One Night Stand (COMPLETED)

"ANG MAINIT NA UNANG PAGTATALIK"

ONE NIGHT STAND

Chapter 2

"ANG MAINIT NA UNANG p********k"

Bago tuluyang magsara ang elevator ay naipasok na niya ang kaniyang braso. Muling bumukas ang elevator. Nagtagpo ang kanilang mga mata. Hinintay muna nilang magsara muli ang elevator bago siya nilapitan ni Drew. Hinawakan niya ang pisngi ni Markie. Kitang-kita niya ang paglapit ng labi ni Drew sa kaniya.

Napapikit siya.

Hanggang sa naamoy niya ang mabangong hininga ng binata, naramdaman niya ang malambot nitong labi na dumampi sa kaniyang labi. Nahulog ang binder na inipit niya sa kaniyang kili-kili. Hindi niya iyon pinulot. Binuka niya ang kaniyang labi. Uminit ng umit ang kaniyang pakiramdam. Gusto niyang ilaban ang kaniyang kaunting kaalaman sa pakikipaghalikan. Ayaw niyang mabigo si Drew sa kaniya kahit pa sabihing hindi siya sanay sa ganitong laro ng buhay.

Dahan-dahang inilayo ni Drew ang labi niya kay Markie. Bago bumukas ang elevator ay dapat makabalik na siya sa kinatatayuan niya kanina. Nakapikit pa din si Markie at napangiti siya sa nakita niyang ka-kyutan ng hitsura nito. Yumuko muli si Markie sa pagkapahiya. Kung may nagustuhan siya sa batang ito, iyon ay ang kainosentehan ng kaniyang mukha bukod sa angkin nitong kaguwapuhan. Nauna siyang lumabas sa elevator at nahuli si Markie dahil pinulot pa niya ang nahulog nitong binder.

Inilabas niya ang susi na mabilis niyang dinaanan kanina sa reception ng hotel. Tuwing araw ng Biyernes, madalas siya dito. Gusto niya ang binibigay sa kaniyang privacy. Sa katulad niyang galing sa kinikilalang angkan, kailangang-kailangan niya iyon. Pagkabukas niya ay pinapasok niya muna ang mukhang naalangan at nahihiyang si Markie. Nang makapasok sa mabango at malamig na kuwarto ay nanatiling nakatayo ito. Hindi mapakali ang kaniyang mga mata. Ni hindi siya makatingin sa kaniya ng diretso at halatang halata na nahihiya ito dahil sa pamumula ng kaniyang maputi at makinis na pisngi.

"Mag-shower muna ako..." naghubad si Drew, "O gusto mo akong sabayan."

Napatitig si Markie sa magandang katawan ni Drew na ngayon ay tuluyan ng hubad sa kaniyang harapan. Ang maumbok nitong masel sa dibdib, impis na tiyan at ang manipis na balahibo sa tiyan nito hanggang sa natatakpan ng maiksing boxer brief.

Nangatog ang kaniyang tuhod.

Hinawakan ni Drew ang palad ni Markie. Naramdaman niya ang panlalamig nito at nang titigan niya sa mukha ay may mga butil-butil ng pawis sa kaniyang noo kahit malamig naman ang buga ng aircon.

Ngiti lang ang tugon ni Markie sa sinabi niya tungkol sa sasabayan siyang magshower muna.

"First time mo ba?" muli niyang tanong.

Hinawakan niya ang laylayan ng damit ni Markie para tulungan din itong maghubad.

"Hindi naman." Kinagat niya ang kaniyang labi. "Hindi lang ako sanay."

"Pero gusto mo ba 'to?"

"Sasama ba ako dito kung hindi?" halata ang panginginig sa boses ni Markie.

Hinayaan niyang itaas ni Drew ang kaniyang damit.

Nakita ni Drew ang maputi at makinis na katawan ni Markie. Itinaas ni Markie ang dalawa niyang kamay para tuluyang matanggal ang kaniyang damit. Nang pantalon na lang ang suot ni Markie ay mabilis niyang itinago ang katawan sa pamamagitan ng kaniyang dalawang braso.

"Payat ko ih. Huwag ka kasing tumitig ng ganyan." Reklamo niya.

"Hindi naman ah. Tama lang." nakangiti si Drew.

Inilagay niya ang palad nito sa baywang ni Markie. Ramdam ng palad niya ang mainit na katawan nito. Sanay siyang siya ang nagsisimula sa tuwing mas bata sa kaniya ang isinasama niya sa kuwartong ito. Marami na siyang nakatalik sa isang gabi na katulad ni Markie. Bata, mahiyain at may kainosentehan sa s*x.

Hindi nagreklamo si Markie nang tinatanggal na ni Drew ang kaniyang sinturon. Napapaiktad siya sa tuwing dumadampi ang mainit na palad nito sa kaniyang puson. Pumikit siya nang tuluyang bumagsak ang kaniyang pantalon. Tanging brief na lang ang suot niya ngunit mukhang kulang ang brief na iyon para itago ang galit na galit niyang si Mr. Adan. Bukod sa iniangat nito ang garter ay tuluyan nang nakasilip ito sa kapirasong tela na bumabalot dito.

Ang dalawang kamay ni Markie na ginamit niya para itago ang kaniyang katawan ay lumipat sa baba. Nakangiti siya ngunit dumoble ang pamumula niya sa hiya.

"Huwag mo kasing tignan." Bulong niya kay Drew.

Nagkatitigan sila.

"Nakita ko na ih, puwede na bang hawakan?" bulong ni Drew.

