และก็เช่นเคย เขาไม่เอ่ยไม่ตอบ พาเธอเดินมาเรื่อยๆ และเมื่อเดินกลับมายังจุดเดิมที่เคยนั่งพัก ข้าวหอมจึงได้เห็นว่าพรทิพย์ก็กำลังถูกบริรักษ์จูงมือให้เดินตามมาต้อยๆ ตรงมาทางนี้ แถมที่ร่างของเพื่อนยังมีเสื้อสูทตัวใหญ่สวมทับไว้ จนพรทิพย์ดูเหมือนเด็กตัวเล็กๆ ไปเลย
“แยกกันตรงนี้” ศิลาเอ่ยกับบริรักษ์
“ครับ”
ชายหนุ่มรับคำเจ้านายสั้นๆ ก่อนจะจูงมือพรทิพย์และออกแรงดึงให้เธอเดินตาม ท่ามกลางความตกใจของสองสาวที่ร้องโวยวายไม่หยุด
“คุณจะพาทิพย์ไปไหน ปล่อยเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ”
ข้าวหอมตะโกนไล่หลัง พรทิพย์เองก็พยายามเรียกให้ข้าวหอมช่วย แต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้ายบริรักษ์ก็พาพรทิพย์พ้นไปจากสายตาจนได้
“ใจร้ายทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง บอกให้ลูกน้องคุณปล่อยเพื่อนข้าวเดี๋ยวนี้นะ”
“เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะค่อยห่วงคนอื่น เพื่อนเธอปลอดภัยแน่ แต่เธอน่ะไม่แน่”
“คุณจะทำอะไรข้าว”
“แล้วเธอมีอะไรให้ฉันทำได้บ้างล่ะ”
“ไม่
