Remind เมียของเล่น

เมียของเล่น 1(4)

สะดุ้งตื่นเพราะฝันร้าย นอนต่อก็คงไม่หลับงั้นก็รีบล้างหน้าอาบน้ำเปลี่ยนชุดไปรับลูกที่ฝากไว้กับย่าของเฮียฌอห์ณดีกว่า เนื่องจากผู้ใหญ่กุ้งอยากให้จัดงานแต่งงานไว ๆ หลังจากกวินตาคลอดสักพักใหญ่ เห็นว่าลูกสาวหายเป็นปกติแล้วพ่อจึงจัดงานแต่งเพื่อไม่ให้ชาวบ้านนินทาไปมากกว่าเดิม พ่ออยากกู้หน้าลูกสาวคนเล็ก แม้จะไม่มีอะไรให้กู้แล้วก็ตาม

ก็ตลกดีนะ จะกู้ยังไงในเมื่อคนก็รู้กันทั่วว่าเฮียฌอห์ณไม่ได้รักกิ๊บ ที่เขาแต่งก็เพราะเขาเห็นแก่หน้าปู่ย่าของเขา เขาไม่ได้ต้องการลูกที่เกิดจากกิ๊บด้วยซ้ำ เขาแค่ทำตามที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจัดการ

“มาเช้าเลยนะ” ย่าบัวทักทายเมื่อกิ๊บเข้ามาในบ้านของท่าน บ้านหลังนี้คือหลังที่กิ๊บเคยมาบ่อย ๆ ตอนที่มีความสัมพันธ์กับเฮียฌอห์ณ ส่วนบ้านหลังที่กิ๊บนอนเมื่อคืนเป็นบ้านหลังที่ผู้ใหญ่กุ้งสร้างให้ พ่อยกที่ดินตรงนั้นให้ลูกสาว สร้างบ้านให้เพราะหวังว่าลูกสาวคนเล็กจะได้ไม่ลำบาก อยากให้ลูกมีพร้อมทุกอย่าง

ก็พร้อมเลยคราวนี้ ได้หลานสาวด้วยเลย พ่อกลัวซ้ำรอยเดิมลูกสาวคนโต แต่ที่ไหนได้คนเล็กทำงามหน้ากว่าเดิมหลายเท่า

“น้องพร้อมงอแงไหมคะ” ย่าบัวอุ้มน้องพร้อมรักอยู่ที่เก้าอี้ไม้โยก ท่านโยกไปมาเบา ๆ ดูแล้วยัยหนูพร้อมรักชอบมาก

“ไม่ลูก แล้วนี่ฌอห์ณไม่มาด้วยเหรอ”

“ไม่ค่ะ” กิ๊บตอบพลางเดินมาเล่นกับลูกสาวสุดที่รัก

“ย่ารู้ว่าหลานย่ามันไม่รักดี ทำให้หนูเสียใจแล้วยังไม่สำนึก ย่าขอโทษแทนมันด้วยนะลูก” ย่าบัวรู้สึกผิดกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาก สงสารหลานสะใภ้และเหลนตัวน้อยที่สุด

“ค่ะ”

“จะโทษก็โทษย่าที่เลี้ยงมาไม่ดี ตามใจเกินไป เพราะฌอห์ณมันไม่มีแม่ ย่าก็เลยอยากเติมเต็มส่วนที่มันขาด ไม่คิดเลยว่ามันจะก่อเรื่องมากขนาดนี้”

“...” กวินตาเพียงยิ้มเจื่อน นอกจากทำแบบนี้จะทำอะไรได้ ก็เรื่องมันเกิดไปแล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นก็โทษใครไม่ได้ด้วยเพราะตอนนั้นเธอตัดสินใจรักเฮียฌอห์ณหมดใจเอง ไม่มีใครบังคับเธอสักคน

ย่าของเฮียฌอห์ณชื่อว่าบัว ย่าบัวเป็นคนน่ารัก เวลาที่กิ๊บมาบ้านก็มักชวนทานข้าวตลอด จริงอยู่ว่าย่าอาจจะรู้เห็นว่าหลานชายเป็นคนแบบไหน ทว่าคนแก่ที่รักหลานชายมาก ๆ มีเหรอจะกล้าพูดอะไร

