"พิมพ์ เธอเป็นเพราะเธอแน่ๆที่ทำให้กูไม่ฝันร้าย"
"แล้วไง มึงจะชวนผู้หญิงที่พึ่งรู้จักกันเมื่อกี้นี้มานอนด้วยงั้นเหรอหรือมึงจะมานอนบ้านเขาเหรอ?"
"จะทำยังไงให้พิมพ์มาอยู่บ้านกูได้วะแบบสมัคใจด้วย"
"จ้างสิ...จ้างมาทำงานที่บ้านมึง "
"จ้างทำอะไรดีล่ะที่บ้านกูจ้างพนักงานทำความสะอาดของบริษัทแล้วด้วย"
"ทำอาหารไงมึงซื้อกินทุกวันนี่นาไม่เคยเห็นมีแม่ครัวเลยที่บ้านมึง"
"เออ...จริง..ปะไปกัน"
ภูตะวันย้อนกลับมาบ้านของลุงพงษ์ เพื่อมาเจรจากับพิมพ์พรรณ
"ไม่ได่หรอกพ่อของชั้นป่วยอยู่จะให้ทิ้งไปยังไงและที่แปลกคือทำไมอยู่ๆมาจ้างชั้น"
"คือไอ้ภูมันอยู่บ้านคนเดียวมันเหงาเลยอยากหาคนไปอยู่เป็นเพื่อนและก็กำลังหาคนทำอาหารให้กินด้วย"
"ไปเถอะพิมพ์พ่ออยู่ได้...เพราะรอยสักนั่นใช่มั๊ย คุณต้องการให้พิมพ์อยู่ใกล้ๆเพราะรอยสักยันต์นั่น"
"ไปเถอะพิมพ์ไปช่วยคุณเขา..."
"ไม่ได่หรอกพ่อ...พ่อจะอยู่คนเดียวได้ไงแล้วใครจะหาข้
