ตอนที่ 7
1701 Words
หลายวันต่อมา…
"วันนี้คุณป๋าไม่ไปทำงานเหรอคะ" ร่างบางของนานาที่นั่งอยู่บนตักแกร่งของฟรานซิสไม่ห่างเอ่ยถาม ทั้งที่ตอนนี้ก็สายมากแล้ว
"ไปครับ แต่ป๋าไม่อยากห่างหนูเลย" คนหลงเมียอย่างเขาก็ไม่อยากห่างเมียไปไหนเลยสักนิด อยากจะกอดร่างนุ่มนิ่มนี้ทั้งวันทั้งคืน
"งั้นหนูขอไปทำงานกับคุณป๋าด้วยได้ไหม"
ฟรานซิสถึงกับคิดหนัก ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้ไปด้วยนะ แต่ที่บ่อนของเขาคงไม่เหมาะกับเธอเท่าไหร่นัก
"เอาไว้วันหลังดีกว่า เดี๋ยวป๋าให้ไปด้วย วันนี้หนูอยู่บ้านทำกับข้าวรอป๋านะคะ" ก็ในเมื่อเธอยังไม่รู้ว่าเขาเป็นมาเฟีย เขาก็ยังไม่พร้อมจะบอกเธอตอนนี้หรอก กลัวว่าเธอจะกลัวและหนีเขาไป แต่คงเป็นไปไม่ได้ เพราะยังไงเธอก็ไม่มีทางหนีเขาพ้น
"ก็ได้ค่ะ แต่ว่าคุณป๋าต้องรีบกลับมานะคะ"
"ฟอดดด ครับ" จมูกโด่งฝังลงกับแก้มนุ่มของคนตัวเล็กบนตัก
"คุณป๋าไปทำงานเถอะค่ะ พี่ฌอนมานู้นแล้ว" เมื่อเห็นฌอนเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นเธอก็ชี้ให้เขาดู
มาเฟียหนุ่มจับคนตัวเล็กบนตักให้ลุกขึ้นยืนก่อนจะก้มลงจูบเธอเบาๆอีกครั้ง แล้วเดินนำหน้าลูกน้องคนสนิทออกมาทันที
"ไอ้ฌอนมึงอย่าเพิ่งปากโป้งไปบอกนานานะว่ากูทำงานอะไร"
"ทำไมครับ นายไม่เห็นต้องปิดบังเธอเลย อีกอย่างงานที่ทำก็ใช่ว่าจะผิดกฎหมายไปซะหมด"
"มันไม่ใช่ตอนนี้" ถึงงานของเขาส่วนใหญ่จะเป็นงานถูกกฎหมายที่ขาวสะอาด แต่ก็ใช่ว่างานสีเทาเขาจะไม่มี แถมยังมีศัตรูอยู่รอบด้านในวงการธุรกิจมืดนี้ กลัวว่าเธอรู้เข้าแล้วจะกลัวเขา อีกอย่างก็เพื่อความปลอดภัยของเธอด้วย
"ครับ แล้วนายจะไปที่ไหนก่อนครับ" ฌอนพยักหน้ารับก่อนจะถามความเห็นของเจ้านายหนุ่ม
"ไปที่บ่อนก่อนแล้วกัน"
"ครับนาย"
ตั้งแต่มีนานาเข้ามาในชีวิต ดูเหมือนอะไรหลายๆอย่างในตัวเขาจะเปลี่ยนไปอยู่ไม่น้อย ก็แน่นอนล่ะ กับเธอคนนี้เขากล้าพูดเลยว่าจริงจังจนเรียกเมียได้เต็มปาก
"เข้าไม่ได้ครับ!"
