Chapter 22

1366 Words

"Salamat," pasalamat ko sa kanya nang matapos niyang linisin ang aking mga sugat. Ngunit tahimik lang siya at wala akong nakuhang sagot at binuhat niya ulit ako sa isang maganda at malinis na kwarto. Hindi ko alam pero hindi ako natatakot sa kan'ya at sa halip ay mas komportable pa akong siya ang aking kasama. Noon pa man ay magaan na ang loob ko sa kan'ya kahit may pagkastrikto ang kan'yang ugali noon sa trabaho ay nararamdaman kong mabait siya. "Matulog ka na," seryoso niyang sabi habang hinahaplos ang aking mga buhok. Nagtaka ako sa kan'yang inasta pero hindi na ako nagreklamo. Nang mapansin niyang ang reaksyon ko ay bigla na lang akong tinalikuran ng walang paalam. Diretso lang ang lakad niya patungo sa pintoan at sinundan ko siya ng tingin bago ko ipikot ang aking mga mata.

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD