Chapter 15 - Death Wish
1677 Words
“Sweetheart, p—please huwag kang umiyak. It hurts me so much to see you cry,” bulong niya sabay halik sa aking basang pisngi. It’s as if he was trying to dry my tears with his kisses. Ramdam ko ang pagmamahal sa kaniyang mga halik, maingat at may pagsuyo.
Unti-unting bumalik ang mga halik niya sa aking mga labi na muli kong tinugon. Damang-dama kong sa pamamagitan niyon ay ipinaparating niya sa akin ang kaniyang damdamin. Napakabanayad lang ng kaniyang mga halik kaya nasusundan ko ang kaniyang mga galaw kahit hindi ako eksperto sa pakikipaghalikan. Walang pagmamadali. He was taking his time, as if memorizing the shape of my lips. Ilang minuto rin kaming naghalikan, sumasagap lang ng hangin sa tuwing kapwa kami nauubusan.
Kalaunan ay unti-unting bumaba ang kaniyang mga labi sa aking leeg. Maingat din niya akong hinalikan doon. Nang marating niya ang parte sa pagitan ng aking leeg at balikat ay nagtagal siya sa paghalik doon hanggang sa naramdaman kong banayad niya iyong sinipsip na nagdulot sa katawan ko ng kakaibang kiliti. Habang ginagawa niya iyon ay banayad nang humahaplos ang kaniyang kamay sa aking baywang, pababa sa aking balakang.
Naramdaman ko na lang na unti-unti pang bumaba ang kaniyang mga halik patungo sa ibabaw ng aking dibdib ngunit napamulat ako nang tumigil siya sa paghalik. Nagkasalubong ang aming mga mata. Tila humihingi siya ng permiso kaya marahan akong tumango. He smiled sheepishly. Namumula na ang kaniyang magkabilang pisngi. Muli niya akong hinalikan sa ibabaw ng aking dibdib na kaagad kong ikinapikit. I felt him gently bite the hem of my robe and slowly tug it down my breast. Mabilis akong napamulat at nakita kong titig na titig siya sa nakahantad kong dibdib.
“You’re beautiful, sweetheart,” buong paghanga niyang saad. Napapikit akong muli. Nahihiya ako na ang pagiging malapit namin ay humantong sa ganito.
Maya-maya pa ay naramdaman kong banayad na niya akong hinahalikan sa gilid ng tuktok ng dibdib ko. Tinutukso niya ako na naging dahilan upang mapaungol ako.
“K—Kuya. Ohhh…”
Nang marinig niya ang pag-ungol ko ay parang mas ginanahan pa siya at tuluyan nang isinubo ang aking tayong-tayong korona. Napaliyad ako. Mahigpit kong naisabunot ang aking kamay sa kaniyang buhok.
“K—Kuya… Ahhh…” muling ungol ko nang banayad niya iyong sinipsip at pinaglaruan ng kaniyang dila. Tila nalulunod ako sa kiliti at sarap na hatid ng kaniyang ginagawa. Napapaarko na ang katawan ko. Napapadaing na rin ako na parang maiiyak habang mahigpit na nakakapit ang kabilang kamay ko sa bedsheet sa gilid ng aking ulo.
“Ohhhh… K—Kuya ... Uhmm…”
“Relax, sweetheart. Hmmm,” ungol niya bago isinubo ang kabilang korona ko.
While he was busy nibbling my hardened peaks, his left hand was already starting to caress my inner thighs, Naipasok na niya ang kaniyang kamay sa loob ng aking roba. Hinahaplos na niya ako pataas at alam ko na ang kaniyang pakay.
Ngunit nang malapit na niyang marating ang aking gitna ay biglang bumukas ang pinto. Napatigil kaming dalawa at sabay na napatingin doon. Nanlaki ang mga mata ko habang nakatitig sa galit na galit na mukha ni Josha.
“What the f**k is going on here?!” galit nitong sigaw.