"ทำไมจะเข้าไม่ได้! ในเมื่อฉันเป็นคนโปรดของคุณฟรานซิส ถอยไปฉันจะเข้าไปรอเขาข้างในบ้าน" นางแบบสาวสวยเซ็กซี่คู่ควงคนโปรดของฟรานซิสโวยวายลั่นบ้าน ยืนยันจะเข้ามาในบ้านให้ได้ แต่ลูกน้องของมาเฟียหนุ่มไม่ยอมให้เข้า
"ไม่ได้จริงๆครับ เชิญคุณกลับไปก่อนจะดีกว่า" ถ้าขืนปล่อยให้เธอเข้าไปมีหวังเจ้านายเอาตายแน่
"นี่แกพูดไม่รู้เรื่องหรือไง! ฉันจะฟ้องคุณฟรานซิส"
ป้ามารีที่กำลังทำอาหารอยู่กับนานาในครัวก็รีบเดินออกมาดูทันทีที่ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากหน้าประตูบ้าน
"เอะอะโวยวายอะไรกัน" ป้ามารีถามขึ้นทันทีที่เดิมมาถึง
"เธอบอกว่ามาหานายครับป้ามารี" ลูกน้องที่คอยกันท่าไม่ยอมให้นางแบบสาวเข้าไปในบ้าน หันมาตอบพร้อมกับก้มหัวให้เล็กน้อย
"ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากคุณฟรานซิส ไม่ว่าใครก็เข้ามาในบ้านไม่ได้เด็ดขาด เชิญคุณกลับไปก่อนเถอะค่ะ" ป้ามารีก็พอจะดูออกว่าผู้หญิงคนนี้คงจะเป็นหนึ่งในผู้หญิงของฟรานซิส แต่ก็ไม่ได้สนใจว่าหล่อนจะเป็นใครมาจากไหนถึงได้กล้าบุกเข้ามาโวยวายแบบนี้
"แล้วแกมีสิทธิ์อะไรมาไล่ฉัน เป็นแค่คนใช้อย่าสะเออะ!" เธอเหยียดยิ้มมองป้ามารีอย่างดูถูก
"อย่าให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามาแปดเปื้อนในบ้านหลังนี้เด็ดขาด" ป้ามารีเอ่ยสั่งเสียงแข็ง
"ครับป้ามารี" ลูกน้องของฟรานซิสรับคำสั่งจากป้ามารี ก่อนรีบจับตัวหญิงสาวลากออกจากบริเวณคฤหาสน์ทันทีอย่างไม่รอช้า
"กรี๊ดดดดด! พวกแก! คอยดูเถอะฉันจะฟ้องคุณฟรานซิสให้ไล่พวกแกออกให้หมด!"
"ใครเหรอคะป้ามารี" นานาที่ยืนแอบดูอยู่เงียบๆเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย
"คุณนานาอย่าไปสนใจเลยค่ะ" ป้ามารีเลือกที่จะไม่ตอบ รอให้เธอไปถามเรื่องนี้กับฟรานซิสเองจะดีกว่า
@คาสิโนฟรานซิส
"นายครับ" ฌอนเดินเข้ามาในห้องทำงานของเจ้านายหนุ่มก่อนจะเอ่ยเรียกด้วยท่าทางรีบร้อน
"มีอะไร"
"ลูกน้องที่คฤหาสน์รายงานว่าคุณเอริสไปอาละวาดถึงที่บ้านเพื่อจะอยู่รอพบนายครับ"
ปัง!
ฌอนถึงกับสะดุ้ง พอเขาพูดจบฟรานซิสก็ฟาดฝ่ามือลงกับโต๊ะทำงานเสียงดังลั่น
"แล้วทำไมพวกมันถึงปล่อยให้เข้าไปได้!" น้ำเสียงดุดันเอ่ยถามอย่างหงุดหงิดที่คนของเขาปล่อยให้คนอื่นเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวได้ง่ายๆ
เอริส นางแบบสาวสวยหุ่นเซ็กซี่คู่ควงคนโปรดของเขา ที่เขามักจะเรียกหาประจำเวลาที่ต้องการปลดปล่อย แต่ก็มีข้อตกลงเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆของเขา คืออย่ามาล้ำเส้นที่เขาตั้งไว้เด็ดขาด!
"ไม่ทราบครับนาย แต่ป้ามารีสั่งให้พวกนั้นพาเธอออกไปจากบ้านแล้วครับ"
"แล้วนานาล่ะ" คนนี้แหละที่เขาห่วง
"ปกติดีครับ สงสัยป้ามารีจะยังไม่ได้บอกอะไร"
ค่อยโล่งอกไปที ไม่งั้นมีหวังได้เคลียร์กันยาวแน่ๆ
"สั่งห้ามใครพูดอะไรทั้งนั้น ถ้าเธอจะรู้ต้องรู้จากปากกูเอง"
"ได้ครับนาย"
@คฤหาสน์ฟรานซิส
นานาเองก็อยากจะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนบ่ายใจจะขาด แต่ในเมื่อถามคนในบ้านแล้วไม่มีใครบอกเธอ เธอก็จะไม่ได้เซ้าซี้อะไรให้มาก และได้แต่เก็บความสงสัยนั้นไว้มารอถามฟรานซิสเอง
