เพราะเธอคือ..คนสำคัญ

668 Words

ตอนที่ 2 ในวันหนึ่ง มีคนเป็นร้อยเป็นพันคน ที่เดินสวนทางกับเราแต่ในพันคนที่สวนทางกับเรา จะมีสักกี่คนที่เข้ามาในชีวิตเราซึ่งในจำนวนคนที่เข้ามาในชีวิตเรา เขาจะอยู่กับเราไปได้นานแค่ไหนบางคนเข้ามาในชีวิตเพียงชั่วคราว บางคนเข้ามานานจนเรารู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตแต่สุดท้ายในทุกคนที่เข้ามาในชีวิตเรา ก็จะต้องจากกันไปอยู่ดี ไม่ว่าจะช้าหรือเร็วดังที่เขาว่ากันว่า ‘มีพบ ก็ต้องมีจาก’ แทนคุณวางสมาร์ตโฟนลงเบา ๆ ที่โต๊ะเขียนหนังสือภายในห้องนอนหลังจากได้โพสต์สเตตัสความรู้สึกออกไป คืนนี้ก็เป็นอีกหนึ่งคืนที่ทำให้เขาต้องนอนไม่หลับ บ้านตรงกับข้ามกันที่เขาเดินผ่านเมื่อเช้ามีแต่ความว่างเปล่า บ้านที่เขาต้องตื่นแต่เช้า เพื่อเปิดหน้าต่างจากห้องนอนไปดูว่าเธอจะออกมายืนที่หน้าบ้านหรือยัง จากนี้มันคงไม่มีอีกแล้ว เปิดเทอมใหม่หัวใจว้าวุ่น สำหรับเด็กหนุ่มที่ชื่อแทนคุณ วันนี้เขาไม่มีเพื่อนสนิทอย่างมุกสลิลเดินไปโรงเรียนด้วยกันอีกแล้ว ทุกวันนี้เขาจะเห็นเธอได้จากโซเชี่ยลเท่านั้น แต่มันก็ยังดีที่เขาได้เห็นว่าเธอนั้นมีเพื่อนใหม่และมีชีวิตที่สุขสบายขึ้น ไม่ต้องมาเดินไปโรงเรียนพร้อมกันกับเขาในทุก ๆ เช้า มุกสลิลเดินทางไปโรงเรียนของเธอด้วยรถประจำทาง เพราะบ้านใหม่ของเธออยู่ห่างจากโรงเรียน พ่อเลี้้ยงคนใหม่จะอาสาคอยรับส่งแต่ว่าเด็กสาวก็รีบปฏิเสธ เพราะความเกรงใจ และไม่อยากให้ใครต้องมาเสียเวลารอเธอกลับบ้าน ระหว่างนั่นรถประจำทาง เสียงไลน์ของเด็กสาวก็ดังขึ้น ติ๊ง!!!! ไอ้ต้า่วแทน : ว่าไงจ๊ะ..เด็กใหม่ มีเพื่อนกี่คนแล้ว ยัยมุกยักษ์ : สวย ๆ อย่างฉัน ก็มีต้องอยู่แล้ว ไอ้ต้า่วแทน : เอาดี ๆ ฉันเป็นห่วงนะเนี่ย ยัยมุกยักษ์ : ก็มีบ้างแหละ แต่ยังไม่สนิทเท่าไหร่ ไอ้ต้า่วแทน : ดีแล้ว ยังไงก็ขอให้แกมีเพื่อนสนิทเร็ว ๆ หลายคืนมานี่ ฉันไม่นอนไม่หลับเลยวะ ยัยมุกยักษ์ : ทำไมเหรอ ไอ้ต้า่วแทน : ไม่รู้สิ มันรู้สึกแปลก ๆ ที่มองไปแล้วเห็นบ้านแกโล่ง ๆ มันไม่ชินตาเลยว่ะ ยัยมุกยักษ์ : เอ่อ เดี๋ยวแกก็ชินเองแหละ แค่นี้ก่อนนะ ฉันถึงโรงเรียนแล้ว ทั้งสองคนยังคงคุยผ่านช่องทางแชทบนแอพยอดฮิตกันอยู่เสมอ ยกเว้นในบางครั้งที่เงินหมด ก็จะห่างหายกันไปบ้าง และบางครั้งก็อาศัยไวไฟตามที่เรียนเพื่อคุยกันบ้าง ไอ้ต้า่วแทน : เงียบหายไปหลายวันเลยนะเป็นอะไรหรือเปล่า ยัยมุกยักษ์ : เงินในโทรสับหมดอะดิ! ไอ้ต้า่วแทน : วันหลังแกบอกฉันสิ เดี๋ยวฉันเติมให้ ยัยมุกยักษ์ : ไม่เอาหรอกเกรงใจ..อิิอิ แม่ฉันกำลังขอสัญญาณอินเตอร์เน็ตมาติดตั้งที่บ้านให้อยู่ ไอ้ต้า่วแทน : งั้นก็ดีเลยจะได้คลอหากันบ้างเนาะ ๆ ยัยมุกยักษ์ : เอ่อ!.. จบมอหกแล้วแกจะต่อไหนว่ะ ไอ้ต้า่วแทน : ยังไม่รู้เลย ว่าจะไปเทคนิการแพทย์แล้วแกละ ยัยมุกยักษ์ : ฉันตาบอดสี ไปทางสายสุขภาพแบบแกไม่ได้หรอก ว่าจะเลือกคณะบัญชี ไอ้ต้า่วแทน : เอ่อโทษทีเพื่อนฉันลืมไป ยัยมุกยักษ์ : ช่างมันเหอะ คงจะเป็นกรรมของฉัน ไอ้ต้า่วแทน : เฮ่ย! อย่าน้อยใจสิวะ เรียนบัญชีรวย ๆ ก็มีตั้งเยอะ ยัยมุกยักษ์ : ขอบใจนะที่แกให้กำลังใจฉันมาตลอด

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more