8
1057 Words
8
“ก็น่าสนนะ เคยดูแต่มวยผู้ชาย เปลี่ยนมาดูมวยหญิงบ้างก็ดี” โดโนแวนให้ความสนใจ “ไป ฉันไป”
“นายสองคนล่ะไปไหม” คราวนี้ก็เหลืออีกสองคนที่ตอบโดยไม่คิด
“ฉันไป” วัสดัสตอบรับ
“ฉันไม่ชอบดูมวยพวกนายก็รู้ แต่ในเมื่อพวกนายไป ฉันก็ไป” ฟรานเซสโก้รับคำชวน
“ถ้างั้นตอนสิบโมงเจอกันที่สนามมวยนะ”
เพื่อนทั้งสามพยักหน้ารับการนัดหมาย และเมื่อเรื่องนี้คุยกันจบ พวกเขาก็คุยกันเรื่องอื่นต่อ เมื่อถึงเวลาอันสมควร พวกเขาต่างพากันแยกย้ายกลับที่พัก โดยมีสาวสวยหนีบกายไปด้วย
ลิซ่านั่งมองอัลบาโร เด็กชายที่ตนเลี้ยงมาตั้งแต่อายุสามเดือนด้วยประกายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรัก แม้ว่าอัลบาโรจะไม่ใช่สายเลือดเธอโดยตรง แต่ความที่เลี้ยงดูมาหลายปี จึงเกิดความรักความผูกพัน ยิ่งได้เห็นความอ้างว้าง ความเหงาและโดดเดี่ยวในแววตาใสซื่อด้วยแล้ว เธอยิ่งสงสาร หากเป็นไปได้ ลิซ่าอยากนำพาเด็กที่ตนเลี้ยงดูไปอยู่ด้วย เพราะไม่รู้ว่า พี่เลี้ยงคนใหม่เป็นเช่นไร จะทนนิสัยเอาแต่ใจอัลบาโรได้หรือไม่ นึกถึงข้อนี้แล้ว เธอถึงกับถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่
อีกเรื่องหนึ่งที่ลิซ่าเป็นกังวล เรื่องนั้นคือหากอัลบาโรรู้ว่า หน้าที่ของเธอจะหมดลงในอีกไม่กี่วัน อัลบาโรจะรู้สึกเช่นไร แต่ถึงอย่างไรเธอก็ต้องบอกให้เด็กชายรู้ล่วงหน้า ไม่ใช่อยู่ๆ ก็หายไปไม่บอกกล่าว แต่พอบอกเหตุการณ์นี้ก็เกิดขึ้น
“ไม่เอา...ผมไม่ให้ลิซ่าไป ลิซ่าอยู่กับผมนะฮะ...ฮือ...ผมสัญ...สัญญาว่า...ฮือ...จะไม่ดื้อ” อัลบาโรกอดลิซ่าแน่น ร้องห่มร้องไห้จนตัวโยน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นสลับกับเสียงสะอื้นเป็นระยะ เด็กชายเมื่อรู้ว่า ลิซ่าจะจากตนไป ไม่ทำหน้าที่ดูแลตน อัลบาโรรู้สึกว่า ตัวเองกำลังถูกทอดทิ้ง ลิซ่าเป็นทั้งเพื่อน พี่เลี้ยงและพ่อแม่ในเวลาเดียวกัน หากไม่มีลิซ่า เด็กชายจะไม่มีคนสนใจหรือใส่ใจ แม้กระทั่งคนที่ขึ้นชื่อว่าพ่อ
ลิซ่ากลั้นน้ำตาไม่อยู่ เธอโอบกอดร่างเด็กชายแน่นไม่แพ้กัน ยิ่งได้ยินเสียงร้องไห้และเห็นน้ำตา ความสงสารมากขึ้นหลายเท่า อยากอยู่ต่อตามที่อัลบาโรร้องขอ แต่เธอทำเช่นนั้นไม่ได้
“ฉันจำเป็นต้องไปนะอัลบาโร ฉันจำเป็นต้องไป”
“พาผมไปด้วยนะฮะ...ฮือ...ผมไม่อยาก...ฮือ...ไม่อยากอยู่ที่นี่คน...ฮือ...คนเดียว”
อัลบาโรรู้สึกตามคำพูด แม้ว่าจะอยู่บ้านหลังใหญ่โต มีความสะดวกสบาย อยากได้ของอะไรก็ได้ตามใจ ทว่าเด็กชายกลับรู้สึกว่า ตนเองอยู่คนเดียวมีความเหงา ความเดียวดายอยู่เป็นเพื่อน ทุกวันนี้จะมีเพียงลิซ่าคนเดียวที่ทำให้อัลบาโรไม่รู้สึกว่า อยู่ตามลำพัง