แต่มาคิดดูแล้วย่าก็ชอบพูดเป็นนัยว่า ‘คบกับฌอห์ณคิดดีแล้วเหรอลูก หลานย่ามันร้ายนะ อย่าไปเชื่ออะไรมันมากนัก’ ในตอนนั้นกิ๊บคิดว่าย่าบัวแค่พูดติดตลก พูดว่าหลานชายเป็นเรื่องปกติ คือกิ๊บรู้ว่าเฮียฌอห์ณเขาก็ไม่ใช่คนดี เขาก็วัยรุ่นคนหนึ่ง วัยรุ่นที่กล้าทำอะไรบ้าบิ่นกับกลุ่มเพื่อน แต่เวลาอยู่กับเธอเขาใจดีและน่ารักกับเธอมาก ๆ ตอนนั้นในหัวกิ๊บคิดแค่นั้น ไม่ได้คิดว่าเขามีแฟนที่คบมาเป็นสิบปีอยู่แล้ว

ถ้ารู้แต่แรกมีเหรอจะรักเขา มีเหรอจะคบกับเขา

“ปู่ไปเปิดร้านแล้วเหรอคะ” เพราะบรรยากาศเงียบเกินไปกิ๊บจึงถามถึงผู้ใหญ่อีกคนของเฮียฌอห์ณ ปู่สันเป็นเจ้าของร้านอุปกรณ์การเกษตร แม่กับพ่อของเฮียฌอห์ณเลิกกัน แม่เขาหนีไปมีสามีใหม่ตั้งแต่เฮียฌอห์ณ 10 ปี พ่อเขาป่วยโรคมะเร็งตับจากไปเมื่อตอนเขาอายุ 16 ปี ตั้งแต่นั้นมาเฮียฌอห์ณก็อยู่กับปู่ย่า กิ๊บกับเขาเคยเรียนโรงเรียนเดียวกันทำให้รู้จักประวัติของเขาพอสมควร ตอนเรียนเธอเคยไม่ชอบเขา เขามันเด็กเกเรที่ชอบแกล้ง ชอบรีดไถเงินคนอื่นทั้งที่ที่บ้านเขาก็ไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงิน

ทั้งที่ตอนเด็กไม่ชอบเขาขนาดนั้น แต่แล้วเมื่อโตขึ้นก็หลงรักเขาจนเกิดเรื่องขมขื่นนี้ขึ้น

“ใช่จ้ะ เพิ่งออกไปก่อนกิ๊บจะมาเมื่อกี้เอง แล้วนี่กิ๊บกินอะไรมาหรือยัง ในครัวมีข้าวต้มไปตักกินสิลูก อุ่นสักหน่อยนะ”

“กิ๊บยังไม่หิวเลยค่ะ ย่ากินหรือยังคะ กิ๊บไปตักให้นะ”

“ย่ากินพร้อมปู่แล้ว ตอนนั้นยัยหนูพร้อมรักหลับพอดี นี่เพิ่งตื่นตอนปู่ออกไปเอง ตื่นแล้วย่าก็พามานั่งเล่นตรงนี้ ยัยหนูพร้อมของทวดชอบเก้าอี้ไม้ตัวนี้มากเลย” ย่าบัวพูดแล้วก็ยิ้มให้เด็กน้อยในอ้อมกอด

“น่าจะเพลินดีค่ะ”

“ใช่จ้ะ ย่าก็พลอยเพลินไปด้วย”

“แล้วแม่หนูน้อยคนนี้อาบน้ำหรือยังเอ่ย” ไม่รู้จะพูดอะไรกับย่าบัว กิ๊บจึงหันมาเล่นกับลูกสาว เด็กน้อยวัยสามเดือนจ้ำม่ำมาก ไม่ว่าลูกเราจะน่ารักในสายตาคนอื่นไหม แต่สำหรับพ่อแม่ลูกเราน่ารักเสมอ

“ยังไม่ได้อาบเลย ย่าว่านั่งอีกหน่อยถึงจะพาไปอาบ”

“งั้นให้เป็นหน้าที่กิ๊บเองค่ะ รบกวนย่าสองวันแล้ว ย่าต้องพักผ่อนน้อยแน่ ๆ เลย”

“ไม่ลำบากอะไรเลย ปกติย่าก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรอยู่แล้ว ได้เลี้ยงเหลนสนุกดี ย่าชอบ เอามาฝากได้บ่อย ๆ เลยนะ”

“...” พูดแบบนี้จะกล่อมให้เธอยอมให้เลี้ยงพร้อมรักแน่ ๆ ย่าบัวรู้อยู่เต็มอกว่าหลานชายไม่มีเยื่อใยให้หลานสะใภ้ แต่ก็ยังพูดแกมบังคับให้รับผิดชอบให้ยอมแต่งกับกิ๊บเพราะย่าบัวอยากเลี้ยงพร้อมรัก บ้านนี้ไม่เคยมีลูกหลานผู้หญิง เมื่อยัยหนูพร้อมรักคลอดออกมาก็เลยเป็นคนที่ถูกรักมาก ๆ