Hindi pa man sumasagot si Markie ay sapo na ni Drew iyon. Ang kanilang labi ay halos magkalapat na. Amoy nila ang mabangong hininga ng bawat isa. Kasabay ng kanilang halikan ang mabilis din na paghipo ni Markie sa kaselanan ni Drew. Lalong nagpaigting iyon sa nakakadarang nilang mga init sa katawan.

Ngunit bago sila igupo ng kagustuhang angkinin ang isa't isa ay muling bumitiw si Drew. Gusto niyang subukin ang hangganan ni Markie. Kung ano ang kaya nitong gawin habang patuloy niya itong binibitin. Umatras siya patungo sa banyo. Walang magawa ang pobreng si Markie kundi ang parang asong ulol na sumunod sa kung nasaan ang buto.

Binuksan ni Drew ang shower. Dahil takam na takam na si Markie sa nakikita niyang paghaplos ni Drew sa basa nitong katawan ay tumabi na din siya dito. Muli silang nagngitian. Sinabon nila ang katawan ng isa't isa. Matiyagang dinampian ng may sabon nilang palad ang lahat ng bahagi ng kani-kanilang katawan. Pinakikiramdaman ang pag-iigting ng kanilang pagnanasa. Dumudulas ang kanilang puno ng sabon na katawan sa bawat pagsalpok ng nag-uumigiting nilang sandali. Walang puknat ang kanilang halikan sa labi. Binubusog nila ang kanilang imahinasyon at gustong gawin iyon sa kung anong namamagitan sa kanila ngayon.

Ramdam na ramdam ni Markie ang parang nililok na ganda ng katawan ni Drew. Ang matitigas nitong bisig na nagkukulong sa kaniyang murang katawan. Ang maumbok nitong dibdib na dumampi sa nag-uumpisa palang magkaroon ng hugis niyang dibdib. Ang kaniyang kabataang parang sinaklob ng hinog nang katawan ni Drew. Kasabay ng muling pagdaan ng tubig sa kanilang katawan para mahugasan ang bumubulang sabon sa kanilang katawan ang ang walang sawa nilang halikan. Hanggang parang idinidiin ni Drew ang kaniyang ulo pababa sa kaselanan nito. Nagdalawang isip siyang gawin iyon. Hindi siya ganoon kabihasang sumubo ngunit bahagi ng katulad niyang nasa gitna, kailangan niyang gawin iyon. Kailangan niyang ipakitang he is not just a piece of fresh meat. May ibubuga din siya. May alam din siyang gawin.

Dinilaan niya muna ang n****e ni Drew. Kitang-kita niya ang pagkagat ni Drew sa labi nito na nagpapatunay na nagugustuhan na nito ang ginagawa niya. Bumaba ang malambot niyang labi sa bahaging tiyan, sa puson hanggang nang naroon na sa harap ng nagwawalang si Mr. Adonis ay huminga siya ng malalim. Tama lang ang haba at taba nito. Wala naman sana siyang dapat ikatakot. Nagdadalawang isip lang siya kung paanong gawing tama ang bawat ritmo ng paglalaro ng labi niya dito. Hinawakan niya ang dalawang bilog sa baba ni Mr. Adonis. Maingat at mabusisi. Nang ibinuka niya ang labi para buum-buo niyang angkinin si Mr. Adonis ay tumingin muna siya sa mukha ng kagat-labing si Drew. Nagtama ang kanilang paningin. Hanggang sa ibinigay ni Markie ang sarap na hinihintay ni Drew.

Gusto ni Drew ang ginagawa sa kaniya ni Markie. Ang maingat nitong paglalaro sa dalawang nag-uumpugang itlog ni Mr. Adonis habang nasa loob ng mainit-init niyang labi ang kaniyang alaga. Tamang hagod, tamang bilis ng ritmo, maayos na paglalaro ng dila nito. Walang sabit, walang sakit, purum-puro ang langit na sarap. Umaabot ito sa kung saan niya gustong iparating. Sumandal lang siya sa pader, hindi na niya kailangang hawakan ang ulo ni Markie para tulungan itong bigyan ng tamang direksiyon. Wala siyang dapat gawin kundi i-enjoy ang sandaling iyon. Isang kinasanayan niyang sarap na pakiramdam ngunit may bagong hagod, kakaibang sarap, extra-ordinary na blow-job.

Nang alam niyang sasambulat na ang dagta ng sarap ay hinugot niya si Mr. Adonis. Hindi pa napapanahon. Gusto niyang i-enjoy ang gabi. Patagalin ang pagpapalabas para mas marami pa silang puwedeng gawin.

Tumingala si Markie. Nagtaka sa ginawang iyon ni Drew. May natikman siyang parang manamis-namis na maalat-alat at ramdam niya ang pagwawalang iyon ng alaga nito. Ngunit bakit niya hinugot? Bakit niya muling inilayo sa kaniya?

Pinatayo siya ni Drew. Sumunod siya. Mabilis na siniil siya ng halik ni Drew. Lumaban siya. Kahit pa mabilis ang labi at dila ni Drew at may kabigatan ang pakipaghalikan nito ay sinadya niyang huwag siyang tapatan sa ganoon. Gusto niyang i-enjoy ang paglalaban ng kanilang dila sa loob ng kaniyang bibig o sa bibig ni Drew. Lasapin ang bawat magical na sandali. Pagsaluhan ang mainit at malambot nilang labi. May respeto, may damdamin, may ritmong kakaiba.