"คุณป๋าคะ" เสียงเล็กเรียกเขาเบาๆ เธอไม่มั่นใจว่าเธอควรจะถามเขาดีไหม แต่ถ้าไม่ถามก็คงต้องค้างคาอยู่แบบนี้ต่อไป
"ครับ" ฟรานซิสขานรับเสียงทุ้ม
"เมื่อตอนบ่ายมีผู้หญิงมาหาคุณป๋าที่บ้านด้วยค่ะ แต่ป้ามารีไล่กลับไปแล้ว เธอ…เป็นใครเหรอคะ?" ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจถามออกไปจนได้
"…" คำถามของคนตัวเล็กในอ้อมกอดทำเขานิ่งเงียบไป ก่อนจะก้มลงมองสบตากับเธอนิ่งๆ
"แต่ถ้าคุณป๋าไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรค่ะ หนูเข้าใจ" เธอก็แค่ถามเอง ถ้าเขาไม่บอกก็ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรจริงๆ
"..." ฟรานซิสยังคงนิ่งเงียบ จ้องมองสบตากับเธออยู่แบบนั้น สองแขนก็โอบกอดเธอไว้แน่น
"..." เมื่อเขาเงียบมาแบบนั้น เธอก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ได้แต่นั่งเงียบจ้องมองสบตาเขากลับไปเช่นกัน
ต่างคนก็ต่างเงียบเอาแต่มองหน้ากันอยู่แบบนั้นไม่มีใครพูดอะไรอีก จนกระทั่ง…
"เธอชื่อเอริส เป็นนางแบบและเป็นคนที่ป๋าเคยควงก่อนที่จะมาเจอหนู"
เคยควงงั้นเหรอ? เคยควงของเขานี่หมายถึงยังไงกัน หรือจะแบบที่เธอกำลังเป็นอยู่
เธอคิดทบทวนคำพูดของเขาอยู่นานแต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอยู่ดี ตอนแรกคิดว่าเขาจะไม่บอกอะไรแล้วซะอีก
"ถ้าเคยควงแสดงว่าตอนนี้ไม่ควงแล้วใช่ไหมคะ แล้วเธอมาหาคุณป๋าทำไมล่ะคะ" เธอถามออกไปอีกครั้งอย่างสงสัย
"…"
แต่คำตอบที่ได้กลับมากับมีแต่ความเงียบ
"เอ่อ...หนูขอโทษที่ถามแบบเยอะค่ะ คุณป๋าอย่าสนใจเลยนะคะ" ดูเขาจะลำบากใจที่จะตอบคำถามเธอในเรื่องนี้ อีกอย่าง… เธอเองก็ไม่มีสิทธิ์ไปเซ้าซี้เขาด้วย
"ไว้ป๋าเล่าให้ฟังทีหลังนะ หนูเบื่อไหมอยู่แต่ในบ้าน" เขาตอบปัดและถามกลับเสียงทุ้มอย่างเปลี่ยนเรื่อง พร้อมกับลูบศีรษะเธอไปด้วยเบาๆอย่างอ่อนโยน
ไม่ใช่ว่าไม่อยากบอกเธอ แต่ถ้าบอกไปกลัวเธอจะคิดมาก ไว้ค่อยๆเล่าให้เธอฟังไปทีละนิด ค่อยๆให้เธอทำความรู้จักตัวตนเขาไปช้าๆจะดีกว่า
"ก็มีบ้างค่ะ" ในเมื่อเขาเลือกที่จะไม่ตอบ เธอเองก็คงไม่ถามเซ้าซี้ กลัวว่าเขาจะรำคาญเธอเหมือนกันที่ไปละลาบละล้วงพื้นที่ส่วนตัวของเขาเกินไป
"งั้นป๋าพาไปเที่ยวดีมั้ย? หนูอยากไปไหนบอกป๋ามาเลย"
"คุณป๋าไม่ต้องทำงานเหรอคะ"
"งานป๋าไม่มีอะไรมากหรอก ว่าไง ตกลงอยากไปเที่ยวไหน"
"ไปทะเลได้ไหมคะ" เธออยากไปเที่ยวทะเลมาก และนานหลายปีแล้วที่ไม่ได้ไป
"ได้สิ ไปที่ไหนดี" ช่วงนี้เขาพอจะมีเวลาว่างที่สามารถปลีกตัวพาเธอไปเที่ยวได้ เพราะเดี๋ยวก็ต้องบินไปดูคาสิโนที่กำลังจะเปิดตัวที่ต่างประเทศอีกเป็นอาทิตย์เลย ตอนนั้นคงไม่มีเวลาให้เธอแบบนี้
"ที่ไหนก็ได้ค่ะ”
"ได้ครับ เดี๋ยวป๋าให้ไอ้ฌอนจัดการให้ อีกสองวันเราไปเที่ยวทะเลกันนะ"
"ขอบคุณค่ะคุณป๋า จุ๊บ" เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะจูบลงบนริมฝีปากหยักได้รูปของเขาเบาๆเป็นการขอบคุณ ทำเอามาเฟียหนุ่มยิ้มกว้างกับความน่ารักของเธอ
นานาเข้ามาอยู่ที่นี่ได้เพียงอาทิตย์กว่าแต่เธอกลับทำให้มาเฟียหนุ่มอย่างฟรานซิสเปลี่ยนไปมาก จากที่ไม่ค่อยจะกลับบ้าน ตอนนี้กลับทุกวันและรีบกลับก่อนมื้ออาหารเย็นอีกด้วย แบบนี้ไม่เรียกว่าหลงเด็กก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว
- Writer
