะท้านไหวไปกับมือใหญ่ที่เคลื่อนไหวลูบไล้ไปมาตามเรือนกายของหล่อน แม้ว่าเธอจะมีชุดนอนตัวยาวปกปิดมิดชิด แต่ภายใต้ชุดนอนที่ไร้ชุดชั้นในของหล่อนนั้นก็ทำให้ร้อนวูบไหวแบบประหลาดๆ เมื่อถูกมือใหญ่ลูบไล้คลอเคลีย

“ไม่ให้พี่ก็จะบังคับเอา พี่มาถึงในห้องแล้วคิดเหรอว่าพี่จะปล่อยฟ้าไปง่ายๆ”

ว้าย!

สิ้นน้ำเสียงแหบห้าวของคำราม เขาก็คลายอ้อมกอดจากฟ้ารดาพร้อมกับผลักดันร่างน้อยล้มลงไปกับเตียงกว้าง ด้วยความที่ไม่ได้ตั้งตัวทำให้เธอร้องตกใจ และเมื่อมีสติก็รีบกระเถิบถอยหนีคนตัวโตทันที แต่จะถอยหนีไปไหนได้ เมื่อตอนนี้เธอล้มลงบนเตียง พอจะพลิกร่างลงจากเตียงหนีก็ถูกร่างใหญ่โตเคลื่อนไหวถลาเข้ามาคร่อมทับกักร่างเธอทันที

“อือ…ปล่อยนะคนเจ้าชู้ อือ…” หล่อนดิ้นอยู่ใต้ร่างใหญ่โตของบุรุษพร้อมกับสองมือดุนดันร่างใหญ่ที่คร่อมทับกักกดร่างตัวเองกับเตียงออกห่าง แต่ร่างของคำรามช่างหนักเหลือเกิน ผลักดันเท่าไหร่เขาก็ไม่ขยับเคลื่อนไหว

“ชูว์…ฟ้า อย่าดื้อกับพี่สิ พี่ไม่รุนแรงกับฟ้าหรอก พี่จะค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป เป็นของพี่นะเด็กดี อีกอย่างพี่รู้ว่าพี่มีแฟนแล้ว แต่ถ้าพี่ไม่ได้ครอบครองฟ้า พี่จะตายได้ตอนนี้”

คำรามกัดฟันเอ่ยเปล่งเสียงพร่าออกมาด้วยความยากลำบากเมื่อแก่นกายอุ่นร้อนกลางหว่างขาได้เต้นเร่าขยายตัวเหยียดกายพร้อมจะซอกซอนในร่างคับแคบฉ่ำสวาทของฟ้ารดาเต็มกลืนแล้วในตอนนี้ และยิ่งไปกว่านั้นเรือนกายเล็กช่างน่าเล้าโลมคลอเคลียเหลือเกิน กลิ่นกายสาวของฟ้ารดาช่างยั่วยวนเหลือเกิน

“อืม…หอมเหลือเกินฟ้า เป็นของพี่นะเด็กดี พี่จะไม่รุนแรง พี่จะถนอมเรา” โน้มหน้าลงไปเอ่ยกระซิบข้างริมหูของคนใต้ร่างพร้อมกับเคลื่อนมือที่ดันเตียงกักร่างเล็กมาลูบไล้แก้มนวลเนียนแล้วเคลื่อนไล้ไซ้คางสากรกเคราของตัวเองไปกับซอกคอระหงมายังแก้มนวลพร้อมกับจูบหนักหน่วง

“ไม่! ฟ้าไม่ต้องการ อ่ะ…อือ…”

ฟ้ารดาบิดเบือนหน้าหนีเคราสากของบุรุษเหนือร่าง สองมือเล็กก็พยายามดันหน้าของชายเหนือร่างออกห่างแก้มนวลของตัวเอง ตอนนี้หล่อนเจ็บเพราะหนวดของเขาขูดถูแก้มของเธออยู่ตอนนี้

“แต่พี่ต้องการฟ้า พี่ต้องการฟ้า ไม่ไหวแล้วเด็กดี พี่อยากได้ฟ้า อยากให้ฟ้าตอดรัด อ่า…” เขาลากไล้ปลายลิ้นสากไล้เลียตามลำคอระหงเคลื่อนไล้มายังแอ่งชีพจรเคลื่อนไหวขึ้นลงตามแรงหอบหายใจของฟ้ารดา มือใหญ่รวบตรึงมือเล็กทั้งสองไว้เหนือหัวเพื่อไม่ให้มาผลักดันหน้าตัวเองออกห่าง

“อ่า…ไม่! ฟ้าไม่ต้องการ อ่ะ…อื้อ…”

