Nagmamadaling bumaba ng hagdan si Dreya nang marinig ang makina ng sasakyan ni Kane sa harap ng gate ng 'apartment'. Wala pang isang oras simula nang umalis ito at naroon na naman ito— at sigurado siyang may problema.
Pagdating sa baba ay kaagad niyang tinakbo ang front door at binuksan iyon upang abutan si Kane na akmang kakatok. Sandali pa itong nagulat nang makita siya at saka malungkot na ngumiti.
"Hi again," he said in a shallow voice.
Sapat na ang nakikita ni Dreya na lungkot sa mga mata ni Kane at ang pilit na ngiti upang masabing may nangyaring hindi maganda at kailangan nito ng kasama. Sa maraming beses na nagkikita sila noon sa burol at naglalabas ito ng sama ng loob sa mga nangyayari sa magulang, ay ganoong-ganoon ang ekspresyong nakikita niya sa mukha nito.
He's stresse
