ย้อนเวลามาพร้อมกับระบบเกมส์ฟาร์ม

3 หมูแดดเดียว

หมูที่ตากเอาไว้แตนกับแม่ช่วยกันพลิกกลับด้านให้โดนแดดเท่าๆกัน เธอตากเอาไว้เพียง1วันเพราะต้องการให้เนื้อหมูนั้นยังมีความอวบนุ่มอยู่ ไม่แห้งจนเกินไป จากนั้นตอนเย็นก็ให้แม่นำออกไปขายตามบ้าน เพื่อนำเงินมาใช้จ่ายในบ้าน

ทางด้านต้อยนั้นเธอเดินหิ้วถุงหมูแดดเดียวมาขายตามบ้าน โดยแบ่ง2ขนาดคือ ถุงครึ่งกิโลขายเพียง 60บาท และถุง1กิโลกรัมขาย 120บาทเท่านั้น หมูแดดเดียวขายดีจนตอนนี้ต้อยเดินกลับมาบ้านมือเปล่าแต่ในกระเป๋าสะพายข้างที่เย็บเองง่ายๆจากเศษผ้านั้นมีเงินอยู่พันกว่าบาท แม้จะไม่ได้มากมายอะไรแต่ก็พอได้ใช้จ่ายไปหลายอาทิตย์

"โหแม่ ขายหมดแล้วหรือจ้ะ "

"อืมหมดเกลี้ยงเลย ชาวบ้านไม่ค่อยมีเวลาทำหรอก ส่วนมากทำแต่นากับงานอื่นๆนะสิเราก็เลยขายดี อ๋อ ป้าๆยังสั่งหมูแดดเดียวมาอีกหลายคนนะ แม่บอกพวกเขาแล้วว่าทำเสร็จจะเอาไปส่งที่บ้าน แตนทำเพิ่มไว้อีกเยอะๆก็แล้วกันแม่ว่ายังขายได้อีกมากนะ หมู่บ้านข้างๆแม่ยังไม่ได้ไปเลย "

"จ้ะแม่ งั้นเราไปแล่หมูหมักกันดีกว่าจ้ะ พรุ่งนี้ตากแดดแล้วตอนเย็นแม่ก็เอาไปขายได้เลย "

ทั้งสองช่วยกันแล่เนื้อหมูจนเสร็จทั้ง50กิโลกรัมก่อนจะนำไปหมักเอาไว้ พรุ่งนี้เช้าจะนำไปตากแดดตอนเย็นจึงจะนำไปขายอีกครั้ง

หลังจากที่เนื้อหมูได้ที่แล้ว แตนก็นำมาใส่ถุงเตรียมให้แม่นำไปขายตามที่คุยกันเอาไว้เมื่อวานเย็น หลังจากที่แม่ออกไปแล้วแตนก็เข้าไปจัดการเก็บเกี่ยวและปลูกผัก จัดการจำนวนของเนื้อหมูที่ต้องการใช้ในเกมส์ วันนี้แตนนำเนื้อหมูออกมาเพียงแค่40กิโลกรัมเท่านั้น

หลังจากออกมาจากเกมส์แล้ว แตนก็จัดการทำกับข้าวเย็นเอาไว้รอแม่ที่ออกไปขายเนื้อหมูแดดเดียว เมนูง่ายๆวันนี้แตนทำผักผักน้ำมันหอย ไข่เจียว และนำพริกผักสด

เวลาผ่านไปจนตะวันตกดินแล้ว อีกไม่นานก็มืดแตนนั่งรอแม่ที่แคร่หน้าบ้าน ระหว่างรอก็แล่เนื้อหมูรอไปเรื่อยๆ มองนาฬิกาที่ผนังตลอดเวลา ตอนนี้เกือบจะหนึ่งทุ่มแล้ว แม่ต้อยยังไม่กลับถึงบ้านสักที เธอตั้งใจว่าจะรออีกสักพักถ้าหากแม่ยังไม่กลับมาเธอจะออกไปเดินหาตามบ้านแล้ว

ในขณะที่กำลังกังวลอยู่นั้นแม่ต้อยก็กลับมาพอดี โดยซ้อนรถมอเตอร์ไซค์ของคนในหมู่บ้านที่ขี่มาส่งพอดี

"แม่ทำไมกลับช้าจัง แตนเป็นห่วง "

