บท1เคียงรักศิลา
1652 Words
เสียงข้าวของหล่นกระจัดกระจายทำเอานักมวยร่างกำยำหลายสิบคนที่กำลังซ้อมอยู่สะดุ้งตกใจ ก่อนจะหันมองลูกสาวเจ้าของค่ายมวยเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเดือดดาล เท้าเรียวยกขึ้นเตะกระถางต้นไม้จนหล่นแตก
“แม่งเอ้ย! ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยวะ!”
นลินหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยความโมโหถึงขีดสุด พร้อมปรายตามองเพื่อนทั้งสามเดินเข้ามานั่งใกล้ๆ
“เป็นอะไร”
‘ณรงค์เดช’ เจ้าของค่ายมวยดังเงยหน้าจากโหลยาดองกว่าสิบชนิด มองลูกสาวตัวดีที่ทำหน้าบึ้งตึงบอกบุญไม่รับ แถมทำลายข้าวของจนเด็กที่ซ้อมมวยสะดุ้งกันเป็นแทบ
“ไอ้พี่ซันมันมีชู้! อะไรกันแค่ไม่ยอมให้ถึงขนาดไปเอากับคนอื่นเลยเหรอพ่อ!”
“จริงเหรอ”
ร่างกำยำอดีตนักมวยเก่าเดินมาหาลูกสาวและกลุ่มเพื่อน ก่อนจะใช้มือตบหน้าผากตัวเองไปเต็มแรงด้วยความเสียดาย
“โธ่เว้ย! อุตส่าห์จะมีลูกเขยกับเขาทั้งคน หลุดมือไปอีกจนได้”
“พ่อ! หนูลินโดนนอกใจนะ”
“เราต้องใจเย็นๆ หน่อยหนูลิน”
“หนูเย็นที่สุดแล้วพ่อ ตอนไปเห็นมันนอนกับชู้ก็ข่มใจสุดพลัง ไม่เชื่อถามพวกนี้ดู!”
“เอ่อ...เย็นครับ” เย็นสันหลังวาบ!
‘ป้อง’ ตอบเสียงแผ่วเบา พร้อมยิ้มเจื่อนให้พ่อของเพื่อนสนิท เขาหันมองร่างเล็กยกแก้วยาดองขึ้นดื่มด้วยความเสียวไส้
“ทำไมต้องใจเย็นพ่อ หนูลินโดนนอกใจนะ!”
เสียงตวาดลั่นของนักมวยมือหนึ่งของค่ายอย่าง 'นที' เดินเข้ามาโอบไหล่น้องสาวคนเดียวของตัวเองแน่น พร้อมกัดฟันข่มอารมณ์เดือดดาล
“พี่นที” คนตัวเล็กเรียกพี่ชายเสียงอ่อน ก่อนจะหันไปสวมกอดร่างสูงตรงหน้าแน่น
“มันกล้านอกใจหนูลินเหรอ พี่จะไปเด็ดหัวมันเดี๋ยวนี้แหละ!”
คนอารมณ์ร้อนอย่างกับไฟกำหมัดแน่นด้วยความกรุ่นโกรธ น้องสาวที่เขาคอยดูแลมาอย่างดีตลอดต้องมาเสียใจเพราะผู้ชายเลวๆ ใครมันจะยอมได้
“หยุดเลยเจ้านที อย่าลืมนะว่าแกต้องเก็บตัวเตรียมขึ้นชกอีกไม่กี่วันข้างหน้าแล้ว”
ณรงค์เดชรีบห้ามปรามลูกชายคนโตอย่างไว ไม่ใช่ว่าเขาไม่ห่วงลูกสาว แต่เพราะรู้จักคนตรงหน้าดีว่านิสัยเป็นยังไง
“เก็บตัวก็เก็บตัวไปสิพ่อ”
“ใจเย็นๆ นะคะพี่นที หนูลินจัดการไอ้พี่ซันจนสลบคาห้องไปแล้วค่ะ”
นลินรีบหันไปบอกพี่ชายสุดที่รักของตนที่ยืนข่มอารมณ์ความโกรธจนหน้าแดงก่ำ มือหนายกขึ้นลูบผมเธอเพื่อปลอบโยนก่อนจะเดินเข้าบ้านไปเมื่อโดนคนเป็นพ่อส่งสายตาปรามมา หมอสาวยกแก้วเหล้ายาดองขึ้นดื่มจนหมด เธอถอนหายใจออกมาเมื่อนึกถึงเหตุการณ์นั้น
“กินน้อยๆ หน่อยหนูลิน พรุ่งนี้ต้องทำงาน”
“ให้อาบทั้งโหลก็ไม่สะทกสะท้านหรอก!” พูดจบก็คว้าโหลยาดองสูตรลับประจำตระกูลยกขึ้นดื่ม ดวงตากลมโตแดงก่ำด้วยความโกรธเคือง
“หนูลินไม่ดีตรงไหน ดีขนาดนี้ก็แม่ชีแล้ว!”
เพื่อนทั้งสามหันมองหน้ากัน ก่อนจะก้มลงกระซิบใต้โต๊ะแผ่วเบา
“แล้วแม่ชีที่ไหนเขากระทืบคนจนสลบปางตายวะ”
‘โรงพยาบาลสัตว์เอกชน’
ร่างบอบบางนั่งมองลูกหมาพันธุ์ไซบีเรียนที่นอนซึมบนเตียงหลังจากเธอจับฉีดยาเพื่อทำการรักษา
“มีคนมาขอพบค่ะคุณหมอ”
“ใครคะ?”
สีหน้ากังวลของพยาบาลทำเอาคนตัวเล็กถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย หลายวันมานี้แฟน (เก่า) ของเธอมาตามรังควานไม่หยุด หญิงสาวเหนื่อยที่จะรับรู้ เลยเลือกที่จะเมินเฉยแล้วกลับมาสนใจงานตัวเองต่อ
“พยายามดูแลความสะอาดขนและอาหารการกินนะคะ”
เจ้าของน้องหมาส่งยิ้มหวานให้คุณหมอคนเก่งที่ก้มหน้าอธิบายวิธีการดูแลอย่างละเอียด พร้อมจัดยาชุดใหญ่เพื่อกลับไปทานที่บ้าน
นลิน ถือว่าเป็นสัตวแพทย์อนาคตไกล หญิงสาวไม่เคยวินิจฉัยหรือทำการรักษาผิดพลาดเลยแม้แต่ครั้งเดียว เพราะความละเอียดรอบคอบและดูแลเอาใจใส่ทำให้เหล่าบรรดาเจ้าของสัตว์เลี้ยงต่างแย่งกันเข้ามารักษา
“กลับกันเถอะหนูลิน”
ร่างสูงของ ‘หมอเก่ง’ เพื่อนชายคนที่สามในกลุ่มยืนกอดอกพิงกรอบประตู คนตัวเล็กเงยหน้ามองตามเสียงก่อนจะลุกขึ้นเก็บของและถอดเสื้อกาวน์สีขาวสะอาดแขวนไว้ในตู้
ดวงตาคู่สวยหรี่มองชายหนุ่มที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยช้ำยืนพิงรถหรูของตัวเอง ทันทีที่เห็นเธอ ขายาวก็ตวัดเดินเข้ามาหาด้วยความเร่งรีบ
“หนูลิน! ฟังพี่ซันก่อนนะครับ”
“อย่ามาจับตัวฉัน สกปรก!”
แขนเล็กกระชากหนี เธอเบ้ปากใส่คนมักมากที่กล้านอกใจแฟนตัวเองด้วยการไปนอนกับคนอื่น
“พี่ขอโทษ ให้อภัยพี่เถอะนะ”
“เลิกมาวุ่นวายสักที โคตรน่ารำคาญ!”
“หนูลินครับ”
ใบหน้าหล่อสลดลงทันทีเมื่อเห็นความใจแข็งของแฟนสาว ซันรีบวิ่งมาดักหน้าร่างบอบบางเอาไว้ เขาสบถด่าตัวเองที่พลาดจนทำให้หญิงสาวจับได้
“อย่ามาเรียกชื่อฉันแบบนั้นไอ้เวร!”
คำหยาบคายตวาดขึ้นอย่างเหลืออด ในใจที่เคยมีความรักตอนนี้มีแต่ความเกลียดชัง เธอโทษตัวเองที่คอยหลงเชื่อและไว้ใจคนตรงหน้ามาตลอด
“พี่ไม่ยอมแพ้หรอกนะ”
ซันพูดด้วยความหนักแน่น เขาไม่มีทางปล่อยผู้หญิงที่เพียบพร้อมไปด้วยหน้าตาและเงินทองอย่างนลินไปได้เด็ดขาด ตลอดหลายปีที่คบกันชายหนุ่มมีบ้านมีรถเพราะคนตรงหน้าคอยช่วยเหลือ
“จะไม่หยุดใช่ไหม”
น้ำเสียงเย็นเอ่ยขึ้นด้วยความกรุ่นโกรธ หมอเก่งรีบดึงแขนเพื่อนสาวเอาไว้เชิงปราม เขากลัวเหลือเกิน
“พี่จะทำให้หนูลินยอมให้อภัยพี่ให้ได้”
คนตัวเล็กไม่ตอบ แต่ถอดกระเป๋าของตัวเองส่งให้เพื่อนสนิทข้างกายถือ ก่อนจะเดินดุ่มๆ มาที่รถหรูราคาหลายล้าน
เท้าเรียวจัดการถีบกระจกรถไปเต็มแรงจนหักพังลงมา ชายหนุ่มเห็นอย่างนั้นก็รีบวิ่งมาดูรถของตัวเอง ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อหญิงสาวยกท่อนเหล็กในมือทุบประตูจนแก้วแตกกระจาย
“หนูลินหยุดนะ!”
“ขอบอกไว้เลยนะ วันนี้ทำรถแต่ถ้ายังมายุ่งกับฉันอีก แกตายแน่ ไอ้เศษสวะ!”
