ย้อนเวลามาพร้อมกับระบบเกมส์ฟาร์ม

เช้าวันนี้แตนตื่นขึ้นมาด้วยความมึนงง เธอมองสำรวจไปรอบๆห้องนอนของตนเอง พบว่ามันเป็นไม้เก่าๆ ทั้งที่นอนนั้นยังเป็นแค่เสื่อบางๆเพียงหนึ่งผืนผ้าห่มนวมที่เธอใช้นั้นตอนนี้มันเป็นเพียงแค่ผ้าห่มเก่าๆเท่านั้น แตนจำได้ว่าก่อนหน้านี้เธอนอนเล่นเกมส์ฟาร์มในมือถืออยู่บนเตียงนอนยี่ห้อดัง ก่อนจะเผลอหลับไปแต่ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆถึงได้ตื่นขึ้นมาในห้องนี้ได้  "เจ้าแตนตื่นหรือยังลูก สายแล้วนะ ตื่นเร็วๆเข้าสิลูก เดี๋ยวแม่ต้องไปรับจ้างที่สวนป้าอองอีกนะ " เสียงดังโหวกเหวกดังขึ้นจากหน้าบ้าน เธอไท่รู้ว่าเสียงที่เรียกนั้นเป็นใคร ในตอนนี้แตนลุกขึ้นจากเสื่อแล้วเดินไปยังตู้ที่ตั้งอยู่มุมห้องนอน เมื่อส่องกระจกก็พบว่าร่างกายของเธอเปลี่ยนไปจากเดิม แตนหญิงสาววัย22ปี บัดนี้กลายเป็นเด็กหญิงแตนวัยเพียง13ปีเท่านั้น ดูจากเสื้อผ้าในตู้คงเป็นชุดนักเรียนของเด็กมอต้น ปักชื่อเอาไว้ชัดเจน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่ ในขณะที่เธอกำลังสับสนมึนงงอยู่นั้นก็ปรากฏหน้าจอโปร่งแสงขึ้นตรงหน้าของเธอ    ติ้ง !! ติดตั้งระบบเรียบร้อย กรุณากดตกลงเพื่อทำการเริ่มต้นของเกมส์   แตนกดตกลงในทันที เธอจำได้ว่านี่มันเป็นเกมส์ทำฟาร์มที่เธอโหลดเอาไว้ในมือถือและเธอเพิ่งเริ่มเล่นเมื่อหลายวันก่อน หลังจากนั้นก็มีแถบคำสั่งปรากฏขึ้นบนหน้าจอ จำนวน3ข้อ  1. ทำการซ่อมแซมยุ้งฉาง  2.เก็บเกี่ยวพืชที่อยู่ในแปลงทั้ง6  3. ลงพืชชนิดใหม่บนแปลงที่ว่างทั้ง6  เมื่ออ่านจบแล้วแตนกดทำตามคำสั่งทั้ง3ข้อจนเสร็จ ก็มีรางวัลปรากฏขึ้นมา รางวัลที่ได้นั้นคือ ไก่6คู่ซึ่งเป็นตัวผู้และตัวเมีย และเล้าไก่ นอกจากนั้นยังมีโรงงานอาหารสัตว์อีกด้วย  เมื่อได้ของทั้ง3อย่างมาแตนก็กดเล้าไก่ออกมาจากนั้นนำไก่ทั้ง6ตัวเพิ่มไปในเล้าไก่ ต่อด้วยกดคำสั่งทำอาหารไก่ จนกระทั่งอาหารไก่เสร็จแล้ว เธอก็กดคำสั่งให้อาหารไก่ในทันที ใช้เวลาไม่นานไก่ก็ออกไข่มาแล้ว 12ใบ ซึ่งแม่ไก่ทั้ง3นั้นออกไจ่ตัวละ2ใบ    ส่วนผักที่เธอกดหว่านในแปลงนั้นตอนนี้โตเต็มที่พร้อมเก็บเกี่ยวแล้ว เธอกดใช้เคียวจัดเก็บผักในแปลงทั้งหมด จากนั้นก็หว่านเมล็ดผักอื่นต่อไป ทำวนเวียนอยู่เกือบ10รอบ ก็ปรากฏเสียงแจ้งเตือนว่า เลเวลของเธออัพขึ้นแล้ว แถมยังได้ปลดล็อคสิ่งของและพืชชนิดอื่นๆมาด้วย  และตอนนี้เธอมีหมูเพิ่มมาอีก2ตัว หลังจากที่จัดการกับหมูที่ได้รับมาเรียบร้อยแล้วเธอก็กดออกจากเกมส์เพื่อเตรียมตัวอาบน้ำไปโรงเรียน    หลังจากที่ออกจากเกมส์แล้วเธอมองดูนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนัง มันเพิ่งจะผ่านไปแค่5นาทีเท่านั้น    " อ่าว แล้วนี่ยังไม่ไปอาบน้ำแต่งตัวอีก ชักช้าแม่ไม่ไปส่งแล้วนะ แม่จะรีบไปทำงาน "  "จ้ะแม่ แตนไปโรงเรียนเองได้จ้ะ "  "อืมก็ดีเหมือนกัน งั้นแม่ไปก่อนนะป่านนี้ป้าอองคงบ่นแม่แล้ว "  หลังจากที่แม่ออกไปทำงานแล้ว เธอก็เข้าไปกินข้าวเช้าในครัวจากนั้นเธอก็รีบอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนทันที แม้ว่าจะยังสับสนอยู่บ้างแต่เธอก็ตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ชีวิตที่มีอยู่ในตอนนี้ให้ดีเท่านั้นก็พอแล้ว เพราะเธอไม่ใช่คนยึดติดมากนักจึงทำใจได้อย่างรวดเร็ว      เมื่อมาถึงโรงเรียนที่อยู่ห่างออกไปจากบ้านไม่ไกลนัก แตนก็ได้พบกับเพื่อนร่วมชั้นของตนเองหลายคนที่เข้ามาทักทาย  "แตนการบ้านเมื่อวานนี้ยากจัง เธอทำได้หรือเปล่า "  "เอ่อ ..เราลืมนะ " เมื่อคิดได้ดั่งนั้นแตนรีบนำสมุดการบ้านออกมานั่งทำจนเสร็จจากนั้นจึงเดินนำสมุดไปวางไว้บนโต๊ะของคุณครู การบ้านพวกนี้ง่ายจะตาย ในเมื่อเธอเคยผ่านมันมาแล้ว ทั้งแตนยังเป็นเด็กเรียนดี ชีวิตก่อนของเธอนั้นเรียนจบมอต้นด้วยเกรดเฉลี่ย 3.5 เชียวนะ  หลังจากที่เรียนจนถึงเวลาพักเที่ยงแล้วแตนก็เดินไปต่อแถวรับอาหารกลางวันที่ทางโรงเรียนจัดเตรียมเอาไว้ให้ นับว่าโชคดีที่เธอย้อนเวลามาในปี พศ. 2550 ชีวิตความเป็นอยู่จึงไม่ได้ลำบากอะไร นอกจากฐานะทางบ้านที่ไม่ค่อยดีนัก หลังจากที่พ่อเสียชีวิต แตนก็อาศัยอยู่กับแม่นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา  เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนแล้วแตนก็ช่วยเพื่อนทำความสะอาดห้องเรียนก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านของตนเอง แตนไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนร่วมชั้นมากนัก เพราะเธอมีนิสัยค่อนข้างจะมีโรคส่วนตัวสูง จึงไม่ค่อยสูงสิงกับใครนัก