" แม่ไม่เป็นไรหรอก แล้วนี่หิวข้าวยัง ไปกินข้าวกันก่อน เดี๋ยวแม่จะเล่าให้ฟัง " ทั้งสองจึงไปกินข้าวเย็นด้วยกัน ก่อนต้อยจะเล่าให้ฉันฟังว่า ป้าเคี้ยงเจ้าของร้านค้าที่อยู่หมู่บ้านข้างๆสนใจจะรับเนื้อหมูแดดเดียวไปขายที่ร้าน โดยให้ต้อยและแตนทำส่งทุก2วัน จำนวนที่ส่งก็ขึ้นกับว่ามีสินค้ามากน้อยแค่ไหน ซึ่งต้อยเองก็เห็นว่าดี หากทำส่งร้านค้าจะได้ไม่ต้องไปเดินขายเอง

" แตนแล้วแต่แม่จ้ะ แม่จะได้ไม่ต้องไปรับจ้างให้เหนื่อย "

" ถ้างั้นพรุ่งนี้เราทำเพิ่มอีกหน่อยแล้วกัน เมื่อกี้แล่ไปกี่กิโลแล้วล่ะ "

"40จ้ะแม่ ถ้าไม่พอเดี๋ยวแตนเอาหมูออกมาใหม่ เอาเป็นว่าเราจะแล่วันละ100กิโลดีไหมจ้ะแม่ เผื่อขายคนในหมูบ้านเราด้วย "

"แค่นี้ไหวอยู่แล้ว งานง่ายๆไม่ต้องห่วง แม่ทำได้ "

"จ้ะถ้างั้นแตนไปรดน้ำผักที่ปลูกไว้หลังบ้านก่อนนะจ้ะแม่ "

"ไปเถอะ เดี๋ยวแม่จะแล่หมูไปเรื่อยๆเอง "

ผักที่แตนปลูกเอาไว้ที่แปลงหลังบ้านตอนนี้เริ่มแตกยอดขึ้นมาให้เห็นบ้างแล้ว ผ่านไปเพียงไม่กี่วันเท่านั้นนับว่าปุ๋ยนั้นใช้งานได้ดีเลยทีเดียว หลังจากรดน้ำเสร็จแตนก็กลับมาช่วยแม่แล่เนื้อหมูเตรียมหมักนำไปตากแดดในวันพรุ่งนี้

กิจวัตรประจำวันของแตนกับแม่มีเพียงแค่ทำเนื้อหมูแดดเดียวขาย ในตอนนี้แต่ยังไม่คิดที่จะทำอะไรเพิ่มเอาไว้รอปิดเทอมเสียก่อนเธอตั้งใจว่าจะนำผักสดในเกมส์ออกไปขายที่ตลาดสดหรือตลาดนัดในตัวอำเภอหาเงินมาสร้างบ้านหลังใหม่ตามที่ไฝ่ฝันเอาไว้

เวลาผ่านไปจนใกล้จะปิดเทอมแล้ว แตนไปโรงเรียนอีกเพียงแค่สัปดาห์นี้แล้ว เนื้อหมูแดดเดียวของแตนนั้นขายดีอย่างมากทั้งส่งให้กับร้านป้าเคี้ยงและขายให้กับคนในหมู่บ้าน ด้วยรสชาติที่กลมกล่อม เนื้อหมูไม่แห้งจนเกินไป ทั้งยังทำจากเนื้อหมูชั้นดีอีกด้วย

หลังจากเลิกเรียนแตนก็นำผักในเกมส์ที่เก็บเกี่ยวเอาไว้แล้วใส่เข่งที่ให้แม่ต้อยจัดเตรียมเอาไว้ให้เมื่อหลายวันก่อน จนเต็มเข่งทั้ง5ใบ ผักของเธอนั้นประกอบไปด้วย ผักกาดขาว คะน้า กวางตุ้ง ผักบุ้งและแตงกวาลูกเล็กๆที่กรอบและลูกอวบดูน่ากิน

"แตน แม่ว่าจะใส่ถุงละ20บาท ไปลองขายในหมู่บ้านสักหน่อยดีกว่า แต่ถ้าใครต้องการเยอะเดี๋ยวค่อยให้พวกเขามาซื้อที่บ้าน "

"จ้ะแม่ งั้นเดี๋ยวฉันไปหยิบถุงหูหิ้วในบ้านมาให้จ้ะ "