Itinulak ko si Kuya at dali-dali kong inayos ang suot ko bago bumangon. Lumapit ako kay Josha upang magpaliwanag.
“J—Josha, let me explain. I—It’s not what you think,” saad ko habang nanginginig sa sobrang takot. Nawala na sa isipan ko ang galit ko sa kaniya dahil sa pagsisinungaling niya sa akin. Akmang hahawakan ko siya sa kaniyang braso pero kaagad niya iyong iwinaksi. Napaatras ako. Mabilis naman akong inalalayan ni Kuya.
“It’s not what I think? Are you serious? Naabutan kitang may kahalikang ibang lalaki sa ibabaw ng kama sa loob ng kuwarto mo and now you’re telling me that it’s not what I think!? Huwag mo akong ginagago, Margaux!” nag-iigtingan ang mga pangang sigaw niya.
Napaiyak ako dahil sa kaniyang pagsigaw.
“Pare, dahan-dahan ka sa pananalita mo at huwag mong sigawan si Margaux!” narinig ko ring sigaw ni Kuya.
“Huwag kang makialam dito!” baling ni Josha kay Kuya sabay duro rito.
“It’s not what I think! Huh! Really?! Go ahead. Tell me what to think, Margaux! Sabihin mo kung ano ang dapat kong maramdaman at dapat kong isipin sa naabutan kong eksena! Ano? Sasabihin mo na natutulog lang kayo. Do you think I am stupid to believe that?! O baka sasabihin mo na naglalaro lang kayo? Ng ano? Ng bahay-bahayan? God knows kung hindi pa ako dumating! f**k!” galit na galit na muling sigaw ni Josha sabay sipa sa bangko na nasa tabi ng aking study table. Tumilapon iyon malapit sa pinto ng banyo at lumikha ng ingay. I was shocked because of what he did. Hindi ko inaasahan ang galit na nakikita ko sa kaniya.
“Sobra akong nag-alala kanina nang malaman kong pinakialaman ni Maryse ang cellphone ko na nasa loob ng aking gym bag. Alam kong nabasa niya ang mga messages ko sa ‘yo. Gusto kong umuwi kaagad upang puntahan ka dahil nag-alala akong baka sugurin ka niya pero hindi ako makaalis ng gym.” Tumigil siya sa pagsasalita at bahagyang tumingala bago nagpatuloy. “Nagpumilit ako kay coach. But he threatened me that he'll remove me from the team the moment I leave. Wala akong magawa, hindi ko kayang ilaglag ang team. Sisisihin ako ng buong grupo. Maraming varsity scholars ang nakadepende sa larong ito,” mahabang paliwanag ni Josha. Hindi ako nakakibo kaya muli siyang nagpatuloy. “Napanatag ako nang makita ko si Maryse na nakaupo sa bench. Dahil kung naroon siya, ibig sabihin ay hindi ka niya pinuntahan at ginulo. Pero hindi pa rin ako nakampante kaya nang matapos ang practice ay nagmadali akong lumabas ng gym at nagtatakbo pauwi sa ‘yo! Ni hindi ko na nga nabitbit ang bag ko. Tapos ano? Ito ang m—maaabutan ko? Then, you will tell me that it’s not what I think? A—Are you for real?!” dagdag niyang saad habang tumutulo ang kaniyang mga luha.
Hindi ako nakasagot. Litong-lito ako at hindi ko alam kung sino kina Josha at Maryse ang paniniwalaan ko. Maya-maya pa ay mahinahong nagsalita si Kuya.
“Pare, I know what you saw, and I can’t justify it. Ayaw ko ring magpaliwanag. Pero isa lang ang masasabi ko, mahal na mahal ko si Margaux.”