เพราะเหตุนี้เฮียฌอห์ณจึงเลี่ยงการแต่งงานกับกิ๊บไม่ได้

อาบน้ำแต่งตัวให้ลูก เล่นกับลูก ให้ลูกกินนม ประมาณสิบโมงลูกหลับเธอก็มาช่วยย่าบัวทำกับข้าว เป็นข้าวมื้อเที่ยง ย่าทำแล้วก็จะเอาไปให้ปู่สันที่ร้าน ปู่กับย่าเป็นคู่ชีวิตที่น่ารักมาก ๆ

ประมาณสี่โมงเย็นกิ๊บขับรถพายัยหนูพร้อมรักกลับมาบ้าน กลับมาถึงก็ได้เวลาอาบน้ำให้ลูก นอนเล่นกับลูก ไม่นานก็หลับ เด็กน้อยตอนเล็ก ๆ กินอิ่มนอนหลับ พอเริ่มห้าหกเดือนก็เริ่มซุกซน กว่าจะพูดคุยกันเข้าใจก็ขวบสองขวบ

พ่อของยัยหนูพร้อมรักไม่อยู่บ้าน เขาน่าจะไปร้านหรือไม่ก็อาจจะไปที่บ้านเพื่อนหรือไม่ก็คงไปขลุกอยู่กับคนรักของเขา

ไม่ว่าเขาจะไปไหนก็ไม่เกี่ยวกับกิ๊บ

ทั้งสองต่างคนต่างอยู่ แม้อยู่บ้านหลังเดียวกันแต่แทบไม่คุยกันเลย ตั้งแต่วันที่ผู้ใหญ่กุ้งลากเขามารับผิดชอบ นับแต่นั้นมาเธอและเขาอยู่บ้านหลังเดียวกัน เขาดูแลเธอที่ท้องเริ่มโตอย่างดี อะไรที่ทำให้ได้เขาจะรีบทำให้ ถึงจะไม่คุยกัน แต่เขาก็ดูแลในส่วนที่เขาควรทำ วันที่กิ๊บจะคลอดเขาก็เป็นคนขับรถพาไปคลอด เป็นคนอยู่เป็นเพื่อนในห้องคลอด และได้ถ่ายรูปพ่อแม่ลูกในห้องคลอด

เป็นรูปแรกของครอบครัว ครอบครัวจอมปลอมที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้ยัยหนูพร้อมรักมีความสุข

“วันนี้รบกวนหน่อยนะครับน้องกิ๊บ” เป็นเสียงเฮียทูเพื่อนเฮียฌอห์ณ

“ค่ะ” กิ๊บพยักหน้า

เฮียทูเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับกล่องอาหาร เดาว่าน่าจะมีการดื่มเหล้ากันที่หลังบ้าน หลายเดือนมานี้เขามาดื่มกันบ่อย อ้างเหตุผลที่มาดื่มที่นี่ก็เพราะจะได้ช่วยดูเผื่อว่ากิ๊บเจ็บท้องคลอดก่อนกำหนด หรือเกิดเรื่องไม่ดีจะได้ช่วยทัน หลังจากคลอดพวกเขาก็บอกว่าช่วยเธอเลี้ยงลูก เธอจะได้ไม่เหนื่อย แต่ความจริงแล้วกิ๊บอึดอัดที่พวกเขามาอยู่ที่นี่ บอกตามตรงว่าก่อนจะรู้ความจริงว่าตัวเธอเป็นแค่ของเล่นเธอรู้สึกดีรู้สึกเคารพเพื่อนเฮียฌอห์ณทุกคน

ทว่าความแตกกิ๊บก็รู้ว่าพวกเพื่อนเขาทั้งที่รู้ว่าเธอโดนหลอกก็ยังผสมโรง ทำหน้าซื่อตาใส ทำเหมือนว่าเฮียฌอห์ณรักและจริงจังกับเธอแค่คนเดียว การกระทำพวกนี้ทำให้กิ๊บรู้สึกไม่ดีกับเพื่อนของเขา แม้พวกเขาจะขอโทษ แต่ความรู้สึกมันไม่ได้กลับมาง่าย ๆ

ก็รู้นะว่าพวกเขาไม่เกี่ยว แต่พอคิดว่าเธอเป็นคนโง่ที่ถูกพวกเขาหัวเราะลับหลังก็อดโกรธไม่ได้