FREE PHILLIAN ZODIAC

CHAPTER 05 - One Night of Madness

           Is this allowed? Can an escort kiss his client? 

           But I am not her escort. I am just the guy who she met for dinner. I wasn’t paid to do this—Jeff was.

           Kanina pa nagtatalo ang utak niya. At kanina pa magkahinang ang mga labi nila ni TeeCay. He was kissing her. No, she was kissing him. They were kissing each other and no one dared to let go. 

           This was his first kiss. And he liked it. 

           He liked the taste of her mouth—he could still taste the Tequilla and the lemon from it. He liked the softness and the sweetness of it. Her warm, minty breath and her velvety, tasty tongue. Alam niyang anumang sandali ay bibitiw na ang katinuan niya. And he wouldn’t even stop it. He wouldn’t stop the insanity to take over him.

           Oh, she tasted like one of his mother’s special desserts—his favorite, lemon cream cheese pudding. At tulad ng dessert na iyon ay handa siyang lantakan si Calley hanggang sa manawa siya.

           Pero sa puntong iyon… mananawa kaya siya?

           At the moment, there was nothing he wanted to do but to touch and caress her. To feel her warmth against his body. To be close to her and kiss her until he ran out of breath. 

           Para siyang nakalutang sa ilog at hinahayaan na lang iyong dalhin siya sa dulo. Wala na siyang kontrol sa kaniyang katawan. 

           Bagkus, ang kaniyang katawan na ang kumo-kontrol sa kaniya ngayon. 

           I don’t even care what happens next, he whispered before stroking her red, curly hair with his fingers. Dinala niya ang palad sa likod ng ulo nito, bahagya iyong hinaplos saka hinapit upang diinan lalo ang paglalapat ng kanilang mga labi, upang laliman lalo ang kanilang halik. 

           They continued their passionate kiss for a few more seconds until he slowly stopped and let go of her lips. Bahagya lang niyang inilayo ang ulo upang titigan ito nang diretso sa mga mata. 

           Calley opened her eyes and her face flushed in embarrassment. 

           Masuyo siyang ngumiti.

           “Can I see you again?” he asked.

           Calley’s eyes widened in disbelief. And then, there’s confusion, followed by hesitation, and then a fake smile.

           “S-Sure,” she answered. “Pero sa isang kondisyon.”

           Kinunutan siya ng noo at bahagyang lumayo rito. 

           “May isang bagay pa akong gustong gawin ngayong gabi,” she added.

           “Sure, what is it?”

           “Drunk driving.”

           Muling nagsalubong ang mga kilay niya. Hindi niya alam kung matatawa o pagagalitan ito. 

           But he remembered that he wasn’t in the position to do the latter, so he chose to laugh at what she said and considered it as a joke. “You mean, death?”

           “Walang sasakyan sa highway kapag ganitong oras.” Ngumisi ito at bumalik sa pagkakaupo. Ikinabit nito ang seatbelt saka kumapit sa upuan bago siya nilingon. “Let’s do it.”

           Mangha siyang napa-iling. “That’s dangerous—”

           “Drive at least 150 kph for five minutes—”

           “That’s the average speed of a racing car, no way!” nakatawa niyang sambit, pero sa kaloob-looban niya’y nag-aalala na siya dahil baka mapilitan siyang gawin ang gusto nito—just to please her. 

           Calley puckered her swollen lips and crossed her arms across her chest. “Come on… Hindi ba at ako ang favorite person mo ngayong gabi?”

           “Y-Yes, you are. But—”

           “Let’s go to a nearby motel afterward.”

           Doon siya natigilan at kinunutan ng noo. “Gusto mong magpalipas ng gabi sa isang motel?

           Napangisi ito. “Sasabihin ko sa’yo pagdating natin doon. Let’s go.”

           Isang buntong-hininga ang pinakawalan niya. “Ito ba talaga ang makapagpapaligaya sa’yo?”

           Calley nodded her head confidently. 

           Muli siyang nagpakawala ng buntong-hininga at napilitang ini-kabit ang seatbelt sa katawan. He then started the engine and took a few more deep breaths before stepping on the accelerator. 

           He drove slow at first, kailangan muna nilang makalabas sa parking space ng Century Bird. Unti-unti niyang binilisan ang pagmamaneho nang nasa highway na sila, at nang makita niyang walang gaanong sasakyan sa unahan hanggang crossing ay mariin niyang tinapakan ang accelerator para bilisan ang pagpaptakbo. 

           Calley shrieked in excitement. Binuksan nito ang bintana at bahagyang inilabas ang ulo upang dam’hin ang hangin sa labas. 

           He focused on his driving. 

           100 kilometer per hour…

           120 kilometer per hour…

           140… 

           150…

           Palapit sila nang palapit sa crossing at pabilis nang pabilis. Calley was squealing in ecstasy, and he briefly turned his head in her direction just to see the excitement on her face. Malapad siyang ngumiti bago ibinalik ang tingin sa daan. 

           At doon nanlaki ang kaniyang mga mata. 

           Dahil mula sa bandang kaliwa ng crossing ay may paparating na truck na katulad niya ay mabilis din ang takbo. 

           He panicked.

           Where did that freaking car come from?

           Sunud-sunod siyang nagmura. It was too late for him to step on the break, hindi sila makahihinto sa tamang oras. 

           So instead of stopping the vehicle, he stepped on the accelerator. He sped up, closed his eyes, and let heaven decide for tomorrow.

           Makalipas ang ilang segundo, imbes na kalampag ng metal ng dalawang sasakyang nagkabanggaang ang kaniyang narinig ay isang malakas na busina. 

           Doon niya tinapakan ang preno. 

           Hindi na siya magtataka kung langit na ang sunod niyang makita sa kaniyang pagmulat. 

What they did was a reckless game with the devil and he would understand it if God would refuse to give them a second chance to live. 

          Pareho silang may alak sa sistema at tinakasan na ng takot sa katawan nang magpasiyang gawin ang delikadong bagay na iyon. Nang dahil sa alak ay hindi siya naging rasyonal, pinagbigyan niya ang hiling ni Calley. 

           Pero… hindi kaya dahil desperado lang din siya na muli itong makita kaya pinagbigyan niya ito?

           “Oh my God… Oh my God…”

           Napamulat siya at kaagad na nilingon ang katabi. Ang isang kamay nito ay naka-kapit sa grab handle habang ang isa’y nasa gilid ng upuan. Her eyes were wide open, her lips were shaking. Nakikita at nararamdaman niya ang matinding takot mula rito. 

           Doon lang niya napagtantong tuluyan nang nahinto ang kanilang sasakyan. Ang kaniyang paa ay nakatapak pa rin sa break, ang kaniyang mga kamay ay mahigpit pa ring naka-hawak sa steering wheel, at ang kaniyang katawan, tulad ni Calley, ay nanginginig rin sa tindi ng takot. 

           “Are we… still alive?” he asked in a low, shaky voice. 

           Nilingon siya ni Calley. Ang mga mata nito’y nanlalaki pa rin. 

           Sandali silang nagtitigan—nagpakiramdaman. Pareho nilang siniguradong buhay pa sila sa mga sandaling iyon. 

           Hanggang sa… bigla na lang tumawa ng malakas ang dalaga na ikina-mangha niya. 

           At habang tumatawa ito nang malakas ay unti-unting nawala ang takot sa kaniyang sistema. Napasandal siya sa upuan, binitiwan niya ang manibela, at ini-angat ang handbreak bago niya sinapo ang ulo. 

           F*ck—they almost died! For a split second there he thought he’d seen the pearly gate of heaven. He thought he’d seen the angels lining up on the clouds as they prepared to welcome them.

           He was so scared his heart wouldn’t stop from thumping so hard.

           And then, there was Calley sitting beside him, laughing her arse out loud.

           “We almost died!” she said, still laughing. 

           Inalis niya ang mga kamay sa pagkakasapo sa ulo at sinulyapan ito. “I… I can’t believe we’re still here.”

           “I know! Isn’t it crazy?” muli itong bumunghalit ng tawa sa pagkamangha niya. 

           “You’re the one who’s crazy…” usal niya, hindi na rin napigilang makitawa. 

           At bago pa niya napigilan ang sarili ay tinanggal niya ang kaniyang seatbelt at muli itong kinabig. Banayad niya itong hinawakan sa likod ng ulo at muli itong siniil ng halik. 

           That shut her up. 

           He parted her lips with his and kissed her with a melting hunger. He liked kissing her. Her lips felt great against his. Her sweetness was addictive, and her smell was captivating. Kung may gayuma itong inilagay sa isa sa mga inumin niya kanina kaya siya umaastang tila uhaw na uhaw para rito ay hindi siya magrereklamo. He loved what he felt for her. 

           And he wanted to keep feeling that if she would allow him.

           Nang maghiwalay ang mga labi nila ay muling ngumiti ang dalaga. There was something in her eyes that he couldn’t put in words. Was it anticipation? Uneasiness? Sadness? He couldn’t tell. 

           “Ten minutes drive from here, there’s a motel. You can find it on the left side of the road, bago dumating sa isang malaking gasolinahan. I want us to book a room there.”

           Hindi siya kaagad na nakasagot. Ang mga sinabi nito’y hindi kaagad rumehistro sa kaniyang utak.

            At nang walang nakuhang sagot mula sa kaniya ay muli itong nagsalita. 

           “Do you find me attractive, Free Phillian?”

           "Yes, I do."

           "Do you want me?"

            He swallowed hard in tension. 

            “I… do.”

           “Ask me if I feel the same.”

           “Do you… feel the same, Calley?”

           “For sure.” Then, she smiled again. “Do you wanna have more fun?”

           “What kind of fun?”

           “You and me, in bed.”