ลิซ่าเข้าใจความรู้สึกและความหมายของคำพูดประโยคนี้ อัลบาโรมีพ่อก็เหมือนไม่มี ความรักความอบอุ่นไม่เคยได้ หากไม่มีลิซ่า ไม่แปลกที่อัลบาโรจะรู้สึกเช่นนั้น
“โถ...อัลบาโร” ลิซ่าถึงกับพูดไม่ออก เธอไม่รู้จะปลอบโยนอัลบาโรอย่างไรดี รู้ดีว่าทุกคำพูดของตนไม่อาจชะล้างความเศร้าโศกเสียใจของเด็กชายได้ ตราบใดที่ฟรานเซสโก้ไม่ทำหน้าที่พ่ออย่างสมบูรณ์ ตราบนั้นอัลบาโรก็ยังคงเผชิญความรู้สึกที่เป็นอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“อย่า...ฮือ...อย่าไปนะครับ...ผมจะ...จะไม่ดื้อ...ไม่ซน...จะเชื่อฟังลิซ่า...ฮือ...อยู่กับผมนะครับ”
เด็กชายยังคงเว้าวอนต่อไป ร้องไห้ไม่หยุดน้ำตาแทบเป็นสายเลือด กอดลิซ่าแน่น ลิซ่าไม่พูดอะไรต่อ เธอร้องไห้ ความสงสารเด็กชายท่วมท้น ทว่าไม่รู้จะทำอย่างไรดี เพราะถึงเวลาเธอก็ต้องไป แล้วให้พี่เลี้ยงคนใหม่มาทำงานแทนที่ เรื่องนี้เองที่ลิซ่ากังวลใจไม่แพ้กัน กังวลว่าพี่เลี้ยงคนนั้นจะทำหน้าที่ได้ดีมากน้อยแค่ไหน ทนกับฤทธิ์เดชอัลบาโรได้หรือไม่ ที่สำคัญจะรักเด็กชายผู้น่าสงสารนี้ได้เท่ากับที่เธอรักหรือเปล่า ความเป็นห่วงกังวลอาบทั่วจิตใจลิซ่า แต่ถึงจะทุกข์ใจเรื่องนี้มากเพียงไร สุดท้ายทุกชีวิตก็ต้องเดินต่อไป
ราวห้าทุ่มเศษ
รถยนต์สุดหรูของฟรานเซสโก้แล่นมาจอดในโรงรถ ก่อนที่เจ้าของรถจะก้าวลงมาพร้อมสาวสวยสุดเซ็กซี่ ทั้งคู่เดินตะคองกอดกันเข้าไปภายในบ้านที่มีแสงไฟนีออนสว่างจ้าทั้งบ้าน ฝ่ายหญิงหอมแก้มฝ่ายชาย ทำสายตาออดอ้อนระหว่างที่เดินคลอเคลียเข้ามาในห้องโถงใหญ่ ทว่าเท้าของหนุ่มสาวชะงักเมื่อเห็นอัลบาโรนั่งอยู่บนโซฟารับแขก
“ทำไมยังไม่นอนครับ” ฟรานเซสโก้ถามบุตรชายเสียงเรียบ “ลิซ่าไปไหน”
อัลบาโรยังไม่ตอบ เด็กชายลุกขึ้นเดินมาหาบิดา นัยน์ตาของอัลบาโรที่ฟรานเซสโก้เห็น มีน้ำตาคลออยู่ ดวงตาค่อนข้างบวมราวกับว่าผ่านการร้องไห้อย่างหนัก แต่ไม่รู้ว่า ร้องไห้เรื่องอะไร
“ป๊ะป๋าครับ อย่าให้ลิซ่าไปนะครับ...ผมสัญญา...ว่าจะไม่ดื้อ...ฮือ...อย่าให้ลิซ่าไปนะครับ”
อัลบาโรอ้อนวอนบิดาเสียงสั่นเครือ น้ำตาไหลพราก เสียงสะอื้นดังเบาๆ แววตาใสซื่อมองแขนของบิดาที่วางบนบ่าสาวสวยแล้วนึกอิจฉา เพราะเขาอยากให้ฟรานเซสโก้กอดตนบ้าง
ฟรานเซสโก้ได้คำตอบในเรื่องที่ตนสงสัย เขาเองก็ไม่อยากให้ลิซ่าไป อยากจะรั้งให้อยู่ที่นี่ต่อ เขามีเงิน มีอำนาจแต่ก็มิอาจบังคับให้ลิซ่าอยู่ต่อ ทุกชีวิตต้องดำเนินไปตามวิถีของแต่ละคน สาวสวยมองหน้าฟรานเซสโก้กับเด็กชายสลับกันไปมา เธอเพิ่งรู้ว่า ชายหนุ่มที่จ่ายค่าตัวเธอมาร่วมหลับนอนด้วยมีบุตรแล้ว
- Writer