หมอเก่งรีบเร่งมาลากเพื่อนสาวออกไปก่อนจะเกิดเรื่องนองเลือด ลำพังคนตัวเล็กตรงหน้าเขาไม่กลัวหรอก กลัวแต่แฟนเก่าของเพื่อนสนิทที่ไม่รู้จะถูกฆ่าตายวันไหน
เป็นอีกครั้งที่ค่ายมวยณรงค์เดชต้องลุกเป็นไฟ เมื่อคนใจร้อนกลับมาถึง กระถางต้นไม้ใหม่พังเพิ่มไปอีกหลายกระถาง
โหลยาดองกร่อนลงไปเกือบครึ่งเพราะคนตัวเล็กตักกินไม่หยุด จนเพื่อนสนิททั้งสามเหนื่อยจะห้ามแล้ว
“ไอ้เวร! ไอ้ระยำ! ไอ้เหี้ยเอ้ย!” ใบหน้าหวานสบถคำหยาบคายขึ้นอย่างต่อเนื่องเมื่อถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง
“ดูเหมือนแฟนเก่าหนูลินเขาจะไม่หยุดนะ”
หมอข้าวหอมเอ่ยขึ้นหลังทราบเรื่องจากหมอเก่ง ยิ่งเห็นแววตาเดือดดาลของเพื่อนสนิท ความกลัวยิ่งฉายชัด
เพื่อนเธอจะข่มใจได้นานแค่ไหนเชียว!
“หนูลินอยากจะฆ่ามันให้ตาย!”
นั้นไง! ไม่ทันได้คิดอะไรมาก คนใจร้อนก็ระเบิดคำพูดออกมาอย่างเหลืออด
“ใจเย็นๆ หนูลิน”
“พรุ่งนี้กลับไปทำงานก็เจออีกเชื่อสิ”
หมอป้องพูดเสริมขึ้นมา เขาไม่ค่อยชอบหน้าแฟนเก่าของเพื่อนสนิทมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เจ้าชู้ หน้าหม้อ หลอกเอาเงินนลินไปตั้งเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
“หนูลินลองไปพักใจที่อื่นดูไหม”
หมอเก่งเสนอความคิดเห็น เขารีบยกโทรศัพท์เครื่องหรูที่มีข้อมูลการเปิดรับสมัครสัตวแพทย์คนใหม่ที่จังหวัดเชียงรายให้คนตรงหน้าดู
“ลุงของเก่งเคยทำงานที่นี่มาก่อน แต่ย้ายออกไปอยู่กับครอบครัวที่ภาคใต้”
“ฟาร์มโคเหรอ”
“ใช่ ฟาร์มโคที่ใหญ่ที่สุดในเชียงราย เขากำลังหาหมอประจำฟาร์มคนใหม่อยู่ ถ้าหนูลินสนใจเก่งจะบอกลุงไว้ให้”
“ค่าใช้จ่ายเยอะ หนูลินไม่อยากไป” คนขี้งกนั่งทบทวนถึงค่าใช้จ่าย ไปไกลขนาดนั้นค่าที่พัก ค่าอาหาร ค่าเดินทางมากมายกว่าอยู่ที่นี่เป็นไหนๆ
“เบาใจได้เลยหนูลิน ค่าที่พัก อาหารฟรี เงินเดือนเกือบหกหลัก แถมยังมีค่าล่วงเวลาอีกนะ”
หมอทั้งสามหันมองตากัน ก่อนจะรีบกรอกหูให้เพื่อนยอมไปทำงานที่อื่นเพื่อหลบหนีการเจอหน้าแฟนเก่า
กลัวเพื่อนมันจะติดคุกข้อหาฆ่าคนตาย!
“สวัสดิการเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ใช่ๆ แถมเจ้านายเขาก็ใจดีมากเลยนะ ลุงของเราเสียดายมากที่ต้องมาลาออก”
“แล้วหนูลินต้องทำยังไงบ้าง”
“เดี๋ยวเก่งจะบอกลุงไว้ให้ ถ้ายังไงจะรีบมาบอกนะ”
คนตัวเล็กพยักหน้ารัวเร็ว เธอมาคิดๆ ดูแล้วก็ดีเหมือนกันที่จะลองออกไปอยู่ที่อื่นบ้าง พักใจให้เย็นลง ลืมเรื่องแย่ๆ แล้วไปเริ่มต้นใหม่ที่นั่น
“ขอบคุณนะเก่ง”
หมอทั้งสามคลี่รอยยิ้มกว้างอย่างดีใจ ร่างสูงของหมอเก่งรีบเดินไปโทรหาลุงที่เป็นอดีตหมอประจำฟาร์มเพื่อติดต่อเรื่องงานให้เพื่อนสนิท
“ขอบคุณครับ ถือว่าลุงได้ช่วยเพื่อนมนุษย์โลกคนหนึ่งที่เกือบจะโดนฆ่าตายนะครับ”
.
.
.
- Writer
