ไทโย Talk
เวลาต่อมา @ห้องนอนไทโยและโซ่ทอง คฤหาสน์ยูกิโอะ
"ไม่มีใครต้องตายทั้งนั้น พี่จะไม่มีวันให้ใครที่ไหนมาทำร้ายโซ่ และทำให้พี่ไปจากโซ่ด้วยเป็นอันขาด แบบนี้ดีไหมครับ" ผมพยายามปลอบคนตรงหน้าที่ยังมีอาการเศร้าและตกใจอย่างมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้
"สัญญานะว่าไทจะไม่ทิ้งโซ่ ไม่ว่าจะอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ไทต้องอยู่กับโซ่นะ" คนตรงหน้าเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มทั้งสองข้างไม่หยุด
"ครับ พี่สัญญา" ผมตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงอ่อนอย่างที่เคยพูดกับเธอประทับ พร้อมกับกอดปลอบเธอที่ยังคงสะอื้นไห้อยู่ตรงบ่าของผม
"โซ่รักไท" โซ่ผละออกจากอ้อมกอดของผมแล้วโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ใบหน้าของผม จนริมฝีปากของเราสองคนแนบชิดแทบเป็นเนื้อเดียวกัน
"อื้อ...อื้อ" เสียงครางเบาๆและลิ้นเล็กๆในโพรงปากของผมที่ตวัดไปมาของคนตัวเล็กตรงหน้า ทำให้ผมไม่อยากทำเพียงแค่จูบ
ผมดึงร่างคนตัวเล็กเข้ามาน