Iba ang halik ni Markie. Naramdaman ni Drew iyon sa elevator pa lang. Sa tuwing siya ang humahalik dito ay pinagbibigyan siya. Lumalaban ngunit sobrang ingat. Sa tuwing siya naman ang nagpapahinga sa mabigat at nakakalapnos ng labi niyang halik ay si Markie ang nagiging agresibo, ang lumalaban ngunit kahit hindi nito sasabihin ay parang may kung ano sa kaniyang halik na nagsasabing, "ako muna, pakiramdaman mo lang ang sarap ng aking ginagawa."

Bumaba ang labi ni Drew, dumaan sa mura, maputi at makinis na katawan ni Markie. Dinilaan din niya ang pinkish nitong n****e. Ramdam niya ang sandaling pagpitlag ni Markie na sinabayan niya ng pagmumura. Ramdam niya ang mariing paghawak nito sa kaniyang ulo. Alam niyang nakikiliti si Markie. Sanay siya sa mga ganoon reaksiyon ng isang batang kagaya nito ngunit hindi iyon sapat na dahilan para itigil niya ang kaniyang ginagawa. Kailangan lang ni Markie na sanayin ang sarili sa magkahalong kiliti at sarap na kaniyang ginagawa. Ang pag-ungol ni Markie ay nangangahulugang napapasok na niya ito sa kaharian ng kaluwalhatian. Dinilaan niya ang tiyan at tagiliran ng mistulang binatilyo pang kaniig niya. Kitang-kita niya ang pangangatog ng tuhod ni Markie. Ramdam niya ang pagliyad niya sa tuwing natatamaan ng mainit-init niyang dila ang ilang sensitibong bahagi ng kaniyang katawan.

Hanggang sa napagmasdan niya ang tirik natirik na si Mr. Adan na para bang nanghahamon. Mas may kahabaan si Mr. Adan kaysa sa kaniyang si Mr. Adonis. Mas payat ngunit may tamang hugis at kaputiang walang gaanong ugat. Masarap papakin ngunit maingat sa pagsasagad dahil paniguradong mabibilaukan sa haba nito. Muli niyang tiningala ang may ari kay Mr. Adan. Gusto niyang makita ang reaksiyon nito habang sinusubo niya ng buum-buo. Kagat ni Markie ang malambot niyang labi. Nakatingin din ito sa kaniya. Sa gitna ng libog na libog na nitong hitsura ay mababanaag ang pagmamakawang isubo na niya ang nag-uumigting niyang alaga. Naramdaman niyang sinabutan siya ni Markie at sa isang iglap ay diniin nito ang kaniyang ulo para sumagad si Mr. Adan sa kaniyang lalamunan. Naduwal siya sa biglang ginawang iyon ni Markie. Si Markie ngayon ang mukhang agresibo, ang dapat sundin, ang parang nagbibigay ng utos sa lahat ng maibigan. Ngunit hindi si Drew ang tipong ganoon sa p********k. Iniluwa niya si Mr. Adan nang nakailang subsob siya dahil sa pagdiin at paghila ni Markie.

"Please let me do my task here. Just relax and enjoy. You don't need to do that big boy!" bulong niya habang tinatanggal niya ang palad ni Markie na nakasabunot sa buhok niya.

"Sorry. Ayaw ko lang na binibitin ako." nakangiting sagot ni Markie sa gitna ng parang pagod na pagod niyang paghinga. Hingal na hingal sa kakaibang sarap.

Hanggang sa napatunayan niyang tama nga si Drew. Hindi niya kailangang gawin iyon. Masarap ang walang kasinlambot at kasing-init na hagod ng bibig at dila ni Drew. Ang tamang kiliti ng sarap at sikip ng pinakipot ni Drew na labi niya. Saktong hagod, sagad na deepthroat nakakasabit ng hiningang paglabas masok. Napalunok siya, huminga ng malalim at sarili niyang buhok ang kaniyang sinabunutan sa di niya maipaliwanag na sarap. Kaluwalhatiang ngayon lang niya nalalasap. Sarap na puwede din palang maramdaman ng kagaya niya. At nang malapit ng sasambulat ang kaniyang katas ay biglang naudlot ang lahat.

Sinadya ni Drew na tigilan ang kaniyang ginagawa nang maramdaman niya ang sobrang paninigas ni Mr. Adan. Alam niya na ang mangyayari kung may kakaiba na itong tigas at pintig. Hindi dito, hindi pa napapanahon. Kailangan niyang pigilan ang tuluyan pagsambulat ng katas. Marami ang kagaya ni Markie na kung maabot nila ang rurok ng sarap ay pupunasan o kaya huhugasan ang kanilang ari. Magdadamit, hahalik, magpapalaam at tapos na ang isang gabi. Masyado pang maaga para tapusin ang lahat.

"Sheeet! Bakit ka tumigil?" singhal ng naiiritang si Markie. "f**k, malapit na ako brad!"

Tumayo si Drew. "Yun na nga big boy! Malapit ka na. Let's do it in bed. Not here. Huwag kang swapang. Huwag yung ikaw lang ang mag-isang masasarapan. Dapat sabay tayo." Bulong niya habang magkadampi ang kanilang mga labi.

Tumalikod si Drew. Kinuha nya ang isang tuwalya at pinunasan niya ang basang katawan. Tinungo niya ang kama.

Naiwan si Markie na naiirita sa palaging pambibitin sa kaniya ni Drew. Galit niyang hinugot ang isang tuwalya at pinunasan niya ang basang katawan. Galit na galit pa din si Mr. Adan na para bang di man lang natinag o nakadama ng disappointment. Paglabas niya ng banyo ay nakita niyang nakahiga na sa kama ang masarap na si Drew. Biglang napawi ang inis niya. Napalitan ng matinding paghahangad na muling maangkin ang masarap na nakahaing si Drew. Binitiwan niya ang tuwalya. Sumampa siya sa kama. Umibabaw siya kay Drew ngunit mabilis na bumangon si Drew, paupo. Dahil hindi pa siya nakakadapa ay naka-squat siya sa mismong tapat ni Mr. Adonis. Dama niya ang marahang pagdaan nito sa tabi ng kaniyang puwitan habang si Mr. Adan ay nakatutok naman sa abs ni Drew. Niyakap siya ni Drew. Muling naghalikan. Tumagal ang halikan nilang iyon. Ang pamamasyal ng kanilang mga palad sa kahubdan ng isa't-isa. Habang naghahalikan sila ay may kinuha si Drew sa nakasabit nitong pantalon sa ulunan ng kama. Nararamdaman niya ang mga ginagawa ni Drew ngunit walang sapat na panahon si Markie para pakialaman iyon. Sulit na sulit na siya sa kanilang mainit na laplapan.

Naramdaman ni Markie na iniaangat na ni Drew ang kaniyang puwitan. Naramdaman niya ang madulas-dulas at nakakapote nang si Mr. Adonis na nakatutok sa kaniyang bukana.

Pinapasok ba siya ni Drew?

Bumilog ang kaniyang mga mata. Hindi niya alam kung tatanggi siya dahil wala pa ni isa ang gumawa no'n sa kaniya. Hindi niya alam ang pakiramdam. Hindi niya napaghandaan.

"Sandali" reklamo niya.

Tinukod niya ang kaniyang tuhod para hindi siya tuluyang maipako ni Drew kay Mr. Adonis.

"Bakit?" tanong ni Drew. "Virgin ka pa sa..."

Tumango si Markie. "Baka masakit... baka di ko kayanin... baka dumugo."

"Bakit hindi muna natin subukan. Para alam malaman mo ang sagot sa mga kinatatakutan mo."

Gusto ni Drew na idaan sa karisma niya si Markie. Pinaamo niya ang kaniyang mga mata, kinagat niya ng bahagya ang kaniyang labi.

"Huwag mo nga akong idadaan sa ganyang pagpapa-kyut mo." Huminga ng malalim si Markie.

"Sige na. Let's just try. If you're not comfortable, pwede lang nating hugutin. Dahan-dahanin ko para di ka masaktan."

"Okey, we'll try pero kung di ko magustuhan o makayanan ang sakit, huwag mo sana akong pipilitin sa bagay na ayaw ko."

"Deal." Ngumiti si Drew. Alam niyang makukuha na niya ang kaniyang gusto.

Dahan-dahan nilang ginawa iyon. Hinayaan ni Drew na si Markie ang may kontrolado sa pagpapasok niya kay Mr. Adonis sa kaniyang lagusan. Ayaw niya itong puwersahin, ayaw niyang biglain. Siya pa ang nagsasabing hinay-hinay lang. Ayaw niyang masaktan si Big Boy. Iyon ang huli niyang gustong mangyari. Nang bumaon na at sumagad. ramdam na ni Drew ang kakaibang sikip. Nagustuhan niya ang kakaibang sarap na para bang taman-tama lang ang sukat niya kay Markie.

Pinakiramdaman muna ni Markie ang sarili. Gusto pa niyang tagalan, hayaang masanay muna iyon ngunit ramdam niya ang hapdi, ang parang pakiramdam na natatae na hindi, ang di niya maipaliwanag na sakit kaya mabilis niyang hinugot iyon. Napapaluha siya. Hindi nakatulong ang paghinga niya ng malalim tulad ng sinasabi sa kaniya ni Drew. Nakagat na lang niya ang kaniyang labi at sumalampak siya sa kama. Pinigilan niya ang sariling sumigaw o magmura sa hapdi. Ayaw niyang magpaka-over acting sa harap ni Drew. Nasaktan siya ngunit gusto niyang ipakitang kinakaya niya ang sakit ngunit hindi pa siya handang ibigay iyon. Hindi iyon masarap tulad ng inaarte ng mga napapanood niya. Hindi iyon kanais-nais na kailangan niyang ipilit sa sarili.

"I'm sorry. Okey, we will not do it." Pumatong si Drew sa kaniya. Hinalikan niya ang labi ng alam niyang nasaktan niyang si Markie. Hinaplos niya ang maputi at makinis nitong mukha. Sa tindi ng nararamdaman na sakit ni Markie ay pinilit niyang ngumiti. Lalong nagpaguwapo sa kaniya ang mallim na dimples nito na kinagigiliwang makita ni Drew.

Niyakap ni Markie si Drew. Muling nagtagpo ang kanilang mga labi. Nakakatulong ang halik na iyon para maibsan ang hapdi. Bumalik ang init. Muli silang nadarang sa umaapoy nilang pagnanasa. Hanggang sa kumilos si Drew. Bumaba ang labi at dila nito na siyang lalong ikinabaliw ng di pa nasasanay na si Markie. Sa katulad niyang di nadadampian ng dila at labi ng lalaki ang katawan ay napapaigtad siya sa kiliti. Napapahalinghing sa sarap. Sumasabog siya sa kakaibang pakiramdam. Lalong lumakas ang kaniyang mga ungol at di niya napipigilan ang sariling di mapamura nang tuluyang inangkin ng mainit na bibig at dila ni Drew ang kaniyang si Mr. Adan. Ngunit hindi siya yung tipong nagpapasarap lang. Gusto niyang ibalik ang ibinibigay sa kaniyang luwalhati ng pagsinta. Dahan-dahan siyang umikot sa kama.

