"เป็นคนที่เธอไม่รักมั้งคะ" ทานตะวันตอบกลับอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงเศร้าอย่างเห็นได้ชัด แต่สักพักคุณหมอสาวก็ปรับสีหน้าเป็นร่าเริงในทันที
"พอดีตอนนั่งรถ เรย์ฟังเพลงอยู่ค่ะ แล้วพอดีเพลงนี้มันดังมากๆ เรย์เลยจำขึ้นมาซะอย่างนั้น" ทานตะวันเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่สีหน้าของเธอเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ จนคนตรงหน้าปรับอารมณ์ตามแทบไม่ทัน แล้วสีหน้างงๆของคุณหมอหนุ่มก็ทำให้คุณหมอสาวถึงกับหลุดขำออกมา
"มีอะไรไม่สบายใจบอกผมได้นะครับ" คุณหมอหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่คนตรงหน้าพูดออกมาสักเท่าไหร่นัก เขาจึงเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกเป็นห่วงกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เข้าไปข้างในกันเถอะ" ทานตะวันปฏิเสธความช่วยเหลือจากคนตรงหน้าอย่างสุภาพก่อนจะเดินนำหน้าเข้าไปในห้องอาหารที่ทางกลุ่มคณะแพทย์อาสาจับจองไว้
"เรย์ทางนี้" เอมิกาเรียกเพื่อนที่กำลังเดินมองหาโต๊ะ พอคนที่ถูกเรียกชื่อได้เห็นมือของเ