           The thoughts of them in bed, doing crazy stuff while naked, played in his mind. And oh, he wanted that, too. Pero hindi ba masyado pang maaga para gawin nila iyon? They had just met!

Pero... matatahimik ba siya sa gabing iyon kung hindi niya pagbibigyan ang hiling nito at ang hiling ng katawan niya? Damn it, but he could feel himself growing hard down there!

           “H’wag nating sayangin ang natitirang mga oras, Free Phillian. Gusto mo rin ba ang gusto kong gawin?"

"s**t," he uttered under his breath. At bago pa man magbago ang isip ni Calley at bumalik ang katinuan sa isip niya ay muli na niyang pinatakbo ang sasakyan patungo sa direksyong sinasabi nito. 

           Sa loob ng mahabang sandali ay pareho lang silang tahimik. Tamihim niyang pinatatakbo ang sasakyan habang si Calley nama’y diretso lang ang tingin sa labas. 

           Nang marating nila ang limang palapag na motel sa gilid ng highway ay muli niya itong nilingon. He opened his mouth to say something but closed it again when no words came out. He was curious and excited at the same time, and yet, he was also nervous and unsure of what to do. 

           Calley, noticing the tension surrounding him, let out an encouraging smile. 

           “Let’s do it. I wanna do it with you.”

***

           Everything went hazy after they got into the room. Phillian lost track the moment the motel door closed and locked. 

           He hurriedly took off his shirt and zipped down his pants, while Calley wrestled with her own dress. 

           She sat on the bed first, tossing her shoes off and removing the strap of her bra, while he stood in front of her, bending his head down to kiss her.

           Banayad niyang itinulak si Calley pahiga sa kama, habang ang kaniyang kamay ay abala sa pagtanggal ng natitira nitong saplot sa ibaba. 

And when he finally took off the remaining fabric, he let go of her lips and lifted his body.

           With eyes filled with desire, he stared at her curviness. 

           Calley, feeling insecure about her size, covered her breasts with her hands. Her eyes then roamed around the room to look for the light switch.

           “Pwede ba nating… patayin ang ilaw?”

           “Why?”

           “I am shy about… my body.”

           “But I wanna see you…”

            “I’m… fat,” she said, her face turned red again.

           “You are curvy.”

           “Don’t sugarcoat the fact that I am huge just to make me feel good.”

           “Isn’t it supposed my responsibility as a man to make my woman feel good about herself?”

           “Your woman? Am I your woman?”

           “Can you? Can you be my woman?” He was staring directly into her eyes as he waited for her answer. 

           Sa pagkamangha niya’y humagikhik si Calley. Ang mga kamay nito’y inalis nito sa pagkakatakip sa mga dibdib saka inihaplos sa kaniyang tiyan.

           “Depende."

           “Saan?”

           “On your performance.”

           He scoffed in amusement. “What if I told you that I never had s*x before? That you will be my first—does that count? Dedepende ka pa rin sa performance?”

           Her eyes grew big and her lips formed an O in shock. Ang mga mata nito’y bumaba sa namumukol niyang pantalon, sa pagitan ng kaniyang mga binti, bago ibinalik ang tingin sa kaniyang mukha.

           “You are kidding!” she exclaimed. “How old are you?”

           “Twenty.”

           “And you’re still a virgin?”

           Hindi niya alam kung matatawa o maiinis sa pagkamanghang nasa mukha ni Calley sa mga sandaling iyon. Ganoon na ba kataka-taka kung sa edad na beinte ay birhen pa ang isang lalaki?

           “Yes, I am. But that doesn’t mean I know nothing about s*x,” he said in a defensive tone.

           Muli ay sinuyod siya nito ng tingin. Ang mga mata ni Calley ay bumaba sa kaniyang balikat, pababa sa kaniyang dibdib, sa kaniyang tiyan, at pababa pa. Then she stopped—at his bulky crotch.

           “For someone who has good looks and a sexy body, it’s kinda hard to believe...”

           Hindi niya naiwasang mapangiti sa sinabi nito. She inadvertently complimented him, and that gave him hope.

           Yumuko siya at ipinatong ang mga kamay sa kama; sa pagitan ng mga balikat nito. He was on top of her but their bodies weren’t touching—at least not yet.

           “Why, Calley? Are you not?”

           Napakurap ito—muling nagsalubong ang kanilang mga mata. “Virgin?”

           “Yeah. Sa edad mong disi-otso, may karanasan ka na ba sa ganito?”

           Matagal itong natahimik bago sumagot. “Wala pa.”

           “We’re both amateurs then.”

           Muling nagbalik ang ngiti nito sa mga labi saka itinaas ang mga kamay sa kaniyang balikat. 

          “Isn’t it great, though? Tuturuan natin ang isa’t isa.”

           He grinned. “You’re right. So, where should we start our lesson?”

           “Let’s start from kissing and cuddling—and then let's do the tango next.”

           “Sounds good to me,” he whispered before lowering his head and claiming her waiting lips.

***

NEXT >>

CHAPTER 06 - Missing Cinderella