Trapped With My Stepbrothers

Chapter 5

I feel like I have been hit by a truck! Nananakit ang buo kong katawan, nanlalamig din ako sa ihip ng hangin na tumatama sa aking balat. Isa pa basang-basa ako at nalalasahan ko sa aking bibig ang alat ng tubig. Doon ko napagtanto at naalala kung ano ang nangyari sa amin. My brothers and I went on a cruise in our father’s yacht. Nang gumabi na, doon na bumuhos ang malakas na ulan at hangin dahilan nito para lumubog ang kanilang yacht. She thought she gonna die pero mukhang buhay pa naman siya. Masakit nga lang ang buo niyang katawan. Napaungol ako sa sakit at unti-unti kong minulat ang aking mga mata. Nakadapa ako sa buhangin at binabasa ako ng alon na hindi naman malakas. Pinilit ko na bumangon pero hindi ko pa kaya at masakit din ang ulo ko.

“Aisha! Aisha!” narinig ko sa isang boses na papalapit sa akin. “Guys! She’s here!” tumingin ako kung sino ‘yon at nakita ko si Silas na papalapit sa akin. Kumurap pa ako ng ilang beses at nang masigurado ko na siya na nga, hindi ko na mapigilan na umiyak. Tumatakbo siyang lumapit sa akin at gusto niya akong hawakan pero hindi niya alam kung paano. “Oh baby, it’s okay, were safe…” pabulong niyang sabi sa akin.

“It hurts… It hurts so bad…” mahina kong sabi. Hinaplos niya naman ang ulo ko at inalalayan niya akong mag-turn on my front. I groan from the pain at mahina naman siyang napamura.

“May sugat ka sa noo, baby… It’s okay na, ha, huwag ka ng umiyak. Saan ang masakit sa’yo? I don’t think may nabali kang part ng body mo.”

“That would be really the worst… I think dahil na rin sa hampas ng alon kaya nabugbog ang laman ko. How do I look?”

“Like my angel…” malambing nitong sabi at mahina ko naman siyang pinalo. Tumawa naman siya. “Can you get up?” tumango ako.

“AIIIISSSSHHHHHHAAAAAAAAA!!!” narinig ko ang boses ni Shiloh na papalapit rin sa akin. Sumulpot siya sa kabila kong gilid. “Are you okay? Oh no! Oh no! Dumudugo ang noo mo! She’s losing a lot of blood!” malakas itong napaaray nang malakas itong batukan ni Silas.

“Ang OA mo! Ang ingay pa! Nasaan ang iba?” iritang sabi niya at napalabi naman si Shiloh na parang nagtatampo na bata.

“Parating na sila.” sagot nito. Inalalayan nilang bumangon at nakaupo na ako ngayon sa buhangin. The calm waves is touching my feet at kitang-kita ko ang malawak na dagat.

“Nasaan tayo?” tanong ko sa kanilang dalawa. Bago pa sila makasagot, dumating na rin sila Sage, Steele at Summit na humahangos naman talaga. Napakurap ako dahil ngayon ko lang napansin ang kanilang ng itsura. They look so distraught and very worried. May mga konting scratched at sugat rin sila sa kanilang katawan at may punit-punit ang kanilang mga damit. Tinignan ko ang aking sarili at suot ko pa ang jacket, tshirt at maxi skirt ko na suot ko kagabi. May konting punit din at tinatakpan pa rin naman ang aking katawan. Niyakap nila akong tatlo at masaya na okay lang ako. Masaya rin naman ako at ligtas kaming lahat pero nainis ako nang maisip kung bakit nandito kami sa ganitong sitwasyon in the first place. “You guys! This is all your fault!!!” galit kong sigaw at umiyak ako ulit. “Kung iba na lang sana ang plinano niyo sa bonding natin! Okay na sa akin kahit sa resort na lang or camping! But you keep insisting on this damn cruise!” humagulgol ako at malakas na ngayon ang aking pag-iyak.

“Aisha, we’re sorry…” narinig kong sabi ni Summit. May kamay na humawak sa akin pero pinalis ko ang mga ito.

“Gusto ko ng umuwi! Just take me home!” sigaw ko at para na akong isang batang umaatungal. I was scared at hindi ko alam kung anong mangyayari sa amin sa isla na ito! Paano pag may monsters o cannibals na kumakain ng tao! Sigurado akong ako ang uunahin nila, leletsonin dahil sa laki ng katawan ko! Oh my god! Ayoko pang mamatay! Ayokong makain ng mga cannibals!

“Aisha, I know you’re scared… Hindi naman namin na ginusto na mangyari ‘to.” sabi ni Sage. “We check everything lalo na ang weather at ang sabi naman walang bagyo o ulan, it’s summer. Kami rin ay hindi makapaniwala na uulan ng gano’n kalakas.”

“Sage is right… Hindi namin hiniling na umulan, Aisha. We were not expecting to rain like that at may kasama pang malakas na hangin at alon. Let’s just be grateful na buhay tayong lahat.” pinunasan ko ang aking mukha pero lalo lang nabuhanginan ito. Pinalis ni Steele ang aking kamay at pinunas niya ang sleeve ng polo nito para matanggal ang buhangin.

“Na-nasa Pilipinas pa ba tayo?” tanong ko nang kumalma na ako at tumigil ako sa aking pag-iyak. Kung may monsters man rito, sila ang itutulak ko para makain! I know I am being selfish, pero ayoko pang mamatay, lalo na at virgin pa ko ‘no! At least naman matikman ko ang isa sa kanila bago ako pumanaw sa mundo!

“Yeah… I-I think so…” di-siguradong sabi ni Shiloh. |”Nang magising ako, agad kong hinanap kung nandito ba kayo. You’re the last one that we found. Sobrang nag-alala ako at inisip ko na baka nakain k an ng sharks.” bigla niya akong niyakap at bahagya naman akong napangiti.

“Dahil ba mukha akong balyena, gano’n?” tukso kong sabi sa kanya at mabilis siyang humiwalay sa akin.

“Aisha, naman… Ano ba yang sinasabi mo? Hindi ka balyena, ah! You’re a sexy balyena na ang sarap pisilin!” pinaningkitan ko siya ng aking mga mata at nag-peace sign lang siya sa akin.

“Huwag mo na nga siyang tuksuhin at baka lalong magalit ang baby sister natin.” sabi ni Sage.

“I told you guys don’t call me baby. I’m legal, I’m 19, and I am a full grown woman. Well, still growing pero hindi na ako yo’ng bata na inaalagaan niya at nagiging protective with. I can take care of myself now.”

“Well, not here…” matigas na sabi ni Steele. “Nasa isang isolated island tayo at hindi natin alam kung anong meron rito.”

“May cannibals ba rito o kaya naman mutated na shark lurking deep sa tubig or an overly large crocodile!” takot kong sabi at natigilan silang lima.

“Alam mo, nasosobrahan mo ng manood ng mga movies, Aisha. Walang gano’n.” natatawang sabi ni Silas at napasimangot lang naman ako. “I bet gusto mong makakita ng gano’n.”

“I want to, pero ayoko pang mamatay. Mabagal akong tumakbo at mabilis akong mapagod. A-anong gagawin natin ngayon? Wala ba kayong phone?”

“Dead… Basang-basa at ang kailangan nating gawin ay mag-survive.” sabi naman ni Summit. We need shelter, food and clean water to drink. Kailangan natin na mg-explore sa island.”

“Mas mabuting gano’n ang gawin natin kaysa naman magmukmok lang tayo. Kailangan din natin na magpatuyo.” sabi ni Sage. “Baby girl, can you walk?” malakas naman akong bumuntong hininga at napa-roll ako ng aking eyes in annoyance. Hindi talaga sila titigil sa pagtawag sa akin ng baby, eh.”

“Kaya ko… Please help me up.” sambit ko. Tinulungan ako ni Silas at Shiloh na tumayo and I am thankful that I can feel my legs.

“Don’t roll your eyes at me again, Aisa, I will slap your ass so hard that it will turn red.” natigilan naman ako sa sinabi ng panganay namin na kapatid at narinig ko ang pag-snicker ni Silas. Hindi ako sumagot, pero deep inside parang may nag-sprout sa loob ko na hindi ko ma-explain. Hindi ko na lang ito pinansin at kumapit na lang ako sa malalaking braso ng dalawa kong kapatid. The seashore was wide at sa likod namin ay vast forest na hindi namin alam kung anong matatagpuan namin pag pumasok kami. Wala kaming nakikitang trace ng yacht sa dalampasigan. Kahit man lang sana damit na umanod okay na. Hindi na kami nagdalawang-isip pa, at kahit natatakot man, kasama ko naman ang limang naglalakihan kong mga kapatid.

Pumasok na nga kami sa gubat at maingat kami sa paglalakad at baka may mtapakan kami na pwedeng makapag-injure sa amin. The forest is vivid green, malalaki ang mga puno, ang tanging maririnig mo lang ay mga huni ng ibon at ang alon sa dagat. There was nothing there, walang monster, walang crocodile at walang cannibals na pinagpapasalamat ko. Pero paano kami makaka-survive rito? Naglakad lang kamai hanggang sa may marinig kaming pagaspas ng tubig. Binilisan namin ang pagkilos at sinundan ito at napaawang ang aking bibig nang makita ang isang malaking falls. Asul na tubig na napaka-clear ang nasa ibaba nito at may nakikita kaming mga isa na lumalangoy doon.

Bukod pa roon, may isang napakalaking puno sa di-kalayuan at nakita namin ang parang isang tree house sa taas nito. Agad kaming lumapit doon, umaasa na may tao at makakatulong sa amin. Umakyat si Steels gamit ang rope na hagdanan at makarating ito roon, sinabi niya na walang tao. Para akong nanghina at ang hope na nag-emerge sa dibdib ko ay tuluyan ng nawala. We really are stranded out here, ako kasama ang lima kong kapatid na matagal ko ng pinagnanasahan. Natigilan ako at tumingin sa limang adonis na kasama ko ngayon. And I was contemplating kung malas ba ang nangyari sa amin? Oh swerte ito para sa akin dahil kasama ko sila. Aisha! You are one very lucky girl!