“Putang-ina mo!” sigaw ni Josha sabay bitaw ng isang suntok na tumama sa gilid ng labi ni Kuya na muntik na niyang ikinatumba. Napatili ako at napahagulgol pero hindi iyon pinansin ni Josha. Hindi gumanti si Kuya. Sa halip ay pinunasan niya ang dugo sa gilid ng kaniyang labi. Hindi ako makagalaw. Iyak lang ako nang iyak.
“Akala ko ba best friend ka ni Margaux? Akala ko ba magkapatid ang turingan ninyo? Kuya ka nga niya kung tawagin, hindi ba? May Kuya bang pinapatos ang sariling kapatid? Alam mong may relasyon kami! Tang-ina mong gago ka!”
“Alam nating pareho na hindi kami magkapatid! We have all the rights in the world to start an intimate relationship if we both want to. At alam mo? Ikaw ang gago! May fiancée kang tao pero pumapatol ka pa rin sa ibang babae!” may diing saad ni Kuya sabay duro kay Josha.
“Fiancée? Are you kidding me? Sinong fiancée ang pinagsasabi mo?” naguguluhang tanong ni Josha.
“Pumunta rito ang fiancée mo kanina at naabutan kong hinahamak at sinasaktan nito si Margaux. Kung hindi pa ako dumating baka mas malala pa ang sinapit ni Margaux sa mga kamay ng babaeng ‘yon.”
Nanlaki ang mga mata ni Josha. “W—What?! Sinaktan niya si Margaux?” tanong nito kay Kuya.
“Tanungin mo ang fiancée mo,” may diing sagot ni Kuya.
“Margaux, is it true? S—Sinaktan ka ni Maryse?” nag-aalalang tanong ni Josha na sinagot ko lang ng isang tango.
“Oh, God! What did she do to you? Tell me, baby. Ano’ng pinagsasabi niya?” sunod-sunod na tanong ni Josha. Akmang lalapit ito sa akin pero walang salitang hinarang ito ni Kuya. “Tatabi ka ba nang kusa o kailangan pa kitang suntukin ulit?” may pagbabantang saad nito.
“K—Kuya, please. Umalis ka na muna. Saka na lang tayo mag-usap.”
Biglang napabaling si Kuya sa akin. “I beg your pardon! Pagkatapos ng mga nalaman mo kanina mula sa babaeng iyon ay lalambot ang ilong mo ng gano’n lang? Bakit? Dahil sa magaling na pag-arte nitong gagong ‘to? Sweetheart, mag-isip ka nga. Alam kong matalino ka,” kunot-noong saad ni Kuya.
“W—Wait! What did you just call her? S—Sweetheart? Noong nakaraan Cute lang, tapos ngayon Sweetheart na? At sa harapan ko pa talaga?! Do you have a death wish?!” naaasar na tanong ni Josha sabay kinuwelyuhan si Kuya.
“Bakit? May problema ka roon?”
“Aba’t gago ka palang talaga!” sigaw ni Josha at akmang muling susuntukin si Kuya.
“Josha, ano ba?! Tumigil ka na!” pasigaw kong saway kay Josha bago hinarap si Kuya. “Kuya, please. Nakikiusap ako. U—Umalis ka na muna. Mag-uusap lang kami.”
“Muna? No, baby! Hinding-hindi ko na hahayaang makatapak pa ang putang-inang ‘yan dito!” singhal ni Josha na itinulak pa si Kuya.
“It’s as if you own the place! Tarantado ka!”
“I’m going to buy this place if I must! Don’t you dare get near Margaux ever again! You f*****g stay away from her!”
“Make me!” panghahamon pa ni Kuya.
“Kuya, please. I’m begging you,” pakiusap kong muli. Sa puntong iyon ay pinakinggan na niya ako.
“Pagbibigyan kita sa ngayon, sweetheart. Pero sa susunod, hindi-hinding mo na ako mapipigilan,” Pagkasabi niyon ay mabilis siyang lumabas ng kuwarto at pabalyang isinarado ang pinto.
- Writer