Hindi na itinigil ni Drew ang ginagawang pagtaas pababa ng kaniyang ulo kahit pa nagbago ng posisyon si Markie. Alam na niya ang binabalak nito. Hanggang sa napalunok siya at humugot ng malalim na hininga nang naramdaman niya ang bibig ni Markie na nagsisimulang angkinin ang kabuuan ni Mr. Adnonis niya. Banayad, may kiliting akma sa nakapanggigil na sarap. Waring may ritmong sinasabayan ang paghagod niya mula puno hanggang dulo. May kung anong tempo siyang sinasabayan sa kipot at pagluwang ng bawat paghawi. Hanggang sa sumabay ang palad nitong maingat na humimas-himas sa dalawang bilog na iyon sa gitna ng kaniyang hita. Hindi nila maiwasang tignan sa mata ang bawat isa habang sinasaliw nila sa sarap ang kanilang mga ginagawa.

"Malapit na ako!" bulong na may kasamang ungol ng luwalhating sinambit ni Markie.

Iyon ay kailangang sabayan ni Drew. Hindi siya dapat pahuhuli. Pinakawalan niya ang pagpipigil. Nang may kung anong naramdaman niya sa kaniyang bibig na kinaigting ng galit na si Mr. Adan ay alam niyang ilang segundo lang ay sasambulat na sa bibig niya ang dagta. Kailangan niyang sabayang iputok din ang kaniyang likido. Sasabayan niya si Markie na abutin ang langit na kanina pa nila gustong marating. Kasabay ng pag-inat ng kanilang mga paa ang halos pasigaw nilang ungol ng ligaya. Pigil hininga nilang pinagsaluhan ang katas ng kanilang pinagpaguran. Dumiin ang hawak nila sa puwitan ng bawat isa. Doon sa kaloob-looban ng kanilang bibig, malayang dumaloy ang mainit-init na ibinuga ng kanilang mga alaga. Hanggang sa humina ang kanilang mga ungol. Pasalampak nilang ipinahinga ang kanilang mga hubad at hapong katawan. Hanggang sa kumilos si Markie. Itinabi niya ang kaniyang ulo at katawan kay Drew. Inilagay ni Drew ang kaniyang bisig sa likod ng leeg ni Markie. Inilagay ni Markie ang kaniyang mga braso sa matitipunong dibdib ni Drew at muli silang naghalikan sa labi.

"Napasaya ba kita?" hinagod ni Drew ang buhok ni Markie.

"Sobra. Ikaw nasarapan ka ba?

"Puwede na." sarkastikong tugon ni Drew.

"Puwede na?" alam niya na iyon. "Sige, try ko bumawi next time." Ano ba ang dapat asahan sa kagaya niyang baguhan?

"Pahinga ka na muna." bulong ni Drew.

"Gusto kitang makilala pa sana ng husto. Puwede ba tayong mag-usap?"

Nilingon siya ni Drew. Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi. Huminga siya ng malalim. Hindi ito sumagot.

Gamit ang isang kamay ay inabot ni Drew ang remote control ng TV.

"Ayaw mo bang kilalanin ako?" muling tanong ni Markie.

"Pahinga ka na muna."

"Bakit ba ayaw mo?"

"Kulit naman."

"Bakit nga ih!"

Huminga ng malalim si Drew. Alam niyang likas ang ugaling iyon sa mga kaedad ni Markie. Kailangan niyang sumagot para matigil lang ito.

"It will set hurdles. I hate tricky situation. I never wanted to complicate simple things."

"How a good gesture complicate things between us? I don't understand why an uncomplicated conversation of getting to know each other will lead into complexity." iniangat ni Markie ang ulo niya. Tumingin siya ng diretso kay Drew na noon ay nakatutok na lang sa National Geographic Channel.

"Bata ka pa. Marami ka pang dapat alamin sa mundo ng katulad natin. Magpahinga ka na lang muna." bulong ni Drew sabay halik sa labi ng makulit na si Markie.

Huminga ng malalim si Markie. A li'l bit disappointed. Tinanggal niya ang nakalahad na matipunong braso ni Drew sa kaniyang batok. Pinahalata niyang nagtatampo siya. Hinila niya ang puting comforter at ipinatong niya sa hubad niyang katawan. Alam niyang nakatingin sa kaniya si Drew ngunit pinanindigan niyang sa kisame lang siya titingin. "Manigas ka!" bulong niya sa sarili.

"Di ka dapat mahulog sa akin. Kawawa ka lang." iyon ang tumatakbo sa isip ni Drew habang nakatitig siya sa guwapong si Markie. Ibinalik niya ang tingin sa TV. Nahalata niyang si Markie ang noon ay nakatitig din sa kaniya.

"Mamahalin mo ako. Magugustuhan mo din ako. Ikaw ang maghahanap sa akin. Ikaw ang magmakaawang kilalanin ako ng husto." sa isip lang ni Markie iyon.

Biglang iniharap ni Drew ang kaniyang mukha sa nakatingin sa kaniyang si Markie. Bago naibaling ni Markie ang mga mata ay nahuli na siya ni Drew ngunit pinanindigan ni Markie na ibaling sa kabila ang kaniyang mukha.

"Bakit ka tumititig sa akin?" kiniliti niya si Markie.

"Hindi kaya?"

"Nakita kita no, titig na titig ka. Naguguwapuhan ka sa akin noh!" niyakap niya ang noon ay tumatawa sa pagkakakiliting si Markie.

"Ulol! Kapal ng mukha mo!"

