Chapter 14
Aatras sana si Markie ngunit wala ng espasyo pa. Nang lumapat ang katawan ni Drew sa kaniya habang titig na titig ito sa kaniyang mukha ay hindi na siya makatanggi pa. Hinila nito ang kaniyang baywang at sa isang iglap naramdaman niya ang malambot na labi ni Drew sa kaniyang labi. Dalang-dala na siya. Lumaban na din siya sa halik nito. Pakiramdam niya, walang mali. May kung anong hindi niya maipaliwanag na kalakip ng halik na iyon ni Drew. Dinadala siya sa kawalan. Nakakalimutan na niya ang lahat-lahat.
Si Drew man ay sadyang kinasabikan niya ang mainit na labi ni Markie. Ang hininga nitong parang bumubo sa kaniyang pagtitiwala. Ang kakaibang halik nito na parang nagpapabago sa pananaw niya sa pagmamahal. Ibinabalik ng halik na iyon ang dati niyang pangarap na makahanap ng tao