แล้วเสียงปฏิเสธก็ถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอระหงเมื่อปากหนาเคลื่อนไล้มาประกบปิดปากน้อยที่กำลังเปล่งเสียงพร่าหวานหอบรวนออกมา ปากหนาบดเร่าคลอเคลียกลีบปากอวบอิ่มของฟ้ารดาหนักหน่วง มือข้างที่ว่างจากการรวบข้อมือเล็กก็บีบดุนดันคางเล็กให้แหงนเงยขึ้นรบเร่ากับปากหนาของตนที่บดจูบขยี้กลีบปากอวบอิ่ม ปากน้อยเผลอปริแย้มเผยอตอบสนองกลับไร้เดียงสาเปิดทางให้ปลายลิ้นสากของเขาได้เคลื่อนไหวไปสำรวจโพรงปากน้อย

“อ่า…อือ…”

เสียงครวญครางดังลอดออกมาจากริมฝีปากที่บดขยี้ประกบกลืนกินกันและกันของทั้งสอง คำรามเคลื่อนเร่าปลายลิ้นสากสำรวจโพรงปากน้อยดูดกลืนเม้มความหวานล้ำของปากน้อยช่างโต้ตอบตนเอง พร้อมกับมือใหญ่ที่รวบข้อมือเล็กไว้เหนือหัวก็คลายออกเคลื่อนมานวดเป็นสองเต้าอวบอูมที่กำลังแอ่นเร่าเสียดสีกับหน้าอกแข็งแรงของตน

“อา…หวานเหลือเกินฟ้า ฟ้าทำให้พี่รามหลงนะรู้ไหม อ่า…”

เขาถอนปากหนามาพึมพำซ่านเสียวแล้วจูบคางเล็กบุ๋มหนักหน่วงเคล้าคลอไล้มายังแอ่งชีพจรสาวเจ้าที่เคลื่อนไหวพร้อมเสียงหอบหายใจของฟ้ารดา ตอนนี้ร่างเล็กสมองโล่งไร้คำสั่งใดๆ พร้อมกับอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงจะขัดขืนหรือต่อต้าน จูบแรกของเธอถูกคำรามปล้นไปอย่างหน้าไม่อาย ที่น่าอายไปกว่านั้นเธอกลับเผยอริมฝีปากและแอ่นร่างโต้ตอบเขากลับไป

“อือ…คนเลว อ่า…คนมักมาก อ่า…อือ…”

เธอบิดร่างกระสับกระส่ายไปมาด้วยความร้อนรุ่มในทรวงกายอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ มือเล็กที่เป็นอิสระก็กำแน่นข้างลำตัวพร้อมบิดเร่าเคลื่อนไหวร่างน้อยไปมาบนเตียง เมื่อตอนนี้คนเหนือร่างได้ถลกเสื้อนอนตัวยาวของเธอขึ้นมาเหนือหน้าอกอวบอูมของเธอ เธออยากจะห้ามและถีบคนตัวโต แต่ก็ไร้เรี่ยวแรงจะยกขาขึ้นประสงค์ร้ายเขา

“ฟ้าของพี่สวยเหลือเกิน เด็กดีของพี่ราม พี่อยากได้ อืม…” ทันทีที่ได้เห็นเนินสวาทอวบอูมที่ไร้กางเกงชั้นในของหล่อนเมื่อถลกเปิดชุดนอนของคนตัวเล็กขึ้น เขาก็วางมือหยาบกร้านไปกับความเป็นสตรีที่ขาวผุดผ่องไร้ต้นหญ้าอ่อนปกคลุมของฟ้ารดาแล้วก็ขยำนวดคลึง

“อ่ะ…อือ คนเลว...อือ” ฟ้ารดาบิดร่าง ซ่านร้อนเสียวทรมานภายในทรวงในของตัวเองไปมาพร้อมมือเล็กเคลื่อนมากอบกุมมือใหญ่ที่ขยุ้มขยำเนินสวาทความเป็นสาวของตัวเองให้หยุดการกระทำ

“ผู้ชายทุกคนก็เหมือนพี่ทั้งนั้นแหละฟ้า มันไม่สนใจหรอกว่าตัวเองจะมีแฟนหรือไม่มีแฟน แต่ถ้าอยากได้และอยากเอามันต้องได้ เหมือนที่พี่อยากได้ฟ้า อยากได้ตั้งแต่วันแรกที่เจอเลยแหละเด็กดี อ่า…หอม อือ...” เขาโน้มลงไปซุกหน้ากับหว่างขาเล็กพร้อมกับสูดดมกลิ่นสาบสาวแรงๆ และขบเม้มเนินสวาทขาวอวบอูมของฟ้ารดา