นั่นแน๊!!! (เสียงสูง) ช่างถาม มันจะทดสอบผมสินะว่าผมมารอใคร ในใจแอบหวังให้ผมตอบเป็นชื่อตัวเองอยู่ล่ะสิ
“แล้วคิดว่ารอใครล่ะ” ผมส่งสายตาเล็กน้อยเป็นการบริหารเสน่ห์ มันชะงักไปนิดนึง มันคงอึ้งกับความน่ารักของผมอยู่แน่
“ตาเป็นไรอ่ะ” มันย่นคิ้ว
“ตาเป็นผัวยายยยยยยย” ผมลากเสียงแล้วหัวเราะคิกคัก แต่สิ่งที่ผมได้รับกลับมาคือ >> (- -)
....
...
..กริบ
....
..เงียบสุดๆ
โอเค แม้ว่ามุขมันจะแป้ก... แต่หน้าตาก็ช่วยให้ทุกอย่างมันดีเสมอ
ไม่เป็นไร วันพระไม่ได้มีหนเดียว ดังนั้นผมจะลองเล่นใหม่อีกครั้ง ผมยิ้มสู้จนตาหยีและพูดอีกรอบ
“ละมึงเป็นผัวใครรรร”
....
...
..กริบ
เขาทำหน้าตะลึงมากเหมือนไม่รู้จะตอบรับมุขผมอย่างไร ช่างเป็นคนที่ไร้ไหวพริบสิ้นดี มันกะพริบตาสามทีก่อนจะถามผมด้วยประโยคที่ทำร้ายจิตใจคนหล่อแรงมาก
“กูควรขำเพื่อเป็นมารยาทมั้ยเนี่ย”
“กูก็พูดเล่นไง จริงๆ ก็มานั่งเล่นเฉยๆ ไม่ได้รอใครเ