"Alam ko, nauulol ka sa sa kaguwapuhan ko. Kaya ka nga sumama ka sa akin kasi patay na patay ka sa gandang lalaki ko eh!"

"Sino kayang unang lumapit? Sino ang nangulit? Ikaw itong patay na patay na makilala ang kaguwapuhan ko. Babaliktarin mo pa."

"Lumingon ka kaya sa akin. Nagpakita ka ng motibo. Pinatulan lang kita." pang-aasar lalo ni Drew.

"So, ako pa ang pinalalabas mo ngayong naghabol sa'yo?"

"Hindi ba?"

"Hindi no! Mangilabot ka nga! Antaas-taas ng tingin mo sa sarili mo." tumayo si Markie. Halatang di sanay mabiro ng gano'n. Pikon siya kapag sinasabihang lumalandi siya.

Tumambad kay Drew ang maumbok, makinis at maputi nitong puwit.

Pinulot ni Markie ang nakakalat niyang damit. Mukhang mag-aalsa-balutan na. Bago maisuot ni Markie ang kaniyang brief ay mabilis na tumayo si Drew. Niyakap niya mula sa likod si Markie. Pinupog niya ng halik ang batok at pisngi nito.

"Bitiwan mo nga ako!" singhal ni Markie.

Kiliting-kiliti siya sa halik ni Drew. Ang totoo niyan pala, kilig na kilig siya sa ginagawang iyon ni Drew lalo pa't ramdam niya ang matigas at maumbok nitong dibdib sa kaniyang likod at ang bahagya pang nakatigas na si Mr. Adonis sa puwitan niya.

"Bati na tayo ha?" paglalambing ni Drew.

"Ayaw ko nga!"

"Sige na, anong sasabihin ko para bumalik ka lang sa kama."

"Say please at bawiin mo yung ipinagpipilitan mong ako ang naghabol o naglandi sa'yo kanina."

Ngumiti si Drew. Naku-kyutan siya sa inaastang iyon ni Markie. Gustung-gusto niya ang pagiging inosente nito. Ang pagiging bata.

"Okey, please Markie big boy ko, bumalik ka na sa kama, please, please please?"

"And?" hinawakan ni Markie ang bisig ni Drew na nakapulupot sa kaniyang tiyan.

"And what?" tanong ni Drew.

Lumingon si Markie sa kaniya at mabilis na hinalikan ni Drew ito sa labi.

"Bawiin mo nga yung sinabi mong ako ang naghabol sa'yo."

Hinawakan ni Drew ang pisngi ni Markie.

"Oo na, ako ang naghabol. Ako ang unang nakapansin sa'yo dahil napogihan ako sa'yo."

"Good! Congratulations! Now you are a certified utu-uto!" Tinanggal niya ang kamay ni Drew sa na nakayakap sa kaniya at pasalampak siyang humiga muli sa kama.

Napapailing na sumunod si Drew. Tinabihan niya si Markie. Niyakap siya ni Markie.

"Get some sleep." bulong niya kay Markie sabay halik sa pisngi nito.

"Okey. Pagod din naman ako. Pero paggising natin ha. Mangako kang magkukuwento ka tungkol sa'yo at promise, magkukuwento din ako tungkol sa akin."

Tumango lang si Drew.

Bago ipinikit ni Markie ang mga mata ay humalik siyang muli sa labi ni Drew. Madamdamin. Matagal na pagkakadampi. Gusto niyang manatili sa alaala niya sa matagal na panahon ang halikan nilang iyon.

Nang marinig ni Drew ang mahinang hilik ni Markie ay maingat siyang bumangon. Pumasok siya sa CR at nagshower. Nang mapunasan ang buong katawan ng tuwalya ay inayos niya ang kaniyang mamahalin relo sa kaniyang bisig.

Lumaki siya sa mayaman at negosyanteng pamilya. Dalawa lang silang magkapatid ng kuya niya. Siya ang napipisil na susunod na CEO ng kanilang company dahil sa nagiging pabaya at walang inatupag ang kuya niya kundi ang magwaldas ng pera. Ang daddy niyang kasalukuyang CEO ay biglang parang nawawalan na ng direksiyon dahil sa pagkamatay ng Mommy niya sa isang car accident kasama ng pinaghihinalaang lover nito na isang batam-bata at guwapong pasikat palang na actor. Napakalaking eskandalo ang dinala niyon sa kanilang pamilya. Napalakaki ng naging impact nito sa buhay ng kaniyang Daddy. Nawalan ito ng control sa pagsusugal at pag-inom. Sinabayan pa niya ng pambabae at pagwaldas ng pera dahil sa pinagdadaanang depression.

Siya na lang ang inaasahan nilang sasagip sa naghihingalo na nilang kumpanya. Gusto niyang magtake-over sa Daddy niya dahil isa-isa nang nagpu-pull out ang kanilang mga investors sa kanilang mga shares, nag-aatrasan ang iba pa nilang clients at bago tuluyang bumagsak ang pinaghirapan ng kanilang pamilya na negosyo, kailangan niyang sagipin iyon. Kung hindi man kakayanin, may naisip na siyang iba pang paraan. Pinaghandaan na niya ang lahat ng mangyayari. Hindi nga lang niya alam kung paano niya sa ngayon iyon sisimulan dahil ang Daddy pa din niya ang namumuno. Bumuntong-hininga siya. Ang mga ganitong sandali lang kasama ng kung sinu-sinong mga kaulayaw sa gabi ang nakakapagpalimot sa kaniya sa mga di na niya kinakayang problema ng kumpanya at pamilya.

Humarap siya sa salamin. Sa edad niyang dalawamput-walo, marami na siyang karanasan sa pag-ibig. Sinong mag-aakalang sa katulad niyang taglay na ang lahat, kaguwapuhan, kayamanan at katalinuhan ay dumaan din ng masasakit na kuwento ng pagkabigo.

Una siyang nagmahal nang 1st Year college siya. Sa isang guwapo at matangkad na 3rd year athlete. Akala niya totoong pag-ibig ang nararamdaman nila. Pera niya at talino lang pala ang nagustuhan ni Mr. Athlete. Ginamit siya para may mahuthutan siya upang makasabay sa pormahan sa kanilang University. Totoong naibibigay ni Mr. Athlete ang hilig niya sa katawan ngunit nang mahuli niyang may babae itong tunay nitong mahal ay naglaho ang lahat ng kaniyang kaligayahan. Ipinamukha sa kaniyang kasinungalingan lang ang lahat nang kanilang pinagsaluhan. Noon, tinanggap niyang ang straight na lalaki ay hindi talaga nauukol sa kagaya niya. Paliguan man ng salapi at balutan man ng kabaitan, doon parin siya sa tunay na tinitibok ng kanilang puso, doon sa babaeng nakapagbibigay sa kanila sa hinahanap nilang ligaya. Nasaktan siya. Matagal niyang pinahilom ang sugat ng puso hanggang sa dumating ang katulad niyang lalaki kung umasta ngunit ang puso ay katulad din niya.

3rd year college na siya nang makilala si Mr. Discreet. Masaya siya. Naibibigay ni Mr. Discreet ang lahat lahat na hinahanap niya sa relasyon. Puno ng saya at pagmamahalan ang kanilang unang taon. Umasa at nangarap siyang si Mr. Discreet na ang matagal niyang hinihintay. Siya na ang alam niyang makakatuwang habambuhay. Kinukumpleto siya nito. Mistulang walang mali sa kanilang relasyon. Ang pag-ibig nito ang dahilan ng kaniyang mga ngiti sa labi. Nagtiwala siyang dumating na ang tamang tao para sa kaniya.

Ipinakilala niya si Mr. Discreet sa kaniyang bestfriend at kababata na galing sa ibang bansa. Tatlo silang magkakasama tuwing nag-ba-bar. Kasama nila si bestfriend kapag nagbabakasyon sila sa Boracay at ilan pang tourist spots ng Pilipinas. Walang malisya. Buum-buo ang tiwala niya. Pero isang gabing nagising siya, wala na sa tabi niya si Mr. Discreet. Akala niya nag-CR lang ito kaya pumunta din siya ng CR para sundan. Doon ay nasaksihan niya ang isang masakit na katotohanan, mahal na pala ni Mr. Discreet ang bestfriend niya. Hindi na siya nakapagtanong pa dito kung sino sa kanila ni Bestfriend ang pipiliin. Harap-harapang inamin sa kaniya ng dalawa na isang buwan na silang may lihim na relasyon. Isang buwan na pala siyang niloloko. Isang buwang pinagtatawanan. Sobrang sakit nang pinagdaanan niyang iyon. Nag-suffer ang grades niya. Halos hindi siya makatapos dahil sa depression. Nawalan siya ng focus, nagdilim ang kaniyang pangarap at tuluyang nasira na ang kaniyang pag-asa.

Hindi pa din siya napagod magmahal. Naniwala pa din kasi siyang may darating na tunay na pag-ibig sa kagaya niya. Hanggang sa may mga dumating ngunit ilang linggo o buwan lang ang lahat lumisan din lang. Ayaw niyang magmalinis, madalas siya na din ang umaayaw at nakikipaghiwalay dahil hindi pala niya talaga mahal ang karelasyon o amoy na niyang mauuwi lang din sa wala ang lahat. Nagbabago ang damdamin, nawawala ang tamis, madalas ang naiiwan ay sakit. Katunayan, mas nagiging maiksi pa ang relasyon at kaligayahan naramdaman niya sa pakikipagrelasyon kaysa sa paglimot at sakit ng pagkabigo. Hanggang sa natutunan niyang makipaglaro. Iyon ang sa tingin niya ang dapat lang sa mga kagaya niyang alanganin. Walang tunay na pagmamahal sa kagaya niya. Marahil nangyayari lang iyon sa mga unang buwan o taon ngunit kalokohan ang mangarap at maniwalang tumatagal iyon ng panghabang-buhay. Marahil may iilan ngunit napakaliit ng probability no'n at ayaw na niyang pumusta. Ayaw niyang isugal ang kaniyang puso.

Gusto na niya yung excitement ng ginagawa niya ngayon. Iba-ibang kaulayaw. Walang iniisip, walang takot na masaktan at hanggang isang gabing tikiman lang. Simple ang buhay dahil nakukuha din naman niya ang hilig ng katawan. Madalas tinatanong siya ng mga barkada niyang naniniwala pa din sa pag-ibig sa kagaya nila, paano daw naman ang kilig at saya na ibinibigay ng pagmamahal? Kalokohan! Sila nga walang tumatagal na relasyon at kung meron man, naglolokohan na lang sila at madalas siya ang nilalapitan para ilabas ang hinanakit nila sa panloloko at pagkakaroon ng iba ng kanilang mga karelasyon. PUTANG INANG pagmamahal 'yan. Marahil totoo nga iyon ngunit hindi sa kaniya, hindi para sa kagaya nila.

