Remind เมียของเล่น

เมียของเล่น 1(2)

ประมาณตีสองกว่ากวินตารู้สึกตัวเมื่อมีคนมายุ่งกับร่างกาย กลิ่นเหล้าคลุ้งทั่วห้องเหมือนอาบเหล้าหรือไม่ก็ทำเหล้าหกทั่วห้อง รวยนักหรือไงถึงได้ขยันกินนัก

เขาเริ่มจับที่หน้าอก ใบหน้าเขาแนบบริเวณลำคอเธอ ลมหายใจที่มีแต่กลิ่นเหล้าทำให้เธอรู้สึกเวียนหัว

“ออกไป” กวินตาเอ่ยเสียงเรียบเป็นน้ำเสียงที่ไร้ความรู้สึก

“แต่งงานก็แต่งแล้วจะขาดก็แต่เข้าหอ ไหน ๆ ก็มาขนาดนี้แล้วทำให้ครบพิธีสิ ทำเหมือนไม่เคยไปได้ เอากันจนมีลูกด้วยกันแล้วนะจะเขินทำไม” คนเมาพูดเสียงยืดยาน จากนั้นก็เริ่มจูบไซ้ลำคอ

เขินเหรอ สิ่งที่เธอทำอยู่เรียกอาการเขินงั้นเหรอ เขามันบ้า

กวินตารวบแรงผลักคนตัวใหญ่กว่า “ออกไป”

คงเพราะความเมาถึงได้ทำให้เขาทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ อย่างง่ายดาย แต่ก็ยังพูดจาหาเรื่อง “พูดกับผัวก็พูดให้มันดี ๆ หน่อย นี่ผัว นี่พ่อของลูกเลยนะ ให้เกียรติกันหน่อย”

“หึ” หันมองสามีด้วยความเหนื่อยหน่าย ลุกออกจากที่นอนที่ควรเป็นห้องหอก่อนที่เขาจะมีแรงลุกขึ้นมาทำอะไรที่มันไม่เข้าท่า ในเมื่อเขาจะนอนที่นี่เธอก็จะไปนอนที่อื่น เป็นห้องหอแล้วยังไง เธอกับเขาไม่ได้เป็นคู่สามีภรรยาที่รักใคร่กันสักหน่อย ใครบ้างไม่รู้ว่าเธอเป็นเจ้าสาวที่เขาไม่รัก

อดทนหน่อยนะกิ๊บเดี๋ยวคืนนี้ก็ผ่านไป พรุ่งนี้เช้าก็จะไปรับลูกมาอยู่ด้วย จะได้ไม่ต้องทนอยู่กับเขาแค่สองคน มีลูกอยู่ด้วยทุกอย่างจะค่อย ๆ ดีขึ้น

กิ๊บหรือกวินตาเป็นลูกสาวคนเล็กของบ้าน เธออายุ 20 ปี เรียนจบแค่ม.3 เนื่องจากพ่อบอกว่าอย่าได้เรียนต่อถ้าคิดว่าทนต่อสิ่งยั่วยุไม่ไหว พ่อไม่อยากให้ลูกสาวเสียคน เพราะพี่สาวเคยทำไว้ไม่ดีทำให้พ่อหวาดระแวงกลัวลูกสาวคนเล็กจะเสียคนเหมือนลูกสาวคนโตที่ตอนนี้ย้ายไปอยู่กับสามีฝรั่งที่ต่างประเทศพร้อมหลานสาว

สุดท้ายแล้วกวินตาจึงไม่ได้เรียนต่อ พ่อเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวทำให้กวินตาไม่คิดจะขัดพ่อ พ่อว่ายังไงก็ตามนั้น ในตอนนั้นคิดไว้ว่าโตขึ้นอีกหน่อยค่อยตัดสินใจด้วยตัวเอง

กวินตาเริ่มทำงานบัญชีและงานจิปาถะที่ร้านขายอุปกรณ์การเรียนทั้งที่มีความรู้น้อยนิด แต่ที่ได้ทำงานร้านนี้ก็เพราะเป็นร้านของเพื่อนพ่อ ทำอยู่สามปีก็เปลี่ยนไปทำงานโรงงานและตัดสินใจเรียนกศน.เพื่ออนาคตวันข้างหน้า เวลาสมัครงานจะได้ง่ายกว่านี้ ไม่ต้องใช้เส้นจากพ่อที่รู้จักคนเยอะ การเข้าทำงานเพราะพ่อช่วยไม่ได้ทำให้กวินตารู้สึกดี แต่เธอที่ตอนนั้นยังทำอะไรไม่ได้จึงต้องทำงานโรงงานที่พ่อฝากให้แล้วก็เรียนกศน.ไปพลาง ๆ

เธอทำงานโรงงานกระทั่งท้องแล้วคิดจากไปพร้อมลูกในท้องทำให้ไม่ได้ไปทำงานอีก

พ่อของกวินตาชื่อกุ้ง เป็นผู้ใหญ่บ้านหมู่ 5 เริ่มดำรงตำแหน่งผู้ใหญ่บ้านเมื่อปีก่อน ทว่าผู้ใหญ่กุ้งน่าเกรงขามก็เพราะเป็นนักเลงเก่า รู้จักคนเยอะมีอิทธิพลพอสมควร ฐานะทางบ้านกวินตาไม่ได้ยากจน ก่อนลงสมัครผู้ใหญ่บ้านผู้ใหญ่กุ้งทำธุรกิจขุดบ่อดิน ที่บ้านมีรถสิบล้อหลายสิบคัน จ้างลูกน้องไว้มากมาย แต่สาเหตุที่กวินตาไปทำงานที่อื่นก็เพราะอยากออกจากสายตาพ่อบ้าง อย่างน้อยหนีไม่ได้ตลอดก็หนีได้ชั่วคราว

ใครจะคิดว่าการอยากออกจากกรอบจะทำให้ชีวิตต้องเจออะไรเรื่องเลวร้ายมากมาย

สุดท้ายแล้วเธอจึงกลับมาคุมธุรกิจให้พ่อ อย่างที่พ่ออยากให้เป็น

กวินตาเคยเป็นสาวน้อยไร้เดียงสา เคยหลงรักใครคนหนึ่งจนไม่ลืมหูลืมตา เคยมอบทุกอย่างให้เขาเพราะหลงคารมคำว่ารักจากลมปากผู้ชายที่เธอคิดว่าเขารักเธอ

แล้วในที่สุดเธอก็ค้นพบว่าคำพูดผู้ชายเชื่อถือไม่ได้