Tulog pa din si Markie nang lumabas siya sa kuwarto. Pinagmasdan niya ito ng malapitan. Dahan-dahan niyang hinaplos ang guwapo nitong mukha. Parang anghel lang itong natutulog. Bata at walang kamuwang-muwang. Mukhang hindi pa dumaan sa masasakit na pagkabigo.

Kailan lang nang magkasing-edad sila ni Markie. Puno din siya noon ng pangarap at pag-asa na may darating na lalaking tatanggapin siya at mamahalin habang-buhay. Iyon ang alam niyang pangarap din ng batang ito ngayon. Ayaw niyang siya ang sisira sa pangarap ni Markie. Hindi siya ang tuluyang babasag sa pag-asa nito.

Tumayo siya. Muling isinuot ang kaniyang long sleeve at pantalon. Maayos niyang inilagay ang kaniyang necktie. Huminga siya ng malalim. Tinignan niya ang mga gamit ni Markie, ang sapatos nito na pudpod na at bumubuka na sa kalumaan. Ang kaniyang mga damit na masahol pa sa mga sinusuot niyang pambahay. Alam niyang laki ito sa hirap. Isang mahirap na estudiyanteng nanganagarap umahon sa buhay. Ayaw niyang dagdagan pa ang paghihirap ng batang ito financially.

Madalas umaalis siyang di nag-iiwan ng kahit ano. Kung sabagay, bakit pa siya mag-iiwan kung madalas ay mga bigatin din na nakikilala lang niya sa bar ang kaniyang mga madalas na nakakatalik. Ngayon lang siya pumatol sa kagaya ni Markie. Istudiyante, mukhang walang-wala at tanging kaguwapuhan lang ang naging puhunan para mapansin niya.

Nakita niya lang kasi nang lumabas si Markie sa isang University. Nang una, nadaanan lang ng kaniyang mga mata ngunit napagtanto niyang mukhang guwapo nga yata ang nadaanan niyang iyon. Itinabi at itinigil niya ang kaniyang kotse. Sinipat niyang mabuti. Guwapong bata nga. Noon lang bumilis ang t***k ng kaniyang puso. Noon lang siya muli nakaramdam ng ganoon ngunit kilala niya ang sarili. Sa una lang iyon. Pagkatapos niyang makuha, malalaman niyang libog lang ang lahat. Nagdalawang isip pa nga siya dahil mukhang masyadong bata ang kaniyang target. Aalis na sana siya nang napatingin ito sa kaniya. Napansin niya agad ang kakaibang lagkit ng tingin nito. Binigyan siya ng dahilan para ituloy ang kaniyang binabalak. Hanggang sa nakuha din niya ang kaniyang gusto. At heto nga't nahulog din sa patibong niya ang batang ito. Ngunit hanggang dito na lang lahat. Tapos na sila.

Yumuko siya. Maingat niyang hinalikan sa labi si Markie.

"Paalam. Mabuti nang hindi malalim ang pagkakakilala mo sa akin para lahat nang nangyari sa atin ay maiiwan dito sa loob ng kuwartong ito. Ito na ang una at huli nating pagkikita. Isang masarap na gabi, bukas makalawa, makakalimutan din natin. Okey na 'to, no expectation, no emotion, no complications"

Binunot niya ang kaniyang pitaka. Mabuti at may naiwan pa siyang cash doon. Binilang niya. Umaabot pa ng 7,000 pesos. Binunot niya lahat na nakita niyang tig-20 at 50 na nagpapakapal lang sa kaniyang pitaka. Inilagay niya sa tabi ng nahihimbing na si Markie. Tumalikod siya. Mabigat ang kaniyang mga paang iwan si Markie doong mag-isa ngunit iyon ang bahagi ng kinasanayan niyang laro. Siya ang dapat unang aalis. Ayaw na niyang maramdaman pa yung pakiramdam na iniiwan sa kuwartong mag-isa. Kahit sa pag-ibig, ayaw na niyang siya ang hinihiwalayan kaya di siya pumapasok pa sa lecheng relasyon.

Nang naisara niya ang kuwarto ay mabilis niyang tinungo ang elevator. Babayaran niya lang ang bill niya sa hotel gamit ang kaniyang credit card at aalis na siya. Sapat na siguro ang iniwan niya kay Markie para makauwi ito mag-isa kinabukasan. May lakad pa kasi siyang iba. Naghihintay na sa bar ang katagpo niyang nakilala lang niya sa fake account niya sa f*******:. Iyon dapat ang sadya niya pero nadaanan lang kasi niya si Markie kanina. Sayang din naman kung di niya pinatos muna ang batam-bata at guwapong si Big Boy.

Nakita niya ang ilang mga messages sa fake f*******: account niya sa kaniyang iphone. Nagreply siya.

"I'm on my way. Just wait."

Di naman bahain ang bahaging iyon ng Makati kaya makakahabol pa siya. Okey na yung makadalawa siya sa isang gabi. Weekend naman kaya makapagpahinga siya kinabukasan. Iyon ang buhay niya. Iyon ang larong kinasanayan niya at wala siyang balak itigil pa iyon. Hindi ngayon at hindi dahil lang sa lecheng pag-ibig.

Paano kung ang akala nila ay una at huling gabing pagkikita ay maulit pa? Paano ngayon ipaglalaban ni Markie ang kaniyang pagmamahal sa manhid at walang pakialam na si Drew lalo pa't pinaglalayo sila ng magkaiba nilang mundo kahit pa araw-araw na silang halos magkakabunggo? Paano kung kay Markie, ang lahat ay hindi lang simpleng tikiman samantalang kay Drew ay isa lang iyong mainit na One Night